Switch

Hoofdstuk 16

Het is 7:00 in de ochtend en ik word wakker. Vandaag ga ik voor het eerst naar mijn nieuwe school. Ik was echt zo heel erg blij toen ik wist dat ik bij Nina in de klas zou komen. We hebben ook afgesproken om vandaag samen naar school te fietsen. Dan kon ik ook mee met haar als we naar het eerste lokaal moeten. Anders ben ik heel erg aan het zoeken.

Ik stap mijn bed uit en kijk in de kast. Wat zal ik aan doen vandaag? Ik wil er wel leuk uitzien. Het is best warm. Ik pak een kort spijkerbroekje en een blauw hemdje met kleine witte stipjes erop. Zo cute!

Ook pak ik een rokje met bloemetjes en een blauw hemdje. Ik twijfel even, maar doe dan toch het rokje aan. Ook pak ik mijn witte All Stars. Ook doe ik wat mascara op. Niet te veel anders is het zo overdreven. Het is 7:20. Ik heb om 7:45 met Nina afgesproken zodat we er iets eerder zijn. Het is ongeveer 20 minuten fietsen zij Nina. Ik had zaterdag ook een een gesprek met directeur, daar heb ik ook boeken gekregen. Verder heb ik nog een agenda en etui. Die kan ik dan tot het einde van het jaar gebruiken en dan ga ik met mijn vader nieuwe spullen kopen. Het is nog maar 3 maanden, dan is het zomervakantie!

Ik ren naar beneden om te ontbijten. Toen ik op de eerste verdieping was, rook ik een heerlijke geur. Warme broodjes! Ik ren nog harder de laatste trap af.

"Hey papa!" "Goedemorgen, lekker geslapen?" "Heerlijk." "Gelukkig! Ik heb net even wat broodjes in de oven gedaan." "Lekker!" "Vandaag je eerste dag naar school! Zenuwachtig?" "Ja heel erg!" "Ach je kent al wel iemand." "Ja Nina komt om 7:45 en het is nu 7:30." "Is het al 7:30?" "Ja." Hij rent naar de oven en doet hem open. Daar liggen allemaal zwarte broodjes. Ik moet lachen. "Sorry." "Haha maakt niet uit hoor ik eet wel een gewoon broodje." "Oke is goed maar dan bak ik morgen broodjes. Nu hebben we daar geen tijd meer voor."

Ik pak een gewoon broodje en doe er worst op. Ook pak in een kop thee en ga aan tafel zitten. Snel eet ik het op. Als mijn ontbijt op heb ren ik nog even naar boven om mijn tanden te poetsen. Terwijl ik mijn tanden aan het poetsen ben, hoor ik de deurbel gaan. Daar is Nina al. Mijn vader doet de deur open en ik hoor haar al vrolijk praten. Zelf word ik er ook vrolijk van. Ik ren naar beneden.

"Hoii!" Zeg ik. "Heyy, ben je al klaar?" "Ja." "Zullen we dan gelijk gaan?" "Ja is goed, dan zijn we er op tijd." Ik pak mijn tas en loop nog even de kamer in. "Doei papa! Ik ben om 14:30 uit!" "Is goed veel plezier meid!" Ik loop samen mer Nina naar buiten. Haar fiets staat voor ons huis en ik loop de garage in. Ook had ik van 'm vader een nieuwe fiets gekregen. Het is een hele mooie zwarte omafiets. Ik ben er echt heelerg blij mee.

Ik haar mijn fiets uit de schuur en stop mijn tas in mijn mand. Ik stap op de fiets en schreeuw alvast naar Nina: "je kan al rijden!" En samen fietsen we richting school. Ik heb geen idee hoe je daar heen moet fietsen. Toen ik naar de school was geweest was ik met mijn vader gegaan. Toen waren we dus met de auto.

We rijden de straat uit. "Heb jij eigenlijk nog broertjes of zusjes?" Vraagt Nina. "Nee, jij?" "Ja een broer." "Leuk. Hoe heet hij?" "Olivier." "Leuke naam, hoe oud?" "16." "Zit hij ook op het Emma college?" "Ja." Het is even stil.

Totdat Nina iets vraagt: "zijn je ouders gescheiden?" "Ja, mijn moeder woont in Amsterdam." "Waarom ben je dan naar Eindhoven verhuisd?" "Omdat ik niet meer bij mijn moeder wou wonen. Mijn vader woonde eerst in Amerika maar nu is hij voor zijn werk naar Nederland verhuisd. Ik woonde bij mijn moeder omdat mijn vader in Amerika woonde kon ik niet naar mijn vader. Maar nu mijn vader naar Nederland is verhuisd wou ik nu bij mijn vader wonen. Snap je?" Ik weet namelijk dat ik. Niet echt de beste ben in uileggen. Als ik begin met iets uitleggen snapt niemand het. "Oh zo, ik snap het."

