Başlangıç tarihi:24/temmuz/2017
Ve Avcı avına aşık olur.
"Bir parça huzur istiyorum ben. Bir parça sen.Bir parça kollarında dinlenmek istiyorum ben."
"Kollarımda asla huzur bulamayacaksın Küçüğüm.
Beni ise asla!.
Kollarımda dinlenmek... sanırım ben...
Selaaam ilk yorum ,kitap başlığında (tanıtımında) yer alacak. Beklerim.
Stefano masciolini yeni karakterimiz korhan fırat soylu olacak Eleştirilerinizi ve varsa eğer güzel yorumlarınızı beklerim. İyi okumalar. ✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩ Popomu ovuşturarak ağırca yerden kalktım.
ben yerden bir türlü kalkmayınca , adamda telefonunda bir şeyler yapmaya başlamıştı. Ne yaptığını göremiyordum, fakat her ne yapıyorsa çok hareketli bir şekilde basıyordu telefona.
Başını çevirip ayakta öylece dikilip onu izleyen bana baktı. Hemen ardından, telefonunu kenara bırakıp, konuş diye emir verdi.
Fakat ne konuşacaktım ki? Onun bana hesap vermesi gerekmez miydi? Sonuçta beni öldürmeye gelen oydu.
"Abi ben anlayamıyorum. Ne konuşabilirim ki?"dedim sakin sesimle.
Adam adeta sabır dilenir şekilde tavana bakıp, derin bir nefes aldı. Hemen sonra bana baktı tekrar. Gözlerini benden ayırmadan, yatakta dönerek oturur hale geldi. Aldığı darbeye rağmen acı çeker gibi bir hali yoktu. Keşke yüz ifadesini görebilseydim.
"Sen nesin?" Diye sordu. Kalın sesiyle. Bense gözlerimi sol gözündeki, kaşından başlayıp nerede bittiğini göremediğim yara izinden ayıramıyorum. O yara izi oluşurken çok canı yanmış olmalı.
Benim cevap vermediğimi gören adam sinir dolu sesi ile sorusunu tekrar etti.
Sesiyle irkilerek ona baktım. "Şeyyy ben...(derin bir nefes aldım) ...ben ne olduğumu bilmiyorum. Annemde böyleydi bende böyleyim." Dedim omuz silkerek. Adam bir süre gözlerini devirdi yere doğru. Parkelerin desenini ezberler gibiydi. Acaba gerçektende ezberlemeye mi çalışıyordu.
"Bana yaptığın neydi? Senin tam olarak gücün nedir? ANLAT!" Bana sürekli bağırması üzüyordu beni. Ben onun hayatını kurtardım ama o hala bana bağırmaktan başka bir şey yapmıyor.
"13 yaşımdan beri bu şeyleri yapabiliyorum. Annem hep çok özel güçler olduğu söylerdi. Dediğine göre onda çok geç çıkmış ortaya güçleri, bende erken çıkınca benden akıl olarak böyle olmuşum. Hep 13 te kalmışım, güçlerim yüzünden böyle APTAL olmuşum. Annem her zaman benim ayrıcalığım olduğunu düşünüyordu, saf ve temiz mişim. Ben hiç inanmadım ama tam bir aptalım temiz falan değilim." Gozlerimdeki yaşları silip devam ettim.
"Benim güçlerimin ne kadar olduğu bende bilmiyorum bilekligim sayesinde kontrolünü kaybetmiyorum. Tabi böyle üzerime yapılan saldırılar haricinde. Sinir, panik, korku, bunlar kontrolü kaybetmeme neden oluyor."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Annen nerde?"Diye sordu, bir süre sonra.
Annemi hatırlamak beni üzmüştü. Gözümden akan yaşa engel olamazken. "Annem öldü abi hatırlatmasan sevinirim"dedim ağlamaklı sesimle. Bu lafımla adamın sesinden alay aktı.
