ROOMSERVICE

H O O F D S T U K 3

'Je bent in ieder geval nog niets verleerd,' concludeerde Lieke. Ze lachte eventjes toen hij zijn lippen weer tegen de hare aandrukte.

Ze waren het schoonmaakhok binnengeslopen, en Nicolai had haar opgetild. Lieke had haar benen om hem heen geslagen.

'Laat je me ook nog los?,' vroeg ze toen.

'Als je me vertelt wat er met je knie aan de hand is,' stelde Nicolai als voorwaarde.

'Vind je dit echt een gemakkelijke positie om dat te bespreken?,' lachte Lieke. 'Je zit nog steeds in me.'

'Mijn favoriete plek om te zijn,' fluisterde hij. Daarna zette hij haar neer en trok snel zijn zwembroek weer op.

'Dus je vriendin is geen issue meer?,' vroeg Lieke gewaagd.

'Ze is de laatste tijd toch alleen maar aan het zeiken,' antwoordde Nicolai. 'En ik kan het beter met jou dan, dan met iemand waarvoor ik misschien gevoelens krijg en zo toch?'

Lieke trok haar bikini broekje op en merkte dat die woorden harder aan kwamen dan ze dacht.

'Maar goed, je knie...,' zei Nicolai toen.

'Ongelukje gehad met snowboarden,' antwoordde Lieke. 'Het gaat wel, alleen ik mag dus niet meer snowboarden.'

'Oh fuck...,' Nicolai fronste zijn wenkbrauwen. 'En nu? Wat ga je deze winter dan doen?'

'Hier werken,' zuchtte Lieke.

'Wil je niet terug naar Nederland?'

'Nee,' Lieke schudde haar hoofd. Dat was wel het laatste dat ze wilde.

//

'Waar was je nou ineens?,' vroeg Eva.

'Even naar de wc,' antwoordde Lieke. 'Kom, zullen we gaan?'

Ze keek even naar Nicolai, die nu pas weer naar buiten kwam, zoals afgesproken. Hij knipoogde.

'Zullen we gaan?,' stelde ze voor.

'Gaan?,' vroeg Eva. 'Lieke, de bedoeling was om te ontspannen vandaag. Kom ook gewoon lekker het water in.'

'We kunnen ook het dorp in gaan vanavond?,' stelde Lieke voor. 'Eten bij de Jagdhütte, daarna wijntjes op het terras?'

'Waarom heb jij altijd zulke goede ideeën?,' lachte Eva, die nu het water uit kwam. Terwijl ze zich afdroogde keek Lieke weer even stiekem naar Nicolai, aan de andere kant van het zwembad.

Hij keek terug, en niet alleen hij, ook de twee blonde jongens naast hem.

'Zouden we Frank de Boer ook nog zien?,' vroeg Eva enthousiast.

'Frank de Boer?'

'Mijn moeder is helemaal fan van hem,' ratelde Eva verder. 'Hij is de trainer van Ajax nu.'

'Oh,' knikte Lieke. Ze had totaal geen verstand van voetbal, maar de naam Frank de Boer kende ze wel. 'Sorry Eef, ik heb niets met voetbal.'

'Wel met voetballers toch?,' zei Eva toen scherp. Lieke fronste haar wenkbrauwen, maar voor ze iets kon zeggen liep Eva weg. Ze keek nog even om en toen richting Nicolai.

Lieke liep snel achter haar vriendin aan.

//

'Dus nog een keer: hoe weet je het?,' lachte Lieke. Ze zaten in het dorp, in plaats van eerst te gaan eten besloten ze nog wat te drinken op het terras. Nu zaten ze er al veel langer dan ze van plan waren, en hadden samen al een hele fles wijn erdoorheen gejaagd.

'Serieus Liek?,' giechelde Eva. 'Je dacht dat het me niet op zou vallen dat je al weken van tevoren per se de gastenlijst moest zien? En dat je net met hem in één keer gewoon naar binnen ging en met een bezweet lijf terug kwam?'

Lieke lachte, maar baalde tegelijkertijd. Als het dan zo duidelijk was, wie zou hen dan nog meer door hebben?

'Ken je hem van vorig jaar?,' vroeg Eva toen belangstellend.

'Ja,' Lieke knikte. 'Ik ging zijn kamer schoonmaken, en toen stapte hij net onder de douche vandaan.'

Eva barstte meteen in lachen uit. 'Wauw, dat is echt de meest ongemakkelijke eerste ontmoeting ooit.'

'Klopt,' bevestigde Lieke. 'Maar goed, buiten dat het heel ongemakkelijk was, was het echt geen straf hoor.'

'Hmm, kan ik me voorstellen,' Eva nipte aan haar wijn. 'Heeft hij niet nog een leuke vrijgezelle teamgenoot voor mij?'

'Hij is zelf niet eens vrijgezel.'

'Wat?,' Eva zette meteen haar glas wijn op tafel. 'Meen je niet?'

Lieke knikte. 'Hij vertelde me het twee dagen geleden.'

'Was je daarom zo chagrijnig?,' vroeg Eva. 'Wauw, is er dan eindelijk een jongen die Lieke Mulders dan ook echt leuk vindt?'

'Doe normaal,' Lieke gaf Eva een mep. 'Je moet jongens niet leuk vinden. Dan word je alleen maar gekwetst. Kijk naar Nicolai, twee dagen terug zei hij nog dat hij echt niet vreemd wilde gaan...twee dagen Eef, zo snel zijn ze om!'

'Wow...wacht,' Eva keek nu serieus. 'Dit klinkt alsof je al heel wat hebt meegemaakt.'

Het bleef even stil.

'Zullen we zo afrekenen? Begin wel honger te krijgen,' zei Lieke toen.

'Je praat eroverheen.'

'Ik wil het er niet over hebben.'

'Ja maar...'

'Nee.'

//

Wild schopte ze de dekens van zich af. Het was half vier 's nachts en nog steeds minstens 20 graden buiten. En dat betekende natuurlijk dat het op haar zolderkamer minstens 40 graden moest zijn.

Lieke staarde naar het plafond, waar een propeller zachtjes ronddraaide om voor enige verkoeling te zorgen. Op het nachtkastje naast haar lag haar telefoon. Het was verleidelijk om het slapen op te geven en haar telefoon erbij te pakken. Dat is dan ook wat ze uiteindelijk met een diepe zucht deed.

Ongeïnteresseerd scrolde ze alle social media door. De enige status die haar boeide was die van haar broertje, die was blijkbaar met wat vrienden naar Marmaris. Hij had er een foto bij geplaatst. Lieke drukte op de Like-knop en typte toen een reactie.

Fijne vakantie broertje, kom je deze zomer ook hier nog langs? X

Ze wist wel zeker dat hij dat niet zou doen. Even dacht ze eraan om hem te vertellen dat de gehele selectie van zijn favoriete voetbalteam hier verbleef, maar dat vond ze dom en kinderachtig. Haar broer was pas 18 geworden, waarschijnlijk speelde er nu meer in zijn leven dan voetbal en zijn Playstation.

Lieke's gedachten bleven wel even hangen. Omdat ze toch niet in slaap kon komen zocht ze de Facebook pagina van Ajax maar op. Ze zag al snel dat er wat filmpjes van het trainingskamp online stonden. De meest recente was getiteld: Hotel tour with Klaassen and Boilesen. Ze tikte de video aan en glimlachte toen ze Nicolai op haar scherm zag. Ze moest zelfs hardop lachen als hij moest lachen. Hij was even grappig als altijd. Zeker toen ze verder door alle filmpjes spitte kwam ze erachter hoe aanstekelijk zijn lach eigenlijk was.

Al snel was er anderhalf uur verstreken, en kropen er al zonnestralen tussen de dikke gordijnen door.

Lieke legde haar telefoon weg, sprong uit bed en liep naar het raam. Toen ze de gordijnen open trok had ze prachtig zicht op de bergen voor zich. Het was een van de dingen wat haar hier in Oostenrijk hield.

Ze voelde even wat aan haar knie. Zo dik was hij niet meer. Ze kon vast wel een rondje gaan hardlopen. Vol energie, waarvan ze geen idee had waar die vandaan kwam, trok ze haar sport bh en sportbroekje aan.