ROOMSERVICE

H O O F D S T U K 9

Gehaast keek Lieke op de grote schermen boven haar. De vlucht naar Amsterdam was al aan het boarden. Gate 4.

Meteen draaide ze zich om en rende richting de gate. Ze manoeuvreerde tussen alle mensen door, tot ze uiteindelijk in de verte de bekende Ajax tenues zag. Ze groep was bezig met inchecken, sommigen waren al voorbij de incheck balie.

'Nicolai!,' riep Lieke terwijl ze een sprintje trok. Het kon haar niets schelen dat er mensen raar opkeken. Ze wilde niet dat hij vertrok zonder dat ze hem gesproken had. Zonder dat ze hem had laten weten dat ze er voor wilde gaan.

Nog een paar meter, Lieke rende zo hard als ze kon. Tot er opeens iemand voor haar neus liep en ze uit moest wijken. Een pijnscheut schoot door haar knie.

'Au! Fuck!,' meteen viel ze op de grond. Het was alsof haar knie een beweging had gemaakt die helemaal niet zou moeten kunnen.

Meteen knielden er mensen neer om haar te helpen, maar Lieke had alleen oog voor de blauwe trainingspakken in de verte. De laatste ging nu langs de balie. Ze was te laat.

'Are you okay miss?'

'No, I'm not!,' huilde Lieke. Ze drukte haar handen tegen haar knie van de pijn. Ondertussen stopten er steeds meer mensen die zich afvroegen wat er aan de hand was.

Uiteindelijk knielden er twee medewerkers van de eerste hulp voor haar neer.

'Hello young lady, can you tell us what's happened?,' vroeg de vrouw vriendelijk.

'I hurt my knee,' snikte Lieke.

De vrouw keek er even naar en gaf toen een knikje naar haar collega.

'We're gonna take you to the hospital, this doesn't look good.'

//

'Oh, wat fijn dat je er bent!,' riep Lieke uit toen Eva de kamer in kwam gelopen. Eva omhelsde haar en ging toen op een krukje naast haar bed zitten.

'Wat is er in hemelsnaam gebeurd?,' vroeg ze bezorgd.

'Ik ben door mijn knie gegaan,' antwoordde Lieke. 'Hij is echt mega dik nu. Ze hebben foto's gemaakt en allemaal testjes gedaan met buigen en zo...'

'Ik zei toch dat je met die knie langs de dokter moest gaan,' zuchtte Eva. 'Wat is er nou mis mee?'

'Voorste kruisband is afgescheurd,' antwoordde Lieke droevig. 'Dat is met snowboarden al gebeurd, dat ik er nu doorheen ga is alleen maar een symptoom.'

'Godsamme,' vloekte Eva. 'En Nicolai?'

'Die heb ik dus net gemist.'

Het bleef even stil. Lieke keek droevig uit het raam. Naar de lucht. Zou Nicolai nu ook met zijn gedachten bij haar zijn?

'Kom, dan breng ik je thuis,' zei Eva toen.

Lieke knikte en ging voorzichtig op haar linkerbeen staan. Eva gaf haar de krukken aan die al klaarstonden in de hoek.

'Geen zorgen, ik heb de komende dagen vrij gevraagd,' glimlachte Eva.

'Je bent een engel,' zei Lieke, uit de grond van haar hart.

//

'Lukt het?,' Eva schoot te hulp toen Lieke heel eigenwijs probeerde haar glas van tafel te pakken, maar er net niet bij kon.

Zo ging het al een paar dagen inmiddels. Eva had voorgesteld om in het hotel te verblijven, zodat Eva en andere collega's haar konden helpen. Ondertussen was Lieke het stilzitten meer dan beu, maar meer kon ze niet doen. Overmorgen zouden ze naar Nederland rijden, en daar zou ze geopereerd worden. Vliegen ging niet, omdat ze haar been amper kon buigen.