Switch

Hoofdstuk 5

De hele dag voelde ik me perfect. Alsof ik de knapste was, alsof ik een van de aardigste was en dat ik een van de slimste was. Ik danste bijna door de school. Dit is dè perfecte dag. Tot ik thuis kwam. Daar zat mijn moeder in de stoel, met haar rug naar mij toe. "Wat is er mama?" Vraag ik. "Ga weg!" Is het antwoord. "Wat is er dan?" Vraag ik nogmaals. "Ik zei toch ga weg! Ik wil je niet zien!" Ze pakt een eetkamerstoel en gooit naar me toe. "Au!" Roep ik. De ene stoelpoot komt in mijn maag en de andere prikte in mijn been. Dan komt ze op me afrennen en schopt tegen me alsof ik een voetbal ben. Mijn onderbenen doen pijn. Toen gingen haar vuisten ook de lucht door. Ze raakt met haar vuist mijn kaak en ik voel me alsof ik in een gevecht zit. Een gevecht waar ik niks kan doen. Haar andere vuist raakt mijn slaap. Ik voel mijn hoofd zwaar worden, ik zie alleen nog maar zwart en ik zak in elkaar.
Later word ik weer wakker en mijn moeder zit naast me. "Mama wat is er gebeurd?" vraag ik. "Weet je niet meer wat er is gebeurd?" zegt ze. "Nee" antwoord ik. "je viel van de trap" zegt ze. "Oh" antwoord ik. Mijn hoofd voelt zwaar. "Mama mijn hoofd voelt echt heel erg zwaar, is het goed als ik op bed ga liggen?" "ja is goed" zegt ze.

Ik wist wel wat er was gebeurd. Maar als ik dat wou ik liever niet zeggen. Ik weet dat ze liegt. Wat moet ik nu? Ik weet het niet. Ik kijk op de klok. Het is al 20:00 en ik besluit te gaan slapen. Morgen hoef ik vast toch niet naar school denk ik, en ik val in slaap.

De volgende ochtend word ik om 11:00 wakker. Ik sta op en loop in mijn pyjama naar beneden. "Goedemorgen mama" zeg ik. "Goeiemorgen" bromt ze terug. Ik pak wat yoghurt en doe er wat honing in. Ik neem het mee naar boven. De bel gaat. "Hallo" hoor ik mijn moeder zeggen. "Hallo mevrouw ik kom de nieuwe boeken brengen". "Welke nieuwe boeken?" Vraagt mijn moeder chagrijnig. "De schoolboeken van uw dochter, die waren toch kapot gegaan?" Is het antwoord. "Oh ja" bromt ze. "Ik zal de rekening naar de verzekering sturen". "Doe dat maar!" Roept mijn moeder de bezorger nog na.
"Marit!" Roept ze. "Ja!" Zeg ik terug. "Kom eens even beneden! Dit is niet heel makkelijk praten". "Ik kom er aan". "Kom dan ook als je zegt dat je komt!!" Ik ren naar beneden. Anders word ze nog kwader. "Hier, je nieuwe boeken" en ze duwt de doos in mijn handen. "Oh bedankt" zeg ik. En ik loop weer naar boven. Gelukkig mijn boeken zijn er weer en ik begin snel aan mijn huiswerk ik hoef nu toch niet naar school. Ik hoop we dat mijn moeder de school al heeft gebeld maar ik durf het ook niet te vragen. Ik bel zelf we even naar school. Ik pak mijn iPhone en toets het nummer in van school.
S: hallo met het Aletta Jacobs college
M: hallo met Marit Bakker
S: wat kan ik voor je doen?
M: ik wou even vragen of mijn moeder mij al had ziek gemeld.
S: hoe heer je ook al weer?
M: Marit Bakker
S: welke klas?
M: 2T
S: nee staat nog niet ziekgemeld
M: oké maar ik ben vandaag wel thuis
S: oké ik zal het in het systeem zetten
M: oké bedankt! Dag
S: doei beterschap!

Ik ga in mijn bed liggen en ik val in slaap.