2.BÖLÜM

128 20 17
                                    

Gözlerim ,Serkanların oturduğu çardağa bulunca bir eksiklik olduğunu farkettim. Gözlerimle etrafa bakınmaya başladım , Belki bir yerden çıkar da herzamanki gibi koşarak yanıma gelip sarılır , yanağımdan öper,

' Günaydın sevgilim ' der diye bekledim ama beklemem anlamsızdı. Nasıl olsa gelemeyeceğini biliyordum . Çardağın olduğu yöne doğru yürüdüm. Geldiğimi görünce Serkan ayağa kalkıp yanıma geldi ve erkekçe selamlaştık

"Nasılsın kardeşim ?"dedim serkana bakarak .

"İyiyim kardeşim " dedi . Mutsuz çıkan sesiyle. Bu mutsuzluğunun sebebini biliyordum . Melise üzülüyordu .Melis kim diye sorucak olursanız . Serkanın sevgilisiydi ve Eylül'ün en yakın arkadaşıydı , kardeşi gibi desek daha doğru olur. Eylül'ün hastalanmasına hepimizden çok Melis üzülmüştü . Nasıl üzülmesinki ? Melise, baktığımda ellerini kucağında birleştirmiş ,parmaklarıyla oynuyordu.

"Batu! " adımın seslenmesiyle beni çağıran Merte baktım

" Ne var ? " dedim sinirli çıkan sesimle . Sinirli değildim aslında ama bu tavrım sadece Merte karşıydı.

"Diyorumki artık kalksak- kolundaki saati göstererek- zilin çalmasına az kaldı derse geç kalıcaz, ama senin için zilin çalmasının ne önemi varki! Sonuç olarak okulun sahibisin . Derse geç kal- " cümlesini bitirmesine izin vermeden , ensesine bir tane geçirmiştim ve tabi geçirmemle susmuştu ama kız gibi trip atmayıda unutmamıştı. Omuzlarından ittirip

"Yürü lan " dedim . Sabah sabah Mert ve tripleriyle uğraşamazdım. Mert önümde söyleniyordu ama her söylenmesinde kafasına bir tane geçiyordum tabi geçirmemle daha çok söyleniyordu.

••••••••••••••
Sınıfa gidip yerlerimize oturduk. Oturmamızla zilin çalması bir olmuştu. Mert , Serkan ve Melis herzamanki yerlerine otururken bense cam kenarını tercih etmiştim. Cam kenarında oturmayı seviyordum, sebebini bilmesemde seviyordum. Kapının açılma sesiyle , herkes ayağa kalmıştı bende dahil. İçeri giren hocayla dersin fizik olduğunu farkettim. Bu dersi hiç sevmiyordum aslında hiçbir dersi sevmiyordum . Belki birazcık matematiğe ilgim vardı. Evet biliyorum yanlış tercih ama matematiği bana sevdiren , biri vardı. ( tabiki hoca değil ~~😆)

" Günaydın , gençler ".dedi hoca. Sınıftan bir kaç mırıltılı cevap çıkmıştı. Hocanın
"Oturabilirsiniz " .demesiyle yerlerimize oturmuştuk. En son matematiği neden sevdiğimden bahsediyordum dimi. Aslında önceden matematiği sevmiyordum ta ki Eylül bana sevdirene kadar. Eylül soru çözmeyi çok seviyordu . Eylül Soru çözerken bende onu izliyordum,yada yapamadığı sorularda yardımcı oluyordum . Ne kadar çok yardım etmemi istemesede , zorlandığı için yardım ediyordum. Eylül soru çözerken soruyu ,doğru bulduğunda mutlu oluyordu .bende onu mutlu görünce mutlu oluyordum. Ama soruyu çözemediği zaman soruya küfürler yağdırıyor ve sinirleniyordu. Bende o haline gülüyordum ve sonuç olarak çòzemediği sorunun sinirini benden çıkarıyordu. Başımı sıraya koyup Eylülü ďüşünmeye başladım.

°
°
°
Beni düşüncelerimden uyandıran kapınının tıklatılması ve 2sn sonra açılma sesiydi. Kafamı sıradan kaldırıp gelene baktım . 1.70 boylarında ,kahve saçlı ve mavi gözlü güzel bir kız kapıda duruyordu . Kızın özür dileme faslı bittikten sonra hoca istediğin yere oturabilirsin demişti . Sınıfta sadece ben ve Mertin yanı boştu .kızın gözleri beni bulunca yanıma oturacağını anladığım gibi çanmatı daha çok yana kaydırdım . 'Umarım kız anlarda oturmaz ' diye geçirdim ve dediğim olmuştu . Kız yaptığım harekete bozulmuştu ve Mertin yanına oturmuştu. Kız kendini tanıttıktan sonra adının Duygu olduğunu öğrenmiştim. Duygunun gözleri ,gözlerimi bulduğunda Duygu

' sen görürsün ' gibisinden bakmıştı. Bense sadece omuz silkmekle yetindim . İç ses Bugünün güzel geçeceğini hissettirmişti ama sanırım bugün ve bundan sonra bu kızla işim olacaktı.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Ve işte yeni bir bölümün sonu
Umarım beğenirsiniz . Bölüm ile ilgili düşüncelerinizi bekliyorum
Sizi seviyorum ♡♡♡♡♡

NOT : oy ve yorum vermeyi
Unutmayalım.😙😙


SON YILDIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin