ROOMSERVICE

H O O F D S T U K 4

'Wat is er Liek?,' vroeg Eva bezorgd.

Lieke plofte neer op een stoeltje en voelde aan haar knie. Hij was dikker geworden en voelde warm aan. Bovendien voelde ze zichzelf koortsig.

'Ik ben vanmorgen gaan hardlopen,' zuchtte Lieke. 'Dat was nog iets te vroeg denk ik.'

'Ben je gek of zo?,' Eva keek ernstig naar haar knie. 'Zal ik tegen Olga zeggen dat je niet verder kunt?'

'Nee, ik ga zo weer verder,' zei Lieke gelijk. 'Ik heb nog maar vier kamers.'

'En jezelf de tering in werken zeker?,' Eva was het er duidelijk niet mee eens. 'Ik moet even weer naar de balie, pak even een icepack jij!'

Lieke negeerde haar en stond weer op. Als ze even doorwerkte was ze zo klaar. Ze liep ook de deur door en kwam nu ook achter de balie staan. Eva was druk bezig met gasten, de telefoon rinkelde.

'Reception,' zei Lieke vriendelijk toen ze opnam. Ondertussen zag ze Eva even afkeurend kijken.

'Hoi, ik zou graag een kan ijskoud water bestellen...met een schijfje citroen.'

'Komt eraan meneer,' zei Lieke met een grote grijns op haar gezicht. Snel hing ze op en liep naar de keuken om daar de kan te vullen met water en ijsblokjes. Als finishing touch gooide ze er wat schijfjes citroen in.

//

'Roomservice,' Lieke liep de kamer in en zag Nicolai op zijn bed liggen.

'Mijn favoriete bestelling,' grijnsde Nicolai. Hij stond op en liep naar haar toe. Hij pakte de kan aan, maar ondertussen keken zijn ogen strak in de hare.

'Ik heb niet heel veel tijd,' waarschuwde Lieke.

'Dan moeten we snel zijn,' lachte hij terwijl hij de kan achter zich op een tafeltje neerzette. Daarna pakte hij haar hand, en Lieke merkte dat ze alleen dat al leuk vond.

Hij liep naar achteren en trok haar mee. Daarna liet hij zich vallen op bed. Lieke sprong gelijk bovenop hem, maar voelde een pijnscheut door haar knie gaan.

'Fuck,' mompelde ze. Daarna ging ze gelijk op haar rug liggen.

'Wat is er?,' vroeg Nicolai.

'Knie,' antwoordde Lieke kortaf.

'Is hij nou zo dik?,' Nicolai ging rechtop zitten en legde zachtjes zijn hand op mijn knie. 'Die is ontstoken man!'

'Nicolai...,' zuchtte Lieke. 'Je mag doen met mijn lichaam wat je wilt, en jij vindt het meest boeiende lichaamsdeel mijn knie?'

'Ik ben gewoon bezorgd.'

'Hoeft niet,' garandeerde Lieke hem. 'Zorg maar voor pijnstilling.'

Al snel lag Nicolai bovenop haar en scheurde nog net niet letterlijk de kleren van haar lijf. Het duurde ook niet lang voordat Lieke zijn kleren op de grond smeet.

'Het is veel te warm voor vluggertjes,' gniffelde hij tussen de kussen door. Lieke duwde hem van zich af en kwam toen weer bovenop hem liggen.

'Oke, zo heel veel haast heb ik nou ook weer niet,' gaf Lieke toe. Ze kreunde zachtjes toen ze zijn hand tussen haar benen voelde.

'In dat geval,' Nicolai grijnsde en duwde haar heel zachtjes en subtiel omlaag.

Lieke keek hem streng aan.

'Ik beloof je dat ik je daarna zal belonen,' lachte hij.

'Belonen? Ik ben je hondje niet,' Lieke gaf hem een zachte mep op zijn buik, maar moest ook lachen.