Adaletin Bekçileri

25. Bölüm

      Hamile olduğunu öğrenen Donna, evine gidince koltuğa oturmuştu. Etrafına bakınmıştı. Evet, kendi evindeydi. Annesinin yanında kaldığı için onun evine gitmesi gerekiyordu ama kendini burada bulmuştu. Lavaboya gidip yüzünü yıkadıktan sonra aynada karnına bakmıştı. Şimdi bu bedende başka bir canlı daha vardı. Annesine sıkı sıkıya sarılmış küçücük bir tohum. Aylarca burada taşıyacaktı. Yediği her şeyi onunla paylaşacaktı. Vücudu değişecekti. Yüzü şişecekti. Bunların hiçbirinden korkmuyordu. Çünkü bunu uzun zamandır istiyordu.

      Evde kullanmadıkları küçük bir oda vardı. Donna kapıyı açıp içeriye bakmıştı. Kullanmadıkları eşyalar kolilerle beraber orada duruyordu. Donna orayı çocuk odası olarak hayal etmişti. Odanın ortasında bir beşik ve etrafında oyuncaklar... Yüzünde ister istemez bir gülümseme oluştu. Odanın kapısını kapattıktan sonra annesinin yanına dönmüştü. Onu meraklandırmak istemezdi. 

      Annesinin yanına gittiği zaman ona haberi vermemişti. Bunu Kalix söylemişti. Bu testlerin yanlış çıkabildiğini söyleyip sonraki gün hastanede test ettirmeyi teklif etmişti. Bu yüzden bir günlük annesinden saklayacaktı.

      Bir sonraki gün, şehrin merkezinde kalan hastanenin kapısında Kalix ile buluşup test yaptırmıştı. Test sonuçlarını beklerken oradaki koltuklara oturmuşlardı. Donna etraftaki insanları izlerken Kalix ona bakıyordu. Onun bakışlarını yakalayınca,

      "Neden öyle bakıyorsun?" demişti.

      "Şu an hamile olma olasılığın çok yüksek ama sen mutlu gibi görünmüyorsun. Yoksa çocuğun olmasını istemiyor musun?"

      "Elbette çocuğumun olmasını istiyorum. Ben, sadece kendimi kandırmak istemiyorum. Şu hayatta çok fazla hayal kırıklığına uğradım. Bu bebek benim hayata tutunmam için apayrı bir neden olur. Tabi gerçekten böyle bir bebek varsa."

Kalix iki elini birleştirip kalbine götürmüştü.

      "Bence sen hamilesin. Bunu hissedebiliyorum. Bu testlerin yanlış çıkma olasılığı çok düşük."

      "Yanlış çıkma olasılığının olduğunu sen söyledin."

      "Ben, senin hamileliğine karşı elimizde resmi bir belge olması için istedim hastaneye gitmeyi. Hastane de yanılma olmaz. En fazla dosyalar karışır. Zaten üzerinde ismin yazdığına göre bu olasılıkta çok düşük."

      Hemşirelerden biri Donna'nın adını seslenince ikisi birden gidip dosyayı alıp okumuştu. Evet, kesinlikle hamileydi. Bir yanlışlık yoktu. Bunu okuyan Kalix tekrar gülüp Donna'ya sarılmıştı. Donna da hayal kırıklığına uğramadığı için mutlu olmuştu. Akşam annesine hamile olduğunu söyledikten sonra Patch'in ailesine haber vermek için yemeğe çağırmıştı. Akşam yemeğini yerken onun ailesine de söylemişti. Patch'e söylememeleri için uyarmıştı Donna. Bu güzel haberi ona kendisi vermek istiyordu. Her iki aile de bunu makul görüp kabul etmişti.

      Yatma vakti geldiği zaman Donna yatağına yatmıştı. Telefonu çalınca Kalix'in aradığını düşünerek bakmıştı telefona. Ama eşinin aradığını görünce heyecanla telefonu açmıştı.

      "Patch?"

Patch'in yüzünde bir gülümseme oluşmuştu.

      "Sevgilim?"

      "Ah Patch! Seni çok özledim."

      "Ben de seni özledim."

      "Nerelerdesin? Bana hiç mesaj atmıyorsun. Sık sık mesaj atacağını söylemiştin."