Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

024

024

LANA’S POV

“Harry, wat is er gebeurt?” herhaal ik weer. Hij reageert niet. Ik zit klem tussen zijn armen. Hij laat me niet los. “K-kom, dan gaan we even op de bank zitten.” Zeg ik. Harry knikt en laat me los. Hij gaat zitten en zijn ogen staan angstig. “W-was je de hele tijd in je kamer?” Vraagt Harry dan. “Ja, hoezo? Dat hadden we toch afgesproken.” Zeg ik. “J-John, heeft me in elkaar geslagen omdat ik zo laat was met het geld.” Zeg hij. Zijn stem trilt.  Ik pak zijn hand vast. Hij kijkt naar onze handen. “Ik vroeg of hij mijn moeder met rust zou laten.. En toen zij hij:’Je moeder wel, maar die knappe vriendin van je niet. Twee van mijn mannen zijn nu onderweg om haar mee te nemen.’ Zegt Harry. Mijn hart klopt in mijn keel. Ze komen achter mij aan. In Harry zijn ogen staan tranen. “Ik dacht dat ze je hadden mee genomen Lana”snikt hij. Ik trek hem naar me toe. Zijn hoofd leunt op mijn schouder. Hij huilt. Een natte plek vormt zich op mijn shirt. Harry zijn tranen. Het lijkt niet te stoppen. Ik sla mijn armen om hem heen. “Ik ben gewoon hier. Niks aan de hand.” Probeer ik geruststellend te zeggen. Hij adem trilt. Harry zijn lichaam schokt door het huilen. “Ik had je moeten laten gaan. Ik had het uit moeten maken en weg moeten gaan.” Zegt hij. Hij zit recht op en hij stopt direct met huilen. Zijn wangen zijn nog nat van het huilen. “N-nee.” Zeg ik. “Hoezo niet? Je word fucking achter volgt door drugs dealers, door MIJN verleden.” Zegt hij. “Ik wil bij je blijven.” Zeg ik. Nu rollen de tranen ook over mijn wangen. “Harry, je blijft bij mij. Je laat me niet alleen.” Weet ik uit te brengen. Zijn ogen staan geschrokken. Nu is het omgedraaid. Hij troost me. “Ik ga nergens heen.” Zeg hij. Ik geloof hem niet. Waarschijnlijk gaat hij gewoon weg. En laat hij mij hier achter. Ik veeg mijn tranen weg en loop naar de badkamer. In de deur opening blijf ik staan. “Harry, kom ik ga je wonden verzorgen.” Zeg ik. Hij knikt. Hij wil opstaan van de bank maar krimpt in een. Zijn handen grijpen naar zijn ribben. “Kut” mompelt hij. Een traan ontsnapt uit zijn ooghoek. Ik ga naar hem toe. “Waar heb je pijn?” vraag ik. “Mijn ribben, hij heeft me daar een paar keer getrapt.” Zegt hij. “eikel.” Mompel ik. Harry grinnikt, maar stopt al snel aangezien het te veel pijn doet. “wil je dat we naar een dokter gaan?”vraag ik. “Nee hoor, ik heb dit al wel eens eerder gehad. Het gaat na een tijdje gewoon weg.” Zegt hij met een pijnlijk gezicht. Samen staan we op en lopen we naar de badkamer. Ik ondersteun Harry. Hij kreunt een paar keer en zijn arm zit nog steeds om zijn buik geklemd. Ik zet Harry op de bad rand neer en zoek naar een was handje, jodium en een pleister. Met het koude washandje ga ik over zijn wond op zijn slaap. Het opgedroogde bloed veeg ik weg.  Het zelfde doe ik bij zijn lip. Hij pakt de rand van mijn vestje vast om in te knijpen. Ik giechel. Ik pak de jodium. “Dit kan even prikken hé.” Zeg ik. Hij knikt. Ik smeer de jodium op de diepe wond. Hij knijpt in mijn vestje en bijt op zijn lip. Het ziet er echt heel schattig uit. Ik plak er een pleister op. Ik sta voor hem gebogen met het puntje van mijn tong uit mijn mond, geconsenteerd de pleister er op te plakken. Harry slaat zijn armen om mijn middel. “Ik hou van je.” Zegt hij. Zijn gezicht is nu heel dicht bij de mijne. Ik voel zijn zachte lippen om mijn lippen. Ik haal me uit de kus. “Ik ook van jou.” Zeg ik. Ik help hem naar de bank. Ik ga een ice-pack voor hem halen om op zijn blauwe oog te doen. Ik leg het op zijn oog en zet de tv aan. Ik kruip op zijn schoot. Mijn hoofd leunt op zijn borst kast. Zijn ademhaling is sloom en langzaam. In tegenstelling tot zijn hart. Die bonkt heel snel. Ik giechel. Harry kijkt me vragend aan. “Je hart gaat zo snel.” Fluister ik in zijn oor. Kippenvel ontstaat op zijn huid. Hij kijkt me grijnzend aan. “Dat komt omdat mijn mooie vriendinnetje bij me opschoot zit.” Fluistert hij in mijn oor. Zijn warme adem komt mijn huid tegen moed.  Ik kruip nog dichter tegen hem aan.  “Beloof je dat je niet weg gaat Harry?” vraag ik onzeker. “Ik blijf voor altijd bij je.” Zegt hij. Hij drukt een kus tegen mijn kaak. Langzaam word Harry zijn ademhaling heel langzaam. Ik kijkt op. Hij slaapt. Ik glimlach en kruip van zijn schoot. Ik leg een deken over hem heen. Hij rolt zich op tot een klein bolletje en slaap verder. Ik besluit even te gaan douchen en dan eten te gaan koken. Aangezien het al  5 uur is. Ik stap onder de douche en was mijn hele lichaam. Ik doe een spijkerbroek aan en een hoodie van Harry. Ook vind ik zijn beanie bij de kapstok, die zet ik op. Ik ruik aan de trui. Die ruikt lekker naar Harry. Ik ga naar de keuken en ga koken met de spullen die we in huis hebben. Ik hoor een klop op de deur. Ik loop naar de deur en doe hem open. “Is Harry veilig thuis gekomen?” vraagt hij. “Thuis gekomen wel, maar veilig niet echt.”zeg ik. Louis kijkt me geschrokken aan.  “John heeft hem in elkaar geslagen. Ribben zijn gekneusd, een blauw oog, wond op zijn slaap en zijn lip is kapot.” Zeg ik. “zeg tegen Harry dat ik langs ben geweest.” Zegt Louis. Ik knik. Louis spreid zijn armen voor een knuffel. Ik duik in zijn armen. “ben je geschrokken?” vraagt Louis. “Ja, John zit achter me aan.” Zeg ik. Tranen lopen weer over mijn wangen. “Oh nee, en nu?” vraagt Louis. “weet ik niet.” Ik bevrijd me uit de knuffel.  “Dankjewel BooBear.” Zeg ik. “geen dank. Doei lieverd.” “Byee Louis.” En ik doe de deur weer dicht. Ik ga weer verder met koken. Ik hoor een sleutel in het sleutel gat. Rachel komt te voor schijn. Ze wil haar mond open doen om iets te zeggen, maar dat ziet ze Harry slapend op de bank. “Wat is er met hem gebeurt?” Vraagt ze met open mond.  “Hij heeft gevochten.” Zeg ik.  Rachel knikt. Ze glimlacht. “Hij is wel heel schattig.” Fluistert ze. Ik bloos en knik. “maar ik kom alleen maar wat spullen halen. Ik ga zo weer naar Niall.” Zegt ze met een grote glimlach. Ik lach. “Heel veel plezier.” Zeg ik. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. “Jij ook laan.” Zegt ze. Ze pakt een paar spullen en verdwijnt de kamer weer uit. Ik ben bijna klaar met koken als ik gewoel hoor op de bank. Ik kijk om de hoek. Harry ligt bezweet op de bank en draait om de seconde zijn lichaam om. Hij schreeuwt en vliegt overeind. Zijn handen grijpen naar zijn ribben. Ik ren naar hem toe. “Het was maar een droom.” Fluister ik hem toe. Zijn hele lichaam is nat van het zweet. Zijn haren zitten aan zijn voorhoofd geplakt. Zijn lichaam trilt. “H-het leek zo echt.” Zeg Harry. “Wat leek echt?” vraag ik. “John… J-john schoot je neer. Het leek zo echt.” Zeg hij.  Zijn ogen zoeken de mijne. Ik sla mijn armen om hem heen. Zijn lichaam leunt tegen de mijne. “het was maar een droom, ik ben hier.” Zeg ik. Ik voel me gevleid. Zijn reactie op zijn droom is.. Hij geeft om me. Harry zit nog steeds trillend naast me. Zo zitten we een tijdje. “Mag ik even gaan douchen?” vraagt Harry als hij weer bij gekomen is. “Tuurlijk, het eten is over 10 minuten klaar.” Zeg ik. Harry zijn ogen lichten op. “Heb je al gekookt?” Vraagt hij. Ik knik. Hij drukt een kus op mijn lippen en verdwijnt de badkamer in. Ik sta achter het aanrecht als ik ineens twee grote handen op mijn heupen voel. Ik ruik de geur van Harry. Ik draai me om en ik kijk in de felle groene ogen van Harry. “je hebt mijn beanie op.” Grijnst hij. “Oh hier.” Zeg ik. Ik wil de beanie van mijn hoofd halen maar Harry houd me tegen. “nee, Hij staat je mooi. Net zoals mijn trui.” Zeg hij. Ik grinnik en ga weer verder met koken. “Harry, het eten is klaar.” roep ik. “Ik kom” hoor ik vanuit de kamer. We eten het eten op en kletsen over van alles. We hebben het over zijn moeder en vader toen ze uit elkaar gingen. Harry vindt dit altijd een moeilijk onderwerp maar nu praat hij er honderduit over.  Samen wassen we alles af en ruimen we op. We gaan op de bank zitten. Harry slaat zijn armen om mijn heupen heen en zoent me. Hij staat langzaam op en neemt me mee naar de slaap kamer. Ik begin te lachen als hij bijna struikelt en een hoofd als een tomaat krijgt. Ik de kamer begint Harry me teder te zoenen. Hij drukt me tegen de muur en ik sla mijn benen om hem heen. Zachtjes trek ik aan zijn krullen, hij kreunt. Hij trekt zijn shirt over zijn hoofd. Mijn handen glijden over zijn zachte huid. We belandden op bed en Harry hangt boven me. Met zijn ellebogen houd hij zich zelf omhoog. Zijn hand verdwijnt onder mijn trui. Langzaam trek ik hem over mijn hoofd. Harry bekijkt mijn lichaam. Hij bijt op zijn lip. “wauw,  je bent zo mooi.” Ik bloos en trek hem naar me toe. “Weet je het zeker?” Vraagt hij. Hij kijkt me aan met zijn groene ogen. “Ja.” Zeg ik zelf verzekerd. Mijn stem trilt een beetje. Ik ben zenuwachtig. Dadelijk vind hij me dik. “Lana, je bent zo mooi.” Kreunt Harry. Zijn lippen zijn overal.