ROOMSERVICE

H O O F D S T U K 5

In de verte zag ze hem staan. Haar hart wilde niets liever dan naar hem toe lopen, maar de rest van haar lichaam werd geblokkeerd door haar verstand.

Wat had het voor zin om verliefd te worden op Nicolai? Hij woonde in Nederland, zij in Oostenrijk. Hij had bovendien al een vriendin! En als hij bij haar vreemd ging, zou hij dat zeker ook doen bij Lieke. En dan zou ze haar hart breken. En ze wist dat een gebroken hart meer pijn deed dan wat dan ook.

Ze zuchtte diep, keek nog eventjes hoe Nicolai wat rond liep te kijken, wachtend op haar. Hij kon haar duidelijk niet zien terwijl ze verderop in het donker stond.

Even speelde in Lieke's hoofd af hoe de avond kon lopen. Als ze naar hem toe zou lopen. Ze zouden naar het dorp gaan, ze zou hem haar favoriete plekjes laten zien. Verhalen vertellen over waarom het haar favoriete plekjes waren. Vertellen waarom ze zo van dit land hield. Vertellen waarom ze absoluut weg moest uit Nederland.

Nee, ze kon het niet. Ze kon zichzelf niet blootgeven aan hem. Ook al was dat letterlijk al een aantal keer gebeurd, ze kon het niet aan om hem alles over zichzelf te vertellen. Om een band met hem te krijgen. Om verliefd op hem te worden.

'Sorry Nicolai...,' fluisterde ze zachtjes, daarna draaide ze om en liep weg.

//

'Waar was je nou?'

Lieke draaide zich geschrokken om. Ze was alleen eventjes snel door de ontbijtzaal gelopen om wat extra glazen te pakken, maar meteen stond Nicolai voor haar neus.

'Wat bedoel je?,' zei Lieke uit reflex. Meteen had ze spijt, aangezien ze zag dat haar woorden Nicolai oprecht raakten.

'Niks, laat maar...,' zei hij hoofdschuddend. 'Ik had ook beter moeten weten.'

Hij draaide zich om en liep weg, maar Lieke had zo veel spijt van haar woorden dat ze meteen achter hem aan liep.

'Nicolai!,' ze keek even benauwd toen ze zag dat ze nu in het zicht stonden van de tafel waar heel de Ajax selectie zat te ontbijten.

Nicolai negeerde haar, Davy keek haar wel even op vanaf de tafel. Eigenlijk keek iedereen op toen ze aan hun tafel stond, behalve Nicolai.

'Smaakt het allemaal heren?,' glimlachte Lieke snel.

'Ja hoor,' de meesten knikten tevreden.

Lieke liep snel weer weg.

//

'Doe weg dat ding,' zei Eva gelijk toen ze er bij kwam zitten op het balkon. Lieke negeerde haar en nam nog een trekje van haar sigaret. Ze keken uit over de grote tuin van het hotel. De Ajax selectie viel op in de verte door de blauwe trainingspakken. Ze werden duidelijk toegesproken door de man in het zwart, waarschijnlijk Frank de Boer.

Lieke staarde ernaar.

'Weet je zeker dat het wel goed gaat met je?,' vroeg Eva bezorgd. 'Heeft dit te maken met die voetballer?'

'Natuurlijk niet,' antwoordde Lieke gelijk.

'Waarmee dan wel?'

'Ik ben gewoon moe,' bedacht Lieke zich. 'Dat is alles.'

'Doe dan maar eens wat zuiniger met je energie,' lachte Eva.

//

De volgende dag begon Lieke vol frisse tegenzin aan het schoonmaken van de kamers. Terwijl ze met veel te veel dekens in haar handen de gang opliep om ze in haar waszak te gooien voelde ze opeens dat ze tegen iemand op botste in het smalle gangetje.

'Entschuldigung,' zei ze gelijk, maar toen ze de dekens aan de kant hield zag ze wie er voor haar stond. 'Oh, hoi.'

'Hoi,' zei Nicolai ongemakkelijk.

Snel gooide Lieke de dekens in de waszak die aan haar kar hing zodat Nicolai erdoor kon.

'Sorry,' mompelde ze toen hij langsliep.

Nicolai negeerde haar en liep door. Lieke keek hem na. Ze vond het vreselijk dat ze het zo had verpest. Ze wilde dan misschien geen relatie, maar ze wilde zeker geen ruzie met Nicolai.

//

'Liek, kom eens even zitten,' beval Eva. Ze klopte op het muurtje naast haar. Lieke ging zitten.

'Hoe gaat het met je knie?,' vroeg Eva.

Lieke werd een beetje moe van die vraag. Ze was inmiddels wel gewend aan de zeurende pijn in haar knie, maar het werd niet erger als ze geen gekke dingen deed. 'Prima.'

'Hier, drink even wat,' Eva gaf haar een glas water aan. 'Heb je nog geen pauze gehad?'

'Ik heb doorgewerkt,' antwoordde Lieke. Het werk was zo'n goede afleiding voor haar gedachten, dat ze heel de dag al aan één stuk door bezig was.

'Ik dacht dat je zo moe was de laatste tijd?,' merkte Eva op.

//

'Oke, laten we afspraken maken.'

'Afspraken?,' vroeg Nicolai verbaasd. Gelijk toen Lieke op wilde staan uit bed trok hij haar aan haar arm terug op bed. 'Blijf nou eens een keer eventjes liggen.'

Lieke keek hem aan in zijn mooie blauwe ogen. Dit is precies de reden dat ze dit niet wilde. Samen nog even knuffelen na de seks? Dat moest wel gevoelens oproepen.

'Als je dit wilt blijven doen, doen we het volgens mijn regels,' waarschuwde Lieke.

Nicolai wachtte af, maar probeerde ondertussen fysiek contact te zoeken. Lieke duwde zijn arm meteen weg.

'Regel nummer één...,' zei ze terwijl ze hem streng aankeek. 'Geen after-seks geknuffel.'

'Ik dacht dat alle vrouwen daar juist zo van hielden?'

'Ik ben niet zoals alle vrouwen.'

'Daar heb je een punt.'

'Regel nummer twee,' ging Lieke verder. 'We doen dit alleen om elkaars behoefte te vervullen. Alleen lust, geen liefde.'

'Het is dat je zo veel regels opstelt,' reageerde Nicolai. 'Anders was je de ideale vrouw geweest.'

'Regel nummer drie...,' Lieke probeerde oogcontact te vermijden. 'We hoeven verder dus geen contact te hebben. As jij dadelijk weer naar Nederland gaat is het klaar.'

'Hoeveel regels zijn er?'

'Vier,' antwoordde Lieke. 'De laatste regel is dat niemand hier ooit achter mag komen. Ik hoop hier namelijk volgende zomer weer terecht te kunnen.'

'En ik hoop niet uit het team gezet te worden,' zei Nicolai. 'Als iemand van Ajax hier ooit achter komt zit ik echt in de shit.'

'Dus we hebben een deal?'

'Natuurlijk,' beloofde Nicolai. Hij boog wat voorover en wilde zijn lippen tegen de hare aanduwen. Lieke duwde hem weg.

'Regel nummer één Nicolai.'

'Misschien wil ik wel gewoon nog een keer,' grijnsde Nicolai.

'Het gaat opvallen als ik zo lang weg ben,' herinnerde Lieke hem eraan. 'Kan ik even snel douchen?'

'Alleen als we samen douchen.'

'Dat brengt regel nummer één te veel in gevaar.'

'Kom op Lieke, gaat het je dan echt alleen maar om m'n pik?'

Lieke stond op en keek hem grijnzend aan. 'Fijn dat je het nu snapt.'

Ze liep gelijk door naar de badkamer en zette de douche aan. Op het moment dat ze eronder stapte voelde ze opeens twee armen om haar middel.

'Wat zei ik over knuffelen?,' zei Lieke.

'Buk maar even, dan zal ik je eens even hard knuffelen,' fluisterde hij in haar oor.