🌷Changing Habits 🌷

#3 A strange behaviour

Νεφέλης POV

Σήμερα δεν ξύπνησα με τόση πολύ διάθεση...Το βράδυ ακουγοντουσαν θόρυβοι από ζώα λες και πέθαιναν , μέσα από το δάσος και είχε συννεφιά ,ως αποτέλεσμα να ξυπνήσω με νεύρα .Από τότε που ήρθαμε δεν εχω δει ήλιο..Ξαφνικά θυμήθηκα ότι θα πάμε στην καφετέρια σήμερα...

Μαμά Νεφ.~Κατέβα κατω ,εχω φτιάξει πρωινό.

Νεφ.~Εντάξει μαμά ,έρχομαι.

Ωχ τωρα πάμε στο δύσκολο κομμάτι..σκάλες με κούτες..Σιγά~σιγά... Εντάξει λοιπον τα κατάφερα και κατέβηκα τα σκαλιά χωρίς κανένα τραυματισμό .Τωρα πρέπει να περνάω τις κούτες στο διάδρομο...Survivor το έχουμε κάνει εδω μέσα...Επιτέλους έφτασα στην κουζίνα...Η μαμά μου είχε φτιάξει φρυγανιές με μαρμελάδα και μου είχε βάλει σε ένα μικρό ποτηράκι χυμό..Γιαμμιιι....

Νεφ.~Σ'ευχαριστώ μαμά.

Της λέω και φεύγω για να συναντήσω την Αφροδίτη.Στον δρόμο συναντώ δύο αγόρια τα οποία ήταν και τα δύο πολύ όμορφα. Ειχαν μια παράξενη ομορφιά. Ο ένας από τους δύο με κοίταζε με ένα πολύ περίεργο βλέμμα, βλέμμα μίσους , και με προσπέρασε γρήγορα αφήνοντας το άλλο αγόρι πισω του. Καθώς έφευγα από αυτό το σημείο δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου αυτά τα δύο αγόρια και ξαφνικά βλέπω την Αφροδίτη και την Άννα να κάθονται σε ένα τραπέζι με τρεις καρέκλες.

Νεφ.~Γεια σας!!

Φώναξα με ένα πλατύ χαμόγελο που έφτασε μέχρι τα αυτιά μου.

Αφρ.~Γειαα

Ανν.~Χελλο

Αφρ.~Τι νέα?

Νεφ.~Εμμ ..καλά ,ακόμη τακτοποιούμε τα πράγματα.

Αφρ.~Οκειι...Νεφέλη η Άννα θέλει να σου πει κάτι...

Νεφ.~Ναι οτιδήποτε.

Ανν.~ Νεφέλη ,θα ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για την συμπεριφορά μου χθες , αλλά μου ήρθε απότομα αυτή η μετακόμιση...και εσυ μένεις στο σπίτι της....είναι πολύ διαφορετικά για μένα...

Νεφ.~Ναι σε καταλαβαίνω..και μένα μου ήρθε απότομα γιατί και μένα μου λείπουν πολύ οι φίλοι μου...

Είπα και έδειξα ένα στενάχωρο βλέμμα.Εκείνη τη στιγμή έφυγε από την καρέκλα της και με αγκάλιασε...

Ανν.~Σ'ευχαριστώ που με καταλαβαίνεις..

Νεφ.~Μην ανησυχείς...ολα θα περάσουν...

Της είπα με ένα καθησυχαστικό ύφος. Αμέσως μετά άλλαξε η διάθεσή της , έγινε πιο χαρούμενη.

Δεν μπορούσα να βγάλω αυτά τα δύο αγόρια από το μυαλό μου . Τα σκέφτομαι συνεχώς.

Αφρ.~ Τι σκέφτεσαι τόση ώρα?? Μήπως αγόρι??

Καλά μέσα στο μυαλό μου είναι??

Νεφ.~Ναι,αλλά όχι με την έννοια που νομίζεις..

Αφρ.~ Τότε τι??

Νεφ.~Συνάντησα κάτι αγόρια τα οποία ήταν κάπως παραξενα και πολύ όμορφα...

Αφρ.~ Δεν καταλαβαίνω πώς κάποιος είναι παράξενος και όμορφος ταυτόχρονα....?

Νεφ.~ Με το παραξενος εννοώ ασυνήθιστος..

Η Άννα άρχισε να κατσουφιαζει λιγάκι...

Τι λέτε για αυτά τα αγόρια? Μήπως είναι συγγενείς με την Άννα και την Αφροδίτη ή δεν θα γνωρίζονται καθόλου...???Θα υπάρχει κι άλλως???

Αυτά για τώρα..Μην ξεχάσετε αστεράκι και σχόλιο...Σι γιου λέιτερ...