Sahiplik Eki (Gece'min Güneşi)

14. Herşey senin için

Heloo konuya gireceğim direk çünkü aklıma gelen bütün fikirlerimle yazacağım yaratıcı olmak istiyorum.

Yukarısı Meriç ve ecrin ama unutmayın Enver'in bundan biraz daha büyük.

GECE

Ama siz fazla tatlısınız. Gözlerimi kırpıştırdım, çünkü hayatımın en özel karelerinden birisiydi bu. Kalbimin köşesini feshediyordu. İç sesim durmadan böyle söylüyordu. Ne bileyim duygulanmıştım. Şimdi ona çocuk bile veremeyecek kadını seviyordu. Salak oğlan! Sen bugün çocukları sevmeye başladın ve şuan kendimden bir kere daha nefret ettim. Nedensizce.

Biraz onları izledim. Göğsünde yatan ecrin'in huzur dolu seslerini dinledim. Meriç'in onu sahiplenircesine belinden tutmasını. Güzel bir resim çektikten sonra yatağa ilerledim üzgünüm yavrucukların uyanmak zorundasınız anneniz geldi. Sakince ilk fısıldadım "özür dilerim Meriç. Ve özür dilerim küçük hanım rahatınızı bozmaya değmeyecek bu karenizi bozacağım" biraz daha izledim. Annesi gelmişti Yiğitle ecrin'in. Hafiften dürttüm Meriç'in "kalbimin huzurlu ritmi sayesinde ilk daha güzel hissediyorum uyurken ilk defa derinlere giderek uyuyorum bozmayın!" Ama beyfendi yeterince yattın yeter. Biraz daha dürterek "Meriç annesi geldi ecrin'in onlara götürmem gerek " gözlerini yavaşça açarken hüzünle baktı yada uykudandı bilmiyorum. "Gitmesin" iyice çocuklaştı bu..

"Meriç yeter ama hadi sonra yine gelir görürsün hem gidecektik ya unuttun mu?" Gözleri tekrar parıldadı. Sonra sakince kalktı. Ecrini kucağında tutarak. "Sen valizini hazırla ben son kez öpüp veririm" kafamı salladım. Kapıdan çıkmak için hareket ederken hafiften dolan gözlerimle "Meriç" dedim. Bana dönerken yanına kadar giderek ecrini koklayarak derin bir öpücük bıraktım. Ardından "kendine iyi bak olur mu? Seni özlicem, özliceğiz" odama geçmek için çıktım. Vedalar sevmezdim mutlu bile olsam!

Odama çıkarken yiğiti zaten çoktan öpmüştüm. "Kocaman adam ol olur mu?" Demiştim onada hissediyor diye düşündüm.

Valizimi topladım. Herkes yatmaya geçmişti. Meriç'e haber vererek  odasına girdim o uyumazdı hemen. "Uyanıkmısın?" Işık'lar kapalıydı. "Gel gece" gece lambasını açarak sessizce ilerledim bolkona bakan camın oraya "gidecekmişsin!" Tuaf bir ses tonuyla bana döndü. "O kadar güven verici konuştu ki bir bildiği vardır diye düşündüm. Nereye gidersek gidelim söz sana haber veririm" düşünür gibi baktı. Dudağını öne uzatırken "sen güvendiysen tamam ama bizden gelende benden gizleme her gizlemende neler oluyor biliyorsun!" Alt dudağımı ısırırken kafamı yukarı aşağı salladım. Ya tartışma çıkıyordu, yada kavga,yada kırılıyorlar ve küsüyorlardı. Haklılarda onlar beni herşeyi gibi görüyordu. Ben de onları.

Biraz daha konuştuktan sonra odadan sessizce çıktım. Herkes uyumuştu anlaşılan "aşağıdayım" fısıltıyla konuşan Meriç 'i duyunca elimdeki valizle aşağı indim. "Herkes uyumuş mu?" Dedim meriç'le aynı ses tonunda üzerini değiştirmişti! Ve salaş sportif hafif dar lacivert pijaması ve beyaz düz bir tişört vardı şaçları ise normal şekildeydi.

"Sadece Ege uyanık" Ege lafıyla gözlerimi devirdim! Gıcıklık yapardı bizi gö- " Oo sosyetik hayvan da buradaymış" daha ya daha sözümü bile tamamlamadan laf yemiştim . Tekrar gözlerimi devirerek önümdeki koltuktan turuncu yastığı sıkıca tutarak isabet etmesi umuduyla elinde viski ile yayılarak oturan Ege'ye attım ve tabiimde tehtidsiz bırakamazdım. "Bana bak maviş laf sokmadan dursana be adam vallahi gözlerini oyarım" yavşak gibi güldü. İnsan kız var derde düzgün oturur saygısız burda afrodit var be!

"Yapacağına inanıyormuşum gibi davranıp korkmalımıyım gamzesiz" bu çocuk kör felan mıydı? Hayır yani bendeki Gamze meriç'te bile yoktu doğrusu meriç'te Gamze varmıydı? Hiç dikkat etmemiştim!