Sıradan 1 Vampir

Bölüm 9; Güç testi

HATIRLATMA

'Hazal gel bi test edelim güçlerini.' Tanımadığım çocuk konuştu.

'1 saat sonra ormanın ortasında ki boşluk alanda.' dedim ve odama çıktım.

KALDIĞIMIZ YERDEN DEVAM

Ormanın içinde ki boşluk alandaydık. 

'Evet istersen artık başlayalım.' Adını hala bilmediğim çocuk konuşmuştu.

'Adını öğrenebilir miyim?' Artık sormam gerektiğini düşünmüştüm.

'Arda.' Başımla onayladım.

'Evet öncelikle hızını test edeceğiz.' Ormanlık alan büyük olduğu için en ucuna geçtim ve koşmaya başladım. Durdum ve yanına gittim.

'Hızın öbür vampirlerden biraz daha fazla. Savaş olursa bu işimize yarayabilir.' 

1 SAAT SONRA

'Son teste geldik. Bakalım bir şeyleri uzaktan kontrol edebiliyormusun.' Yerdeki büyük ağaç parçasını gösterip;

'Sadece kaldırdığını düşün ve kendine inan.' Başımla onayladım. Gözlerimi kapattım. Düşünmeye başladım. Zorlanmaya başlamıştım. Gözlerimi açtığımda ağaç parçasını kaldırdığımı gördüm. Daha fazla gücüm yetmedi ve ağaç bir yere ben bir yere fırladım. Ağaca yapıştım ve gülmeye başladım. Benle beraber Ardada gülüyordu. Yaklaştı ve beni kaldırmak için elini uzattı. Elinden destek alarak ayağa kalktım. 

'Gerçekten güçlerin güzel. Kullanmayı daha iyi öğrenirsen savaşta 1-0 önde olabiliriz.' 

'Böyle mutluyum. Havada kararmaya başladı eve dönsek iyi olacak.' Başıyla onayladı.

AKŞAM

Arda bana güçlerimi daha iyi öğrenebilmem için çalıştırmayı önerdi. Ben reddettim. Hiç uğraşamazdım. Odama çıktım. Üstümü değiştirdim. Arda ve arkadaşları gitmişlerdi zaten. Salona inip koltuğa oturdum.Herkes salondaydı.

'Hazal?.' Selen bana seslenmişti.

'Evet?.' 

'Eskisi gibi olalım mı?.' Sırıtmaya başladım. Bu kız ne içiyosa bende istiyorum. Herkes cevabımı bekliyordu.

'Selenciğim biz hiç bir zaman iyi olmadık.' 

'Hazal bak ben hep seninle iletişim kurmaya çalıştım, hep iyi olmaya çalıştım.' Sırıtmayı kestim.

'Doğruyu söyliyeyim mi?' Bu kıza ne olmuştu pek anlamadım ama ne olursa olsun sevgi göstermeyeceğim.

'Evet, söyle.'  Peki ^^.

'Seni ilk gördüğümde nefret etmeye başladım. Bu nefretim hala devam ediyor ve bu evde kalmana izin verme sebebim sadece arkadaşlarım.' Gece konuşmaya başladı.

'Hazal kanka önceden elbet iyi olduğunuz günler olmuştur. Bi düzgünce anlaşın konuşun belki birbirinize olan bu nefretiniz biter.' 

'Tamam konuşalım ama neyi konuşcaz? Dedikodu yapışını mı? Arkadaşlarımı benden uzaklaştırmaya çalışmasını mı? Bunu hala anlamadı hanım efendi biz arkadaş olamayız.'  dedikten sonra evden çıktım. Ormana doğru ilerledim. Ormanda bi ağaç bulup önüne oturdum. 

Gözlerimi  kapatıp etrafta ki sesleri dinliyordum. Yanımda bi hareketlilik hissettim. Gözlerimi açmaya fırsat bulamadan boynumdan kaldırılıp ağaca doğru fırlatıldım. Beni fırlatana baktığımda Defne olduğunu gördüm.(Yani kötülerin başkanı.) Hemen üstüne koşup tekme attım. Evet tekme atmayı severim. Defnede ağaca doğru fırladı ve kayboldu. Nerede olduğunu bilmiyordum ama gerçekten sinirlenmiştim. En sevdiğim eşofmanımın paçasını yırtmıştı.

Evin kapısını açıp eve girdim. Bunlar salona yapışmış galiba her dakika salondalar. Çaktırmadan merdivenlere ilerlerken;

'Hazal ne olduuuuu!!.' Sude bağırıyordu tabikide 

'Yok bişey. Sadece eşofmanım ağaca takıldı.' Tam ilerlicekken önüme geçti. Biride durdurmasın beni ya.

'Gözlerin neden böyle? Hazal eşofmanın yırtılsa gözlerin kırmızı olmazdı.' Daha fazla zorlamadan anlattım.

'Defneyle azıcık oyun oynadık.' 

'Ne!? Defneyle mi karşılaştın?' Emre'nin sorusuna cevap verdim.

'Evet o beni ağaca fırlattı ben onu ağaca fırlattım sonra ortadan kayboldu. Amacı kendini göstermek.' Kerem lafa atladı.

'İyi misin peki?' Sanane benim boyumdan!

'Evet gayet iyiyim.Sorduğun için sağol. Üstümü değiştirip uyuyacağım.' dedikten sonra kalktım ve odama çıktım. Üstümü değiştirip yatağa atladım. Çok geçmeden uykuya daldım.

EVET ARKADAŞLAR UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. BEĞENDİYSENİZ OY VERMEYİ VE YORUMLARINIZI BANA BİLDİRMEYİ LÜTFEN UNUTMAYIN. SEVİLİYORSUNUZ :**