Save me through the dark {B-Brave Fanfiction}

Chapter 2 Excuse me, who are you?

Ze beantwoordt al meteen mijn vraag. "Wat ben je een prachtig meisje, net als wat Kate zei tegen mij. Ik ben Grace, degene die elke dag kookt en schoonmaakt voor je tante en nu ook voor jou. Leuk om je eindelijk te ontmoeten." Ik glimlach nu wat vriendelijker naar haar. "Ook leuk om jou te ontmoeten." En dat meen ik ook echt. "Angelique, zou ik even je kamer laten zien?" Ik knik naar Grace en ze laat haar groentes die ze in haar handen had liggen. Ze leidt me naar een witte trap, die rondjes maakt naar boven. Er ligt een mooi rood tapijt overheen. Ondertussen vertelt ze me over haar 2 kinderen, Ashley en Ella, een tweeling van 4 jaar. En natuurlijk haar man Eric. Ze vraagt ook naar mijn ouders. Ik weet niet hoe ik die vraag moet beantwoorden, dus blijf stil.

Er ontstaat een spanning tussen ons en ik krijg een droge keel. Het lukt me om "Ik vertel het je later." eruit te krijgen. Grace kijkt me begrijpend aan en knikt. Ze vertelt blij verder over haar gezin. We komen aan in een kamer met een queensize bed, met een satijnen paarse deken en tientallen kussens erop. Ik loop naar verder naar binnen en er is een inloopkast met een paar dingen erin gestopt. Met open mond bekijk ik alles. De kamer bestaat uit een bed, inloopkast met een spiegel waar je je hele lichaam in ziet, een witte ladekast met een spiegeltje erboven, waarschijnlijk om je op te maken, en een witte bureau. De muren zijn wit gestreept met paars. Op mijn bed ligt een bruine doos en een papiertje erop. Grace vertelt dat ze verder gaat met koken en zegt gedag. Ik pak het papiertje op en lees wat erop staat.

Hey lieve Angelique,

Het spijt me enorm dat ik je niet zelf kon ophalen, ik wilde heel graag maar er was opeens een interview. Ik kijk ernaar uit om je te zien. Ik kom om 6 uur thuis zodat we samen kunnen eten, en ook met Grace, die je vast al ontmoet hebt. Hier heb je een laptop en mobiel, ik dacht dat het misschien wel handig kon zijn.

Liefs je tante, Kate.

Met grote ogen van verbazing haal ik de witte Macbook en iPhone 5S met goude details uit de doos. Zoiets duurs heb ik nog nooit in mijn leven vastgehouden, laat staan in bezit te hebben! Hoe werkt dit ding eigenlijk, hoe gaat hij aan? Opeens hoor ik mijn deur opengaan, en een figuur verschijnt in de opening. Het is een jongen die waarschijnlijk in de 1.70 is met kort blond haar. Hij heeft mooie grijs groene ogen die ik heel graag van dichtbij wil bekijken. Zijn outfit bestaat uit een zwarte losse sweatpants, een donkerblauwe hoodie en rode vette schoenen, van een merk die ik niet ken. Het ziet er in iedergeval duur uit. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht en hij komt naar binnen.

"Hey, jij bent toch Angelique?" Ik knik en voel mijn wangen warmer worden omdat hij zo dichtbij komt. "Jep dat ben ik." Zeg ik een beetje stuntelig, waardoor ik wel door de grond wil zakken van schaamte. Angelique, focus, praat normaal. Anders maak je nooit vrienden hier. Wie is hij eigenlijk? "Gelukkig maar, ik moest van mijn moeder je het huis laten zien." Wacht. Zijn moeder? Dus mijn tante heeft een zoon? Een zoon die er ook nog geweldig uitziet. Dat betekent dus.. "Ja,ik ben je neef. Samuel Laurens." Hoe kon hij dat nou weten wat ik denk? Kan hij dan mijn... "Het was een gokje hoor, ik kan geen gedachten lezen, Angelique. Kom ik ga je rondleiden, en we kunnen ook wel wat spullen voor je kamer kopen ofzo, als je wil?" "Uh ja is goed hoor."

Nogsteeds ben ik in de verwarring door al deze nieuwe informatie. Waarom zei tante dit niet tegen mij? Ik leg mijn macbook op het bureau en doe de iphone in mijn broekzak. Samuel loopt al weg dus ik haast me achter hem aan, straks verdwaal ik, en dat moet niet gebeuren hè. We gaan de trappen af en daarna nog meer trappen. Dan komen we uit in de kelder, waar een bowlingbaan is, een bar, een tafeltennistafel, en een minibioscoop. Met grote ogen kijk ik rond. Hoe rijk zijn ze wel niet? Het voelt alsof ik hier niet thuis hoor, in zo'n rijke familie met dit huis.. Het is een grote verandering in mijn leven, die ik wel moet maken. "Dit is de hangplek voor mij en mijn vrienden, en nu ook voor jou en je vrienden."

De woorden steken messen in mijn buik. Vrienden die ik dus niet heb. Wie wil er nou vrienden worden met mij, een gebroken meisje, die helemaal in de put gevallen is. Niemand gaat me repareren, of redden, maar dat doe ik zelf wel. Je kan in dit wereldje toch niemand vertrouwen. "Je kan mij wel vertrouwen hoor, Angelique. Ookal kennen we elkaar nog maar net, ik sta voor je klaar." Oke dit wordt steeds enger. Waarom kan hij mijn gedachten lezen? Act normal, Angelique. Niet flippen. "Dankjewel Samuel, dat is heel lief van je." "Ik weet echt niet wat er aan de hand is, ik voel je gedachten gewoon." Dus hij merkt ook al dat er iets vreemds gebeurt. "Kom, ik laat je de rest zien.

********

Ik lig stil op mijn bed, en download de app "Twitter" Eerst wist ik niet wat het was, maar Samuel heeft het me uitgelegd. Hij heeft me ook geholpen met de rest van mijn iphone, en nu begrijp ik het zo'n beetje. Terwijl de app aan het downloaden is, klik ik op contacten. Er staan er al 4 in. Samuel heeft zijn nummer blijkbaar al in mijn mobiel gezet. Hij staat onder de naam "De allerliefste Samuel." Ik rol glimlachend mijn ogen. Typisch. Mijn tante, Grace en Charles staan er ook nog in. Een melding verschijnt met erin dat Twitter is gedownload. Oh je moet een linknaam bedenken.. Samuel zei dat hij @SamuelYPL heet, hoe zou ik mezelf noemen?

*******

Hey guys, een nieuw hoofdstuk zoals beloofd. Dus Angelique heeft blijkbaar een neef, niemand minder dan Samuel Laurens. Wat denk jij dat er aan de hand is met de gedachten van Angelique die Samuel toevallig allemaal kan "raden"? Laat het in de comments achter. En vertel ook hoe Angelique haar twitternaam zou noemen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden :) Je kan volgende week weer een hoofdstuk verwachten.

Don't forget to comment & vote

Love Linsey.