SON YILDIZ

1.BÖLÜM

"Batu ! Batu hadi uyan sevgilim , bak sabah oldu ".diye bir ses duydum . Bu ses ! Bu ses Eylül'ün sesiydi ama nasıl olurdu o burada değildi.

"Batu! hadi artık uyan ".ses gittiçe yaklaşıyordu . Gözlerimi yavaşça açıp, karşımdaki güzellikle donakaldım. O gelmişti , herşeye rağmen buraya bana gelmişti. Karamel rengindeki saçları , kusursuz yüzüyle her zamanki gibi güzeldi ve yine gülümsüyordu . Yataktan yavaşça kalkıp ,yanına gittim. O da bana doğru geliyordu . Kollarımı açıp sîkıca sarıldım ama dokunduğum gibi  kaybolmuştu.

"Eylül ".diye bağırdım boğazımın yanmasını umursamadan . Belki 10.  kez bağırmıştım ama gitmişti , her zamanki gibi herşey rüyaydı. O gelmemişti ve hiçbir zamanda gelmeyecekti . Aklıma gelen düşünceyle ,gözümden akan yaşa engel olamadım. Yere çöküp ağlamaya başladım. Son kez çaresizlikle

"Eylül , lütfen gitme nolur beni yalnız bırakma sana ihtiyacım var ".dedim güçsüz çıkan sesimle ama yoktu gitmişti. 

°°°°°°°
"Gitme!!  Eylül ,Eylül " bağırarak yataktan kalkmıştım. Yüzümden ter ,gözümden yaş akıyordu . Yine herzamanki kabuslardan görmüştüm. Yataktan kalkıp banyoya gittim . Aynada kendime baktım ,Gözlerim kızarmıştı . Bugün okulun ilk günüydü ama ben okula gitmek istiyormuydum ?

Tabiki hayır. Bu halde okula gidemezdim, zaten gitmek istemiyordum. Gözlerimin kızarmasıda baheneydi ama gitmeliydim. Odaya tekrar gidip okul kıyafetlerimi alıp banyoya girdim . Duş alsam iyi gelicekti. Soğuk suyun altına girdim ,gözlerimi kapattım ve bugün ki gördüğüm rüyayı düşünmeye başladım. Hâla rüyanın etkisindeydim . Her seferinde böyle kabuslar görüyordum ama bu diğerlerinden farklıydı . Önceki gördüğüm rüyalarda sadece sesi vardı ama şimdi...

En iyisi hiç düşünmemekti . Ellerimin buruştuğunu farkedince banyodan çıktım. Saçlarımı kurutup gelişigüzel dağıttıktan sonra ,okul kıyafetlerimi giydim . Koltuğun üzerinden çantamı alıp , bugünki derslerin kitaplarını ve defterimi koydum. Telofonumu alıp , aynada son kez kendime baktım. Gözlerimin kızarıklığı geçmişti . Ben bugün okula nasıl gidecektim ? , o sırada tek başıma nasıl  oturacaktım. Onun yokluğuna nasıl alışacaktım ?

' alışacaksın Batu ,Eylül iyileşip geldiği  zaman seni böylemi görmesini mi istiyorsun. Üzgün ve çaresiz seni böyle görüp daha mı çok üzülmesini istiyorsun'  dedi iç sesim . İç sesim haklıydı hem de çok haklıydı . Peki ya gelemezse yani iyleşemezse o zaman ne olacak ??

' iyileşecek bana inan . Eylül güçlü bir kız hastalığını yenip gelecek ' dedi iç sesim tekrardan. Umarım iç ses umarım dediğin gibi olur. Saate baktığımda daha çok vardı yani acele etmeme gerek yoktu. Kapıyı açıp  odadan çıktım . Merdivenlerden yavaş yavaş iniyordum yüzüme sahte gülümseme koyup kahvaltı masasına geçtim . Annemin beni bu halde görüp üzülmesini istemiyordum. Zaten yeterince üzülüyordu birde onu ben üzemezdim.
Annemin yanağından öpüp

" günaydın anne ".dedim mutlu olmaya çalışarak . Sandelyemi çekip oturdum.

" günaydın oğlum ".dedi annem . Annem Eylülü kızı gibi çok severdi . Eylülün hasta olduğunu öğrenince bi hayli üzülmüştü . Anneme gülümseyip kahvaltıma başladım.

••••••
Arabamın içini dolduran zil sesiyle telefonumun çaldığını farkettim. Telefonu elime alıp arayana baktım Serkan arıyordu. Trafikte olmama rağmen telefonu açtım

" efendim serkan "dedim

" kardeşim nerdesin " dedi .

" yoldayım geliyorum " dedim . Cevap verme fırsatı vermeden telefonu kapattım . Sabah sabah onlarla uğraşamazdım. Zaten gün boyunca benimle uğraşacaklardı . 20 dk sonra okula vardım . Arabamı garaja park edip arabadan indim . Eylülsüz okulun ilk güydü . Onsuz okul nasıl çekilecekti bilmiyordum ama içimden bir ses güzel geçecek diyordu. İç sesim herzaman haklı çıkıyordu bakalım bu sefer de haklı çıkacakmıydı

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Bu ilk hikayem umarım beğenirsiniz yeni bölüm yakın zamanda gelecektir

SİZİ SEVİYORUM

Not : oy ve yorum vermeyi unutmayalım ♥♥♥♥