Kayranın kapısının önündeydim. Kolumdaki saate baktım. Ne oha saat 03.10!!!! İnanmıyorum kendime. Ne olursa olsun konuşacağız dedim. Kapıyı tam çalacaktım ki... Vazgeçtim yapamadım korkuyordum çünkü. Kayra soğuk çok soğuktu. Herkese uzak davranıyordu. Bi iki kere güldüğünü gördüm. Oda berkaya. Vazgeçtim bir adım attım ve yerdeyim. "Evet sakarlığım bir haftadır yoktu. Hoşgeldiniz eee siz geldiğinize göre ben kalkabilirim, malum fazlalık yapmiyim." dedim.
Kendi kendime konuşmak hobimdir. Zaten bu zamana kadar hiç arkadaşımda olmadı. Asu hariç bide berkay var sanırım. Tam yerden kalkıyordum ki ensemden, ceketimden tutan biri vardı. Kafamı çevirdim. Kayraa... Haasssss... Gözlerimi kapattım. Arkam ona dönüktü. Kendine çevirdi. Gözlerim hala sıkı sıkı kapalıydı. Güldüğünü hissettim. "Oldu o zamaaan iyi geceelerr bende bende." diyip geri çekildim. Kayra kolumdan tuttu bir hamlesinde beni duvara yasladı.
"Şapşalsın." dedi. "Hıı." diyebildim. Ne bi dakika şapşalmı.??
"Öhm sensin şapşal." diyip kendimi toparladım. Kayranın bir kolu duvara yaslanmış sekildeydi. Bense ellerimi belime koymuş gözlerine bakıyordum. Hafif bir gülümseme belirdi yüzünde. Gamzesi çok güzeldi. Gülünce gözleri kısılıyor omuzları oynuyordu. Kendine gel kızım. Bi buzdolabı hakkında neler konuşuyorsun. Kayrayla birbirimize iki dakika baktık. Tabi ben o sıra ne kadar salak olup yere yapıştığım için kendime kızıyordum. Kayra bana seslendi....
"Sen gitmicenmi artık." bende hemen cevap verdim.
"Haahh öküz işte siz ahırınıza lütfedin.. Lütfeen saat gece üç buçuk ben giderim. Kurtlar kuzular beni yesin yolda. Nolurki he noluuur yani.???" derken yerde duran telefon ve kulaklığımı aldım. Sonra arkama bakmadan gidiyordum. Kayra gülmeye başladı. Konuşuyordum, durdum. Arkamı döndüm ve yanına ilerledim.
"Ne gülüyosun?" dedim. Ellerim yine belimdeydi. Kolumdan tuttu. Hızlı hızlı yürüyorduk. Ben diğer elimle kafama vurdum. "Aptalsın işte aptal" dedim. "Katılıyorum." dedi. Durdum ona baktım. Arkasını döndü. Kolumu hala tutuyordu.
" sen benim beynimde napıyosun?" sonra ekledim. "Öcümüsün sen?" yaklaştı... Durdu.
"He esila öcüyüm ben eğer yürümezsen yicem seni." dedi. Ay şapşal saçları dağılmış. Sonra " sesli söyledin." dedi. İşte salaklığımın biri daha. Ben kendimle napıcam yaa. Sonunda gelmiştik.
"Gir hadi bekliyom." dedi. Gözlerimi kıstım. Cevap verdim.
"Sağol bay mavi." seslendii..
"Mavi" güldüm. Cevap verdim.
"Mavii" dedim ve koşarak eve girmeye çalışırken takıldım kapıya tosladım. Hasss babam duyucak. Kapıyı açtım. İçeri girdim. Mesai başlıyordu -,-
Kayradan...
