Άννας POV
Ειναι 9 η ωρα .Είμαστε με την Αφροδίτη στο δωμάτιο μας. Καθόμαστε στον καναπέ μας ο οποίος δεν έχει χερούλια ουτε πλάτη. Είναι μαύρος και τα πόδια του είναι λευκά. Αφού δεν κοιμομαστε δεν έχουμε κρεβάτια. Έτσι καθομασταν εκεί και κοιταγαμε εξω παρατηρώντας τον κόσμο αφού ο καναπές βρίσκεται μπροστά απο μια μεγάλη τζαμαρια. Καθώς παρατηρούσαμε βλέπω τον ....Κλάους???? Γυρισα να δω το πρόσωπο της Αφροδίτης. Είχε ενα μοχθηρό βλέμμα. Τα μάτια της ηταν μισοκλειστα και είχε ανοίξει το στόμα της λίγο έτσι ώστε να φανούν οι κυνόδοντες της.
Ανν.~ Ηρέμησε.
Δεν μου απάντησε. Έτσι έτρεξε κάτω στα αγόρια .Πήγα κι εγώ μαζί της αλλά εγώ σταμάτησα στις σκάλες. Πήγε δίπλα στον Ντέιμον , τον έπιασε απο τον γιακά και τον σήκωσε.
Αφρ.~ Το ηξερες έτσι?? Εεε??? Απάντα!!!
Ντ.~Ναι , γιατί?
Αφρ.~Γιατι δεν ειπες τίποτα??
Ο Ντέιμον δεν μπορούσε να μιλήσει , η Αφροδίτη ήταν έτοιμη να τον πνίξει αλλά εγώ ετρεξα και εσπρωξα την Αφροδίτη στον τοίχο.
Αφρ.~Ασε με να τον αποτελειωσω....και μετα θα ερθει η σειρα του άλλου...
Ανν.~ Συγκρατήσου . Μην ανησυχεις θα είμαι εντάξει.
Αφρ.~ Μα δεν γίνετε να είσαι ερωτευμένη μαζί του . Δεν γίνετε αυτό!
Ανν.~ Όλα εντάξει! Ηρέμησε μην καταστρέφεσαι για αγόρια.
Αφρ.~ Φοβάμαι οτι εσένα θα καταστρέψει.
Και κύλησε ενα δάκρυ απο το πρόσωπό της.
Ανν.~ Μην αγχωνεσαι θα τα καταφέρω.
Αφρ.~Καλα .Πάντως να ξέρεις πως αν γίνει το παραμικρό ...θα τον ψάχνει η μάνα του!!
Ανν.~ Εντάξει !!
Και την αγκαλιασα.
Χτύπησε την πόρτα ο Κλάους και πήγε να ανοίξει την πόρτα . Όταν ο Κλάους πήγε να κάνει το πρώτο βήμα η Αφροδίτη κάτι του ψυθιρισε στο αυτί και μετα αυτός μπήκε πιο χαρούμενος. Του μίλαγε τόσο σιγά που δεν ακουσαμε τίποτα...
Κλάους POV
Επιτέλους έφτασα. Ηταν κάπως εξαντλητικό να τρέχεις τόσες ώρες. Κάπως... αφού οι βρικόλακες δεν κουραζονται ποτέ. Θα το έλεγα... βαρετό ,όχι εξαντλητικό. Πλησιαζω την πόρτα διστακτικά με τον " φόβο " να μην δω την Αφροδίτη μπροστά μου και μου βγάλει το κεφάλι. Χτυπάω την πόρτα. Μου ανοίγει εκείνη. Είμαι κακοτυχος τελικά. Άρχισε να μου ψιθυρίζει στο αυτί.
Αφρ.~ Έτσι και καταλάβω οτι κάνεις το παραμικρό για να την πληγωσεις....δεν θα σε βρίσκουν και πραγματικά θα φανεί ότι ηταν ατύχημα.
Φαίνεται οτι δεν το έχει ξεπεράσει. Δεν μπορούσα να πω το ίδιο με την Άννα. Φαίνεται ότι τελικά όντως ηταν και είναι πολύ ερωτευμένη μαζί μου. Κι εγώ την απατησα . Εντάξει εκανα κι εγώ ένα λάθος. Μετά την " μυστική κουβέντα " που είχαμε με την Αφροδίτη η Άννα πετάχτηκε και με αγκαλιασε. Με πήρε μαζί της και κατσαμε στον καναπέ. Πρώτα απευθύνθηκα στν Άννα.
Κλ.~ Πως πας γλυκουλα ?
Ανν.~ Καλά , τα σηνηθισμενα όπως τα ξέρεις.
Κλ.~ Δεν είναι όπως τα ξέρω αφού έχεις αλλάξει.
Ανν.~ Προς το καλό ή προς το κακό?
Κλ.~ Προς το καλό εννοείται. Έχεις ομορφινει πολύ.
Χαμογέλασε και αμέσως ανήσυχος πήρε τον λογο ο Στέφαν.
Στεφ.~ Κλάους , μπορείς να ελεγχεις την δίψα σου?
Κλ.~ Τι εννοεις να ελέγχω την δίψα μου?
Στεφ.~ Εννοώ να μην πινεις ανθρώπινο αίμα και αντί αυτου μόνο ζωων.
Κλ.~ Όχι και τόσο.
Αφρ.~Το καλό που σου θέλω να αρχισεις να γίνεσαι " χορτοφάγος ".
Κλ.~ Καλά θα προσπαθήσω.
Δεν ξέρω αν μπορούσα .Αλλά θα προσπαθούσα για την Άννα. Είναι η μονη πια στη ζωή μου. Δεν θέλω να την χάσω. Όταν συνειδητοποίησα τι είχα κακό και τι πόνο της είχα προκαλέσει δεν μπορουσα να συγχωρησω τον εαυτό μου. Αλλά όλα αυτά τέλος. Θα κάνω μια καινούρια αρχή με την Άννα. Το μόνο κορίτσι που πραγματικά αγάπησα.
Heyyy
Τι κάνετε? Ελπίζω καλά!
Αυτό ηταν και το τελευταίο part.
Τα επόμενα δύο που θα ανεβασω δεν θα είναι κανονικά κεφάλαια.😨
Οπότε θα τα ανεβασω γρήγορα.
*ειιι ψιτττ μην ξεχάσεις το αστερακι*
ESTÁS LEYENDO
🌷Changing Habits 🌷
Vampiros~Και τώρα τι θα κάνουμε? ~Μην φοβάσαι,εγω θα σε προστατεψω . Δεν θα αφήσω κανέναν να σε πειράξει! ~Για να σωθούμε όμως μια λύση υπάρχει! Η Νεφέλη είναι 16 ετων, μετακομίζει σε ένα καινούριο σπίτι στα μεσα του καλοκαιριου, λογω της δουλειάς του πατερ...
