YIL 1970
ABD'nin sokakları kirlendi ve suç oranı arttı. Halk geceleri sokakta dolaşamaz hale geldi. Devlet bu işe el koydu ve süper bir takım hazırladı. Sıradan insanlardan oluşan bir süper kahraman takımı.
Evet, işe yaramıştı. Kötüler korkmuşt...
Peter'dan gelen adresi öğrendikten sonra araba ile olay yerine gitmişlerdi. Karşılıklı birkaç grup silahlı çatışma halindeydi. İşin içinde silah olduğu için polis devreye girmekte zorluk çekiyordu. Olayın ortasında kalan halk nereye kaçacağını bilmeden etrafta koşturuyordu. Olay yerine gelince Nick, Patch ve Hardd silahlı adamlarla ilgilenmişti. Donna ise deliye dönen halkı sakinleştirip onlara gidecekleri yolu gösterip yaşlı ve hamilelere yardım ediyordu. Etrafta sivil kalmayınca onların arasına katılmak için yanlarına gidince bütün adamların etkisiz hale getirildiğini görmüştü. Nick ve Hardd adamları öldüresiye dövüyordu. Donna bunu görünce hemen yanına gidip onun kolunu tutmuştu.
"Dur Patch! Sözleşmeyi unutma. Ne kadar büyük bir suçlu olursa olsun öldürmek yok."
Nişanlısının sözlerini duyan Patch sakinleşip adama şiddet uygulamayı bırakmıştı. Ana yoldan gelen polis sirenlerinin ışığı ile hepsi yola bakmıştı. Ardından o adamları bırakıp başka bir yoldan gidip gözden kaybolmuşlardı. Polisler geldiği zaman direklere bağlanmış altı adam ve yerde baygın bir adam bulmuşlardı. Uzun süredir böyle bir vaka ile karşılaşmadıkları için şaşırmışlardı. Ama işlerine geldiği için adamları kelepçeleyip götürmüşlerdi.
Üç katlı evine dönen dörtlü, ilk operasyonlarını başarıyla tamamladıkları için şampanya ile kutlamıştı. Kahkahalar atarak sohbet ediyorlardı. Patch'in gözü bir ara Donna'nın parmaklarına kaymıştı. Dikkatini çekmişti çünkü ona taktığı tek taşını parmağında göremiyordu. Bu mutlu gününde tedirgin olmak istemeyen Patch, nişanlısının yüzüğü kaybetmemek için takmadığını düşünmüştü ve ortamda dönen muhabbete tekrardan katılmıştı.
Küçük kutlamadan sonra herkes arabasına binip evine dağılmıştı. Sabaha karşı eve gelen Donna, yorgunluğunu atmak için duş almıştı. Duştan çıktıktan sonra odasına dönüp giyinmişti. Tekrar banyoya gidip saçlarını kuruladıktan sonra odasına dönünce yatağında oturan annesini görmüştü. Annabel kızına gülerek bakıyordu. İlk operasyonuna gittiğini biliyordu. Nasıl geçtiğini merak ediyordu. Kızının gülümsediğini görünce,
"Bu iyi demek mi?" demişti.
Donna gülerek arkasına dönüp odadan çıkmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annabel yataktan kalkıp koridorda kızını takip etmişti.
"Bir soru sordum küçük hanım."
Mutfağa geçmişlerdi.
"Harikaydı anne. İşe konsantre olamayacağımı düşünüyordum ama kostümleri giydiğim anda moda girdim."
"Bu harika! İlk operasyon çok önemli. Nasıl başlarsa öyle gider. Güzel günlerin sizi beklediğine eminim. Kahramanlık insanlığa sevgi dağıtmak demektir. Emin olabilirsin ki, herkes sevgiye muhtaçtır. En kötü gözükeni bile kurtarılmak ister."