We fietsen nog even kletsend door totdat we bij school zijn. Het is 8:10. Er zijn nog niet heel veel kinderen. Ze geeft me gelijk even een rondleiding door de school. Om 8:25 gaat de bel. "Dat is dus de eerste bel. Dat betekend dat je naar je lokaal moet gaan en om 8:30 gaat er nog een bel en dan begint de les." Legt ze uit. Als eerst hebben we mentorles. Dat is wel heel erg fijn dan heb ik gelijk een beetje de tijd om iedereen een beetje te leren kennen. Mijn mentor kent mij gelukkig al dus dat is wel fijn. We lopen samen naar het lokaal 026. De deur staat al open en we mogen gaan zitten. Natuurlijk loop ik samen met Nina naar een plaatsje en daar gaan we zitten. Al snel gaat de 2e bel.

"Hallo allemaal! Fijn weekend gehad?" Begint mijn mentor. "Geweldig..." Roepen een paar mensen. "We hebben sins vandaag een nieuw meisje in in de klas. Kom maar even naar voren Marit." "Succes." Fluistert Nina. Ik loop naar voren. "Hallo allemaal! Ik ben dus Marit. Ik ben 14 jaar. Ik woonde eerst in Amsterdam met mijn moeder maar nu woon ik samen met mijn vader hier in Eindhoven." "Nou leuk toch dat je nu bij ons in de klas zit?" Een paar kinderen beginnen te lachen. "Heeft iemand nog vragen voor Marit?" "Hoelang heb je in Amsterdam gewoond?" Zeg iemand met een behoorlijk overdreven Amsterdam accent. Ik word rood. "14 jaar." Zeg ik zo rustig mogenlijk. "Nog meer vragen?

Nee? Oke dan mag je wel weer even op je plek zitten. Zo te zien heb je al iemand die je kent of niet?" "Nee." "Nina toch?" "Oh ja." Ik voel me langzaam weer rood worden. Snel ga ik weer op mijn plaats zitten. "Je moet je niks van die jongens aantrekken hoor." Zegt Nina nog snel.

De bel gaat. Eindelijk pauze. Ik loop samen met Nina naar buiten en daar gaan we samen op een bankje zitten. Wat me wel is opgevallen is dat Nina alleen maar met mij omgaat. Niet met andere meisjes uit de klas. Zou ze net als ik ook geen vrienden hebben? Ja nu hebben we elkaar. Maar daarvoor?

We zitten nog maar net of er komen een paar kinderen op ons aflopen. "Hoooooi Nina." Zeg een meisje heel erg overdreven. "Hoi Noa." En ik zie haar een beetje in elkaar kruipen. "Dat t-shirt ziet er toch niet uit?" Zeg een ander meisje. "Nou ik vind het ander een heelerg leuk shirt!" Zeg ik fel. "Oh ga jij nu voor har op komen?" "Ja ik ben haar vriendin!" "Nou je bent de eerste." "Kun je misschien gewoon even weggaan?" "Nee." "Ga gewoon weg, hoe oud ben je? 5,6?" "Nee!" Zegt ze al wat banger. "Rot op dan!" Schreeuw ik. Langzaam lopen ze weg.

Nina kruipt weer een beetje uit elkaar. "Wow, dankje." "Ja gaan ze jou even belachelijk maken ofzo. Dit flikken ze me niet nog een keer." Ik ben helemaal boos geworden. "Dat zijn zeg maar de populaire kinderen uit mijn klas. Ik bedoel onze klas." "Uhm, ja, um." "Wat is er?" "Pesten ze je?" "Uhm na het is maar wat je pesten noemt." "Vind je het leuk wat ze doen?" "Nee." "Gaan ze over jou grens heen?" "Uhm ja? Denk ik." "Dat heet dus pesten en ik ga er voor zorgen dat dit nooit maar ook nooit meer bij jou gebeurt!" Ze moet lachen. "Dankje." "Daar hoef je me nier voor te bedanken hoor, dat doe ik omdat ik het wil!" Ik voel me zò boos vanbinnen. Hoe kan iemand een meisje zoals Nina pesten? Ik moet nu echt even rustig worden. Maar één ding weet ik zeker:
Dit gaat stoppen!