Ben esila çağdaş. Lise üçde okuyorum. Hobilerim şarkı söylemek... Fobilerim karanlıkta kalmak ve kapalı ortamda kalmak.
Okula gitmek için hazırdım sadece çantama o gereksiz kitaplardan bir kaçını koymam gerekiyordu.
Bir defter ve bir biyoloji kitabı koydum. Aşağı inerken o kutuplardan çöllere dayanan cırtlak sesli kadının lanet sesi geldi.
'esila gelmiyor musun canım ?'
Sanane demek istiyorum gidip saçını yolup bi tarafına sokmak kuyruğu varmış gibi ortalıkta gezdirmek istiyorum onu.
Seslenmedim, duymamazlıktan gelip aşağı indim.
'günaydın baba.' diyip masadaki sağ köşeye oturdum.
Babam bana bakıp:
'rüya sana seslendi duymadınmı'dedi.Bende yeşil gözlerinin içine bakarak 'duydum' dedim.
Sinirlenmiş olmalıki çatalı sinirle masaya bırakıp gözlerimin içine baktı.
'sana rüya ile iyi geçineceksin demedimmi ben.' dedi
Masadan kalktım yerde duran çantamı aldım. Bizim yardımcımız esra ablaya 'görüşürüz esra ablaa' diyip tam çıkacakken babam bana sert bir şekilde bağırdı.
'sen fazla oluyosun ama küçük hanım' dedi. Ