Bewaak mijn hart (bxb) ✅

2. Nathan

Bzzz, bzzz, bzzz, bzzz.

Nathan Caulfield reikte slaperig zijn hand uit om de wekker op zijn telefoon uit te zetten. Kreunend (en niet van plezier) voelde hij een warm lichaam achter zich. Hij verbeet een vloek.

Normaal gesproken stond hij voor zijn wekker op en zorgde ervoor dat zijn bedgenote de suite verliet voordat Tarek wakker werd.

Ook al zei hij niets toch kon Nathan aan zijn uitdrukking zien dat de PA zijn losse seksuele contacten afkeurde. In Dubai was hij zeer discreet, maar op reis liet hij zijn zintuigen volop genieten. Zijn keuze voor de afgelopen nacht had al aan zijn verwachtingen voldaan. De voluptueuze donkere schoonheid had hem van al zijn energie beroofd.

Nathan hield ervan als vrouwen de leiding namen in bed. Hij had genoeg zelfvertrouwen om te weten dat hij aan al hun verwachtingen kon voldoen. Met een zelfverzekerde smaal keek hij achter zich. Misschien was dit een geluk bij een ongeluk en kon hij nog wat van haar heerlijke nectar proe ...

Een klop op de deur onderbrak zijn zondige gedachte.

"Goedemorgen, Nathan. De auto haalt ons over vijftien minuten op. Zoals altijd maak je het weer nipt."

Nathan sprong uit bed met een kussen voor zich om zijn privé delen te bedekken en opende zijn deur.

"Ik ben net wakker. Kan je er dertig minuten van maken?"

Donkere ogen namen hem misprijzend op. De samengeperste lippen vertelden hem dat zijn bedgenote was gesignaleerd.

"Vijftien minuten!"

De toon liet geen ruimte voor tegenspraak.

"Maar...", deed hij een laatste poging tot weerstand.

Tarek had zich al op zijn hielen omgedraaid.

"Als je niet op tijd bent vertrek ik zonder je!"

Nathan keek pissig toe hoe hij zijn koffer pakte en de hotelkamer verliet.

Hij was er op de harde manier achter gekomen dat Tarek zijn dreigementen ook echt nakwam. Bij een eerdere confrontatie had hij hem niet serieus genomen met als gevolg dat hij zijn vlucht miste en een memorabele uitbrander kreeg van de oude man zelf. Absoluut niet voor herhaling vatbaar.

Nathan had het idee, eigenlijk al vanaf hun eerste ontmoeting, dat Tarek de pik op hem in had. Anderhalf jaar geleden had Marwon Al-Din hem als instructeur voor de beveiligers aangenomen. Sinds die tijd had hij zichzelf opgewerkt tot persoonlijke bodyguard van Marwon. Als Hoofd van de Beveiliging overzag hij alle schema's en trainingen die met de bewaking te maken hadden. Hij diende de man met eer en geweten en had een diep respect voor het Imperium dat hij met harde hand regeerde.

Wat dat betreft behandelde Marwon Tarek toch anders. De jongeman van vierentwintig, slechts twee jaar jonger dan hijzelf, deed zijn werk met een afstandelijke efficiëntie die vrij kil overkwam. Een houding die hij voor iedereen aanhield. Toch observeerde Nathan met regelmaat hoe Tarek op de stoelleuning van zijn grootvader zat terwijl ze met zachte stem stevige discussies voerden.

Elke machtige man had een klankbord nodig. Marwon had de zijne gevonden in Tarek.

Het was een publiekelijk geheim dat grootvader en kleinzoon als twee handen op één buik waren.

"Nathan?" hoorde hij slaperig achter zich.

De vrouw in zijn bed bewoog onder het laken en onthulde haar glinsterende vrouwelijkheid. Warm, pulserend en klaar om opnieuw verkend te worden.

Hij likte langs zijn lippen. In het aanzien van zulk een lekkernij kon zelfs Tarek niet verwachten dat hij weigerde.

"Ik heb vijf minuten", zei hij zijn kussen weggooiend.

"Mooi", zei ze haar benen spreidend. "Maak ze memorabel."

Nipt op tijd stapte Nathan de wachtende auto binnen.

"Je stinkt", merkte Tarek, die demonstratief bij hem weg schoof, walgend op.

"Ja, sorry", zei hij smalend zonder een spoor van spijt. "Ze was een 'squirter'.

Met een scherpe inhaal en een geschokte blik keerde Tarek zich naar hem toe.

"Hoe haal je het in je hoofd om op je werk te verschijnen met pis op je gezicht!"

"Geen pis, maar vrouwelijk ejaculatievocht", corrigeerde hij genietend zijn vingers aflikkend.

Tarek ging hoorbaar over zijn nek.

"Doe niet zo moeilijk, Tarek. Ik weet hoe goed jij zulk soort bijeenkomsten plant. Als we op de locatie aankomen heb ik nog plenty tijd om me op te frissen."

"Blijf met die walgelijke vingers bij me vandaan", piepte Tarek toen Nathan een schijnbeweging uitvoerde.

"Als je me de tijd had gegund die ik je verzocht, dan hadden we allebei geen probleem", zei hij grijnzend.

Tarek's ogen werden sperden open toen de walgelijke vingers wiebelend dichterbij kwamen.

"Nee, Nathan. Dit is compleet ongepast", wierp Tarek ademloos tegen in een laatste poging om hem tegen te houden.

Maar hoe kon Nathan de lokroep van die chocoladebruine ogen weerstaan? Hoe kon hij de onuitgesproken uitdaging negeren om het ijs in zijn houding te smelten en door te dringen tot in de diepste geheimen van zijn wezen?

Nathan hield van een uitdaging.

De man wriemelend onder hem was ongetwijfeld een uitdaging.

Misschien kon hij Tarek wat vaker plagen? Het leek hem een uiterst amusant tijdverdrijf.