Mika's POV
I actually don't know how to start my kwento kasi I'm really not in a good mood eversince Ara left. It's been days. Nalulungkot ako kasi, first, as you all know, she's my bestfriend.
Secondly, she has this Leukemia.
Yes, I already know na may sakit siya 'cause she told us, the whole team including Coach Ramil, na she's dying.
*flashback*
"I am dying." By the time those words came out of Ara's mouth, tumawa ang buong team.
Except Kim.
"Loka! Wag ka nga magjoke, bully!" Tumayo naman si Carol. "Infairness, natawa kami. Bumenta, bully!"
"Hindi ako nagbibiro. Mukha ba akong magjojoke sa mga ganung bagay?" Sabi niya, medyo nairita pa ang mukha.
Hindi ako nagrereact. Bestfriend ko si Ara. Alam ko kung kailan siya nagsisinungaling, nagbibiro at nagsasabi ng totoo.
And this time, alam kong yung pangatlo ang category ng sinasabi niya.
"D-Daks," Yun lang ang lumabas sa bibig ko. Naiyak na ako. Alam kong nagsasabi ng totoo si Ara. Maloko man yan, she won't joke when it comes to that matter.
Niyakap niya ako. Nakita ko namang nakakunot noo na ang Lady Spikers. Siguro, naguguluhan sila. Or maybe the idea isn't processing sa mga utak nila.
Hashtag medyo slow.
"She's telling the truth." Nagsalita naman si Kim na ikinagulat ko. Ha? Alam ni Kim 'to? Alam ni Kim pero akong bestfriend, walang alam?!
"Sorry, Daks, kung di ko sinabi sayo. Ayaw ko lang na magworry ka." Nagsalita naman bigla si Ara, as if she's reading my mind.
Hindi ko magawang magalit. Ang sakit nito. Dinaig pa nito ang fact na hindi pwedeng magkatotoo ang KaRa loveteam kasi hindi kami talo. This time, buhay ng bestfriend ko ang nakataya dito. She really is dying. She's dying at wala akong maisip na magagawa.
Shock is still evident sa mukha ng buong team. Ate Aby is sobbing na, together with Cyd, Den, Justine, Des, and the others.
Pero ako? Eto, hindi ko alam ang gagawin ko.
"Aalis ako. Pinaalam ko na 'to kay Coach." Sabi ni Ara. I wiped my tears. Nakakahiya sa kanya. I need to be the strongest among the others kasi ako ang bestfriend.
"Saan ka pupunta, bully?" Cienne finally decided to speak. Tahimik siya the entire time. Alam kong sobrang gulat siya kaya ganun.
"Lalayo muna ako, guys. I'll come back healthier, stronger and most especially, alive." She smiled. I will miss this.
"DaughterF, wag na please... Sinong mag-aalaga sa'yo dun? Wala kami, wala ako. Pano kung may mangyari sayo?" Ate Aby said. She went near Ara and hugged her. "Wag na please."
"MotherF, kailangan ko yun. I need to reconstruct everything. Pwede niyo naman akong bisitahin ah." She chuckled.
"We will miss you." Maniwala kayo o hindi, sabay sabay naming nasabi yun kay Ara.
