Sıradan 1 Vampir

Bölüm 12; Yara

HATIRLATMA

'Gerektiğinde özür dilemesini biliyorum ve bu zamana kadar seni oldukça kırdım.' Sessiz kaldım, çünkü diyecek bir şeyim yoktu.

'Hazal karşımda sessiz kalma.'

'Diyecek bir şeyim yok.' dedim ve merdivenlerden çıkıp odama girdim.

KALDIĞIMIZ YERDEN DEVAM

Odama girdiğimde bacağımda ki yaraya keskin bir ağrı saplandı. Canım o kadar çok yanıyordu ki hiçbir şeyi farkedemiyordum. Tek farkında olduğum şey bağırmam ve yere yığılmamdı.

Sude-Gece: HAZAL! 

Selen: Sude, Gece sakin olun! Sadece öbürükülere haber verin!

KEREMDEN DEVAM

Bacağında ki yaradan dolayı sendelemeye başlamıştı, bende dayanamayıp kucağıma almıştım. Önce başını omuzuma yasladı sonra gözlerini kapattı. Biraz ilerledikten sonra biranda inmeye çalışmıştı ama nedeni ne bilmiyorum. Eve vardığımızda bir anda sinirlerim bozulmuştu. Sanki her şey üst üste geliyordu. Hazaldan özür dilemem gerekti ve diledim. Bu zamana kadar onu çok kırmıştım. Konuşmadan sonra Hazal odasına çıktı ben ise öylece kaldım. Sonra Emre, ben ve Can bahçeye çıktık.

Emre: Eee niye dışarıya çıktık?

Ben: Sohbette mi etmeyelim?

Emre: Edelim sıkıntı olmaz benim içinde bir anda dışarı çıkalım diyince bir şey oldu zannettim.

Ben: Onu bunu boşver de Sudeyle nasıl gidiyor?

Emre: Güzel

İçeriden bir bağırma sesi geliyordu ama çok net değildi.

Can: Sizde içeriden gelen bağırma seslerini duyuyor musunuz? 

Emre: Ya boşver kızlar şakalaşıyorlardır.

Kimse gibi bende fazla umursamamıştım ama Sude gelene kadar

Sude: Hazal acıdan kıvranıyor! Bağırma seslerini duymuyor musunuz??!

Ben hızla kalkıp içeriye girdim merdivenlerden hızlı adımlarla çıktım ve Hazalın odasına girdim. Yatakta terler içinde yatıyordu ve yerlerde kan vardı. Bacağına baktım ve telaşlanmaya başlamıştım. Tam o sırada Can ve Emre odaya girdi.

Can: Neler oluyor?

Gece: Bilmiyoruz!

HAZALDAN DEVAM

Ben: Başımda bağırmayı kesin! Bacağımda ki yara canımı çok fena yakıyor.

Birazda olsa kendime gelmiştim ama bacağımda ki acı hiçbir şekilde azalmamıştı. Can yaklaştı ve yarama baktı.

Can: Ben böyle bir şeyi ilk defa görüyorum.

Kerem: Ne yapmamız gerekiyor?

Gece: Bir şeyler yap Can ne olursun.

Can: Tamam biraz sakin olun. Belkide büyü hakkında daha bilgili birini bulmalıyız.

Can odadan çıktı. Bütün kızlar ağlıyordu Emre ve Cem ise telaşlı bir şekilde bana bakıyordu. Daha fazla ağlamamalılardı. Ufak bir kahkaha attım

Ben: Ya siz niye ağlıyosunuz? 

Sude: Sen niye gülüyosun?

Kız zeki.