When Will I Be Enough?

KABANATA 9: NEW CHAPTER

I looked at the mirror the happiest woman 4 years ago is now left broken, alone but still fighting

" Ate han tara na  ma li late na tayo sa flight"

Narinig Kong tawag ni Lucho habang inilalabas ang mga gamit na dadalhin

" Okay ka lang te?"

" Okay lang naman ako She excited lang akong makita si Clouie its been
2 years mula nung bumisita siya sa atin dito sa States "

Matapos maikarga lahat ng bagahe ay sumakay na kami ng kotse

" mukhang si Ate She te Han excited rin makita EX niya"

" Ikaw Lucho nag 18 ka lang tsismoso ka na"

"Mag drive ka nalang Lucho wag muna kulitin ate Sheryl mo,
alam niyo apat na taon din tayong nangulila sa bayan natin at sa wakas makakuwi na tayo"

" Tama ka te dun na rin ako magtuturo"

(Phone rings )

" phone mo te"

" Ah Oo She .....
Hello honey !
Okay ka lang ba diyan !
Oh ano nabili niyo ba ni yaya ang hinahanap niyo
Mabuti , papunta na rin kami sa airport
See you and I love you!!!!"

" Okay na daw te?"

Tanong ni Lucho

" Oo nahanap na nila"

Ilang oras din ang biyahe bago namin tuluyang nasilayan ang bayang aming kinamulatan

Madilim na ang paligid at kahit medyo maingay at busy ang paligid di ko alintana  ang mahalaga ay nandito na ako sa bansang minsan Kong iniwan

" Bessy!!!! " 
Sobrang galak na bati sa amin ni Clouie paglabas namin mula sa airplane

Kasama niya si James
Still boss  pa rin niya at walang sila

Hay tatanda atang dalaga itong si Clouie kahihintay Kay James

Labis ang kuwento ni Clouie halos lahat ng istorya sa kanya nanggagaling na sinasabayan pa niya ng walang hangganang jokes di parin siya nagbabago walley pa rin

Sabay kami kumain sa labas nagkuwentuhan namasyal  nagpaplanong bibisitahin
ang mga tanawin sa Pinas na labis naming namis

We took pictures together
Masaya, malayo sa dati
May pagmamahal may kapayapaan

Pagdating sa dating bahay na ipinatayo ni Senyora Lucia para sa amin ng mga kapatid ko noon
Kumain kami ulit at nagkakuwentuhan

" James kumusta na kayo ni Clouie"

" Friends"

" Still?"
Tanong ko

" Girl friend"

" May space pa rin pala"

" Alien kasi yan Bessy kaya may space"

Nahinto kami lahat sa pagkain at tumingin lahat Kay Clouie

" Bakit? Oh my God hahahahah joke yun no"

Tawang tawa siya at loading naman mga isip namin

" Saan ba nakatira ang mga aliens ehh di sa Space hahahah"

Tawang tawa talaga siya sa joke niya  hindi kami natawa sa walley niyang joke natawa kami sa reaction niya

" Di Biro Joke mo Cloy"

Singit ni James natawa ulit kami mukhang nahawa na sa walley virus si James

" Ikaw han kumusta na puso mo?"

Biglang nasabi ni James

Tumahimik at lahat at tila ba gusto nilang ibaling nalang ang istorya

" I--I'm sorry"

" No James it's okay maayos naman na ang puso ko tumitibok na siya accordingly my ventricles and arteries are now working well "

Sabay ngiti ko sa kanila

" Lalim ng arteries at ventricles ni ate".

Kantsyaw ni Lucho

" If there's pain marami pa naman siguro akong endorphin hormones to relieve it

" Okay Sorry Doc"

Sabay tawa si James

Bago natulog ay pinagmasdan ko muna ang pagsikat ng buwan sa veranda ng bahay ang ganda nitong tingnan parang madaling araw na sa sobrang liwanag

I missed this place I missed being insensitive I mean namis ko ang magpaka Tanga

" Kumusta na kaya si Mike?"

Biglang sabi ni Clouie na nasa likod ko na pala

"Andyan ka pala Bessy"

" Hindi na kita hinintay tanungin pa ako , So far  he's fine mula nung umalis ka ng tahimik di na siya nagtanong Nang tungkol pa sayo

Di nga niya naitanong kung saan ka patungo at kahit pa siguro itanong niya di ko rin sasabihin"

" Ganun ba sakit naman nun! Si Ada"

" Ewan, siguro may namamagitan na sa kanila ayaw lang nila I publicize of course ikaw pa rin ang asawa"

"Ang dami ng araw na lumipas ...pero may panahon pa rin Bessy na bumabalik ang kirot"

" Sinabi ko naman na sayo wag kana bumalik dito at kung gusto mo talaga dito sa bayan natin dun ka sa malayo"

" Ayaw mo nandito ako"

" Hindi naman sa ganun Bessy ang akin lang eh makaiwas ka sa sakit"

" Para lang ako uminom ng pain reliever nun Bessy, pansamantala lang tinatanggal ang sakit pero di talaga nawawala ang dahilan ng sakit o yung sakit mismo ayoko na umalis pagod na ako magtago at umiwas"

" Han may dahilan ka na para lumayo at lumimot"

" May dahilan din ang pagbabalik ko dito sa Pilipinas"

" para saan pa?"

" To get what  was once stolen"