Chapter Two

3.2K 59 1
                                    

Ara’s POV

Spell solo flight ngayong araw?

A-R-A-G-A-L-A-N-G

Pano ba naman kasi. I have my oh-so-sipag team mates. Napadpad tuloy ako mag-isa dito sa National Book Store. 

Flashback

Bullies, busy kayo today?

Tanong kodito sa Bullies na nakahiga lahat sa kama nila, kanya kanya ng ginagawa. Wala kasing training ngayon kaya free day namin.

OO.Sabay-sabay nilang sagot.

Talaga?

YES.Sabay-sabay ulit sila.

End of flashback

Oh diba? Solo flight?

Hay bahala sila. Hahanapin ko na nga lang yung book na yun.

Hanap

Hanap

Hanap

Yes! Gotcha! Ay wait…

Teka, kuya, ako nauna dito.” Sabi ko sa lalaki.

Wait. I think, nanlaki talaga ng literal ang mga eyes ko!

Si Kuyang Chinitong Maputing Cute!! Mehehe! Pag sinuswerte ka nga naman!

Ah, miss, pwede akin nalang? Tanong nya.

No. simpleng  sagot ko.

“Please?” He gave me a puppy-dog-eye look. Hmp. Akala mo madadaan mo ko sa ganyan?

“Err, no. I badly need to read this book. I’ve been finding this sa ibang branches pero ngayon ko lang nakita.” Paliwanag ko naman.

Argh, why am I even explaining to him.

Kung nagtataka kayo (baka hindi nga eh) kung anong book ang feeling chix na kanina pa namin pinag-aagawan, yung I Am Number Four by Pittacus Lore. Favorite series by my favourite author!

At kung nagtataka din kayo kung bakit nag-aagawan kami nito ni Kuyang Chinitong Maputing Cute nato sa isang librong hawak ko na hawak din nya sa kabila, eh dahil sabi samin nung salesman ay last stock na raw nila ang display na 'to.

So ayun.

Gusto ko syang mabili para mabasa. Antagal ko na kayang hinahanap to, duh.

“Miss, same with you, antagal ko na ring hinahanap yan. But ngayon ko lang nakita! Please, sakin nalang. I’ll just buy you a different book of your choice. Just give this to me.” He pleaded.

Book of my choice? Aba, medyo magandang offer. Pero kahit gano pa kagwapo sya este yung offer nya, ayoko parin!

“Huy,” He waved his hand in front of my face. Ay nag space-out na pala ako.
Nakakahiya. Baka sabihin pa nito tinititigan ko sya. Hmp.

Bakit, Ara, hindi ba?

Hindi!

Ugh.

Basta hindi!

“Uhmm,. Sorry. I was just…hmm,”

“Naga-gwapuhan ka sakin?” Naka-smirk nyang sabi.

Wait, excuse me?!

“Ano?!”

Aba, nahalata nya? LOLJOKE. Erase. Ang hangin naman nito!

"Haha, so what's your answer?"

Tss. Teka nga.

“Ayo—“

“Thomas pare! Antagal mo naman dyan! Halika na!” putol naman ng isang lalaki na kaibigan yata nito ni KCMC (Kuyang Chinitong Maputing Cute).

“Wait lang, pre. Bayaran ko lang to.”

Nagmadali na syang umalis at nagtungo sa counter para magbayad.

Tsaka lang nagsink-in sakin. Yung book ko!

“Huy, Kuyang Chinitong Maputing Cute! The book! Akin yan!” habol ko sa kanya sa counter.

Too late, Ara. Nabayaran na nya. Too late!

“What did you call me?” He then faced me while smirking.

“Huh?”

“You called me earlier Kuyang what?” tanong niya habang ngiting-ngiti. Problema nito?

Wait.. what… wait! Shocks!

Nakakahiya po ako, pramis!

Pakilamon nga ako, lupa!

“Ah, wal—“

“Kuyang Chinitong Maputing Cute. So cute pala ako for you?” Sabi nya.

Hmp. Nakakahiya po talaga! Huhu.

“Oy hin—“
“Ok lang. I’ll see you next time. Thanks sa book, Ara.” He winked at me.

HUHU. Nakakahiya talaga!! Buti umalis na sya! Swear to God, hinding-hindi na talaga ako lalapit dun! Hindi rin naman sya siguro taga-La Salle 'no?

Sagot! 

Naglalakad na ko pauwi ng magsink-in sakin ang sinabi nya.

“Thanks for the book, Ara.”

“Thanks for the book, Ara.”

“Thanks for the book, Ara.”

“Thanks for the book, Ara.”

HAY bakit ba napaka-slow ko?!

ARA? BAKIT NYA ALAM ANG PANGALAN KO?!

One Last Time For YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon