YIL 1970
ABD'nin sokakları kirlendi ve suç oranı arttı. Halk geceleri sokakta dolaşamaz hale geldi. Devlet bu işe el koydu ve süper bir takım hazırladı. Sıradan insanlardan oluşan bir süper kahraman takımı.
Evet, işe yaramıştı. Kötüler korkmuşt...
Akşam evde yalnız kalan Donna televizyon izliyordu. Annabel arkadaşları ile dışarıya çıkmıştı. Donna televizyon izlesede içinde bir ürperti vardı. Kendini izleniyormuş gibi hissediyordu.
O sırada kapı çalmıştı. Hızlıca yerinden kalkıp kapıyı açmıştı. Ama kapıda kimse yoktu. Kapıdan bir adım dışarıya çıkıp etrafa bakmıştı. Yine de kimseyi görememişti. Ürkerek kapıyı kapatmıştı. Daha sonra fark etmişti ki salonun perdeleri açıktı. Hızlıca onları kapatmıştı. Çünkü izlendiğini daha çok hissediyordu. Bu his ile rahat bir gece geçiremeyeceğini anlayan Donna, nişanlısını arayıp gelmesini söylemişti. On dakika içinde gelmişti Patch.
Kapı çalınca Donna da bir ürkme olmuştu. Kapıyı açtığı zaman kötü bir manzarayla karşılaşmak istemiyordu. Sağ elini yumruk yapıp sol eli ile kapıyı açmıştı. Karşısında Patch'i gördüğü zaman üzerindeki yüklerden bir anda kurtulmuştu. Onu içeriye almadan üstüne atlayıp sarılmıştı. Sarılarak içeriye girmişlerdi. Patch'in boynunu o kadar çok sıkıyordu ki nefes almasını engelliyordu. Patch onu kollarını boynundan ayırıp,
"Ne oldu?" demişti. "Seni hiç bu kadar çok korkarken görmedim."
Donna pencerelere bakmıştı.
"Kendi evimde rahat edemiyorum Patch. Gözüm sürekli pencerelerde. İzleniyormuş gibi hissediyorum. Seni aramadan önce kapı çaldı. Açtım ve etrafa baktım ama kimse yoktu."
Montunu çıkartan Patch onun kollarından tutup koltuğa oturtmuştu.
"Yaşadıklarımız sen de panik atağa sebep olmuş olabilir. Korkmana gerek yok. Beni aramakla en iyi seçeneği kullandın. Ben daima senin yanında olacağım." deyip onun saçından öpmüştü.
Bu Donna'ya güven vermişti. Sevdiği adam yanındaydı ve artık hiçbir şeyden korkmuyordu. Televizyonun sesini açıp sarmaş dolaş dizi izlemişlerdi.
...
Büyük bir kalabalık vardı mekanda. Herkes Patch'in araba galerisine gelmişti. Arabaların motorları çok güzeldi. Bu arabaları daha da özel yapıyordu. Patch de büyük bir gururla arabalarının önünde poz veriyordu. On beş- yirmi adım uzaktaki bir masada da Nick ve Donna onu izliyordu. Etrafa bakınan Donna,
"Hardd'ın da burada olmasını isterdim." demişti. "Merakı yüzünden başına büyük bir bela aldı ve bunu ömrü boyunca ödeyecek."
Nick ona gülümseyerek,
"Belki öyle olmaz." demişti. "Serbest kalan tek suçlu o değil. Herkesi toplayamazlar. Bir süre sonra vazgeçecekler."
Donna sıkıntılı bir yüz ifadesi ile kollarını birbirine dolayarak,
"Umarım dediğin gibi olur." demişti.
Onlar kendi aralarında konuşurken Patch fotoğraf çekilmeyi bitirmişti ve motorunun sponsoru ile el sıkışıp arkadaşlarının yanına gitmişti. Donna, onları görünce şaşırmıştı. Çünkü Patch'in yanındaki takım elbiseli adam Mark Gorsky'dı. Mark, Donna'yı gördüğü zaman başıyla selam vermişti. Donna da ona selam vermişti ve yüzünde küçük bir gülümseme oluşmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