Esilada beni ona çeken bir şey var. Beni merkezine aldı. Sistemide çok kuvvetli çıkmaya çalışıyorum izin vermiyor. Ama çok tatlı... Saf, temiz kalpli,sakar... Bana mavi demesi nedense hoşuma gidiyor. Onu duvara yasladığımda öpmek istedim. Kıyamadım... Korktum. Acaba benimle ne konuşmaya geldi? Bir dakika evimi nerden buldu. Benim telefonum nerde?Esiladan
Babam uyanmış olacakki kapı açıldı. Aşağıya doğru gelen sesler vardı. Merdivenin altına girdim. Karanlıktı. Şansıma pencere açıktı. Babam pencereyi kapattı. Sonra yukarıya çıkmaya başladı. Derin bir oh çektim. Yavaş yavaş merdivenlerden çıkmaya başladım. Odama girdiğimde hemen ayıcıklı geceliğimi elime aldım. Üzerimi değiştirdim çıkarırken telefonumu yatağıma attım. Diğer cebimde de bir telefon vardı. Siyah bir telefon üzerimi giyindim. Sonra baktımki kayranın fotoğrafı... Oha telefonu bendee... Napsam açsam ayıp olurmu? Hayır dokunmayacagim. Sonuçta izin almadım dimi. Telefonu yatağın sonuna koydum."Bakma bana öyle... Bende sana bakmak istiyorum. İzin almadan yapamam... Çok merak ediyorumm. Ya sevgilisi varsaa... Oha hayır bakma.." penceremden bir ses geldi. Hemen koşup perdeyi çektim. Pencereyi açtım. Aşağı baktım. Kayrraa gelmişti. Ay kayra gelmişş.. Derken pijamalarıma baktım. Saçıma baktım. At kuyruğu yapmışım. Kayra bana seslendii..
"Esila telefonum sende kalmış atsana bana."dedi.
"Oha burdan nasıl atiyim ?" diyip pencerenin kenarına oturdum.
"Kızım at diyorum şunu." dedi.
" atar mısın ? Diceksin." dedim.
"Lan at şunu." dedi.
"Öküz." dedim. Hayvan işte hayvan.
"Telefonu hafifce bıraktım." tuttu. Ve yürümeye başladı.
" önemli değil yaa." diye bağırdım. Öküz diyerek camı kapattım ve perdeyi çektim. Yatağıma uzanıp sofia ile uyumaya daldım.
Kayradan
Telefonumu almaya karar verdim. Geri döndüm. Esilanın camının önüne geldim. Daha önce de gelmiştim. Camına taş atmıştım. Sonra duvarın altına geçmiştim. Neden çıkmadım bilmiyorum. Taş attım. Sonra perdeyi açtı. Gözlerini açtı. Camı açıp güldü sonra üzerindeki ayılı pijamalarına baktı çok tatlı görünüyordu. Ne diyorsun kayra kendine gel...
-----------
Esiladan
Alarm çalıyordu. Kapattım... Aklıma dün geldi. Güldüm. Şeey dün dayanamayıp telefon numarasını almış ve kendi numaramı kaydetmiş olabilirim başka bişi yapmadım valla. Kendime açıklama yapıyorum Allahımm. Kayraya mesaj attım."Maaviş bugün okula geliyorsun. İtiraz istemem gelmezsen evini basarım." kesin gelir. Cevap bile vermedi hödük.
Saçımı taradım. Üzerimi değiştirdim. Aşağı indim. Babamlar kahvaltı yapıyorlardı. O olaydan berri rüyayla hiç konuşmadım. Babam "gel otur kahvaltı yap" dedi. Gene soğuktu."Canım istemiyor." dedim.
" otur kahvaltını yap gidersin." oturdum. İki üç birşeyler attım ağzıma.
"Doydum." dedim. Babam sinirli bir şekilde kalktı ve yukarı çıktı. Rüya bana baktı.
"Sen hala siktir olup gidemedinmi bu evden?" dedi. Aslında çok renkli bi kişiliğim vardır. Ama rüyayla babam olunca bende kırgın bi küçük kız olabiliyorum. Onlar her seferinde canımı yakıyor. Ben her darbelerinde dahada güçlüymüş gibi davranıyordum. Güldüm. Serhat abi dışarda bekliyordu. Arabaya bindim. Yola çıktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Yaşam (devam ediyor)
Teen FictionYıllar önce annesinin öldüğüne inandırılan esilanın bodruma taşınmasıyla tüm hayatı yeniden başlıyordu ve esila büyüdükçe düşmanlarıyla boğuşmaya devam edicekti. Peki esila bundan sonra sadece kime güvenebilirdi."kayra."