Bewaak mijn hart (bxb) ✅

7. Midnight Delight.

Al snel na het 'incident', zoals Nathan het noemde, hadden ze hun oude ritme opgepakt. Hij negeerde Tarek en na een tijdje had deze de hint opgevat. Nu negeerden ze elkaar. De enige interactie die Nathan zichzelf toestond waren de verplichte vergaderingen en trainingssessies.

De oude man had hun koele interactie met duidelijke afkeur geobserveerd, maar gaf geen commentaar. Wel had hij erop gestaan dat Tarek doorging met de elitetraining. 

Nathan wist dat zijn team enthousiast zou zijn en liet de details aan Leroy.

Tot nu toe had hij kans gezien om het één op één  contact met Tarek te vermijden, maar een snelle blik op de indeling van  vandaag ontlokte een scherpe vloek. Kennelijk was zijn geluk op.

"Ik  ben benieuwd naar de re-match", zei Leroy in zijn handen wrijvend.  "Tarek is een goede vechter. Je zal hem een grotere uitdaging vinden dan  twee maanden terug."

Nathan rolde met zijn ogen. Leroy zou zich doodlachen als hij wist hoezeer dit waar was.

In zijn kantoor bereide hij zich mentaal voor op de confrontatie die hij spoedig aan zou gaan. Hij zuchtte diep.Ondanks  zijn zelfopgelegde isolatie was er nauwelijks een wakende seconde  waarin hij niet aan Tarek dacht. Hij miste zijn gezelschap, maar kon zichzelf er niet toe zetten om de implicaties van 'het incident' te accepteren.

'Wat anders had Tarek verwacht? Dat hij hem met open armen zou onthalen? Ze waren neven! Volle neven! En ook niet een onbelangrijk detail; Hij was geen homo!' 

Toch  kon hij niet ontsnappen aan de herinneringen van de nachten waarin  Tarek onder hem bedolven lag. Ze plaagden hem met de wetenschap dat  Tarek nooit misbruik had gemaakt van hun geforceerde samenzijn. Alles  was eenzijdig geweest. Behalve de kus. 

Die  kus had alles verandert. Het creëerde een ander soort band tussen hen.  Tarek was kwetsbaar op een manier die niets met spierkracht te maken  had. Zijn wens om hem te beschermen tegen al het onheil in de wereld  groeide met de minuut, net als zijn ongemak om Tarek onder het lichaam  van een andere man gepind te zien.

'Stel dat hij iemand anders zou kussen?'

Nathan wist hoe ze hier met homoseksuelen omgingen. Ontdekking stond gelijk aan het ruïneren van naam en karakter. Verbannen worden was in verhouding een lichte straf. De armen en minder invloedrijke ondergingen een lot dat hij niemand toewenste.

Hij maakte zich ernstig zorgen over de toekomst van Tarek. Op dit moment was hij nog jong en liet zijn familie hem begaan,  maar wat zou hij doen als de druk om te trouwen toenam? Was hij daartoe  in staat? Om een vrouw te nemen? Om kinderen te verwekken? Het idee  liet een vieze smaak in zijn mond. 

Nathan had jaren van zijn leven gewijd aan het beschermen van vrijheid en vrije wil. Nu het vlak onder zijn neus met voeten werd getreden ontketende dit een innerlijk conflict. 

Teruglopend  naar de trainingsruimte besefte hij dat de noodzaak om Tarek te  beschermen alle bezwaren oversteeg. Zelfs die van lichamelijk contact.  Nathan was bereid om door de zure appel heen te bijten voor het welzijn  van zijn neef. 

Bij het betreden van de ruimte kwam Dirk hem tegemoet. 

"Je spart tegen mij. Tarek kreeg een telefoontje en moest weg."  

Nathan  voelde een pang van spijt en teleurstelling. Kennelijk stond dit goed  leesbaar op zijn gezicht want Dirk prikte hem pijnlijk in zijn ribben.

"Sinds wanneer ben ik oude worst?", riep hij verontwaardigt. 

"Sorry", knikte Nathan berouwvol.