Η Μελωδία της Καρδιάς (BTS Greek ff)

7

Καλή Ανάγνωση^^

  Καθόμασταν σε ένα καφέ ντυμένες και έτοιμες για το meeting και όσο περιμέναμε να αρχίσει πίναμε αμίλητα τον καφέ μας.

«Δε νομίζω ότι είμαι έτοιμη» άκουσα την Jaein να λέει καθώς μαδούσε μία χαρτοπετσέτα.

«Δεν θα μας ξαναδοθεί τέτοια ευκαιρία» άκουσα την αδερφή να λέει με την πιο ήρεμη φωνή. Ήξερα ότι ήταν πιο αγχωμένη και από εμένα και εξαιτίας αυτού δεν μπορούσε να δείξει πόσο χαρούμενη ήταν πραγματικά.

«Celine όλα καλά;» την ρώτησα πιάνοντας το χέρι της που ήταν ιδρωμένο σαν το δικό μου».

Εκείνη κατένευσε ελαφρά και προσπάθησε να χαμογελάσει ενώ με το άλλο χέρι έπαιζε με το κορδόνι της τσάντας όπου βρισκόταν μέσα η army bomb.

«Δεν φαίνεσαι καλά» παρατήρησε η Yoona κάτι που έκανε την Celine να δακρύσει και να σηκωθεί χωρίς να πει τίποτα. Έτρεξε μέχρι τις τουαλέτες και εγώ έμεινα παγωμένη στη θέση μου να προσπαθώ να αποφασίσω αν έπρεπε να την αφήσω μόνη της ή να τρέξω πίσω της.

Celine~

Κατευθύνθηκα προς τις τουαλέτες και μόλις μπήκα μέσα κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Το γκρι σκουφάκι που φορούσα είχε χαλάσει έτσι έμεινα εκεί να το φτιάχνω λες και ήταν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο.

Δεν ήξερα γιατί ήμουν τόσο αγχωμένη που θα τους συναντούσα και μάλιστα σε σημείο που να ανησυχώ αντί να είμαι χαρούμενη. Μάλλον έφταιγε που ήμουν υπερβολικά ντροπαλή και ο Tae oppa ήταν τόσο κοινωνικός...Τόσο μα τόσο κοινωνικός.

«Είσαι χαζή Celine» μουρμούρισα στο είδωλο μου και άνοιξα την βρύση να τρέχει. Άρχισα να πλένω τα χέρια μου σχολαστικά αγνοώντας τα βλέμματα των άλλων γυναικών που σίγουρα έπεφταν πάνω μου.

Λίγα λεπτά μετά ένιωσα το χέρι της αδερφής μου στον ώμο μου και την κοίταξα μέσα από τον καθρέφτη. «Καλά είμαι» της είπα στα ελληνικά κάτι που έκανα σπάνια.

«Δεν είσαι» παρατήρησε εκείνη.

Κούνησα το κεφάλι μου. Πάντα μου ήταν δύσκολο να πω αυτό που αισθανόμουν αλλά αυτή τη φορά προσπάθησα λίγο περισσότερο. «Θα τους δούμε, θα τους μιλήσουμε και μετά τι; Μετά όλα θα χαθούν και εμείς απλά θα περιμένουμε την επόμενη ευκαιρία να τους δούμε. Μπορεί να βλέπουμε συχνά τον Jungkook αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ. Και μου λείπουν. Πραγματικά μου λείπουν! Ακόμα κι αν δεν τους έχω δει ποτέ μου λείπουν», ο χείμαρρος από ελληνικές λέξεις που έβγαιναν από το στόμα μου έκαναν όλο και περισσότερα βλέμματα να στραφούν πάνω μας, έτσι πήρα μία βαθιά ανάσα και χαμήλωσα τον τόνο της φωνής μου. «Απλά όλο αυτό θα κρατήσει λίγο και είμαι σίγουρη ότι θα μας καταστρέψει και τις δύο χειρότερα. Μετά από αυτό θα θέλουμε περισσότερα. Μια αγκαλιά, ένα φιλί και παραπάνω στιγμές μαζί τους».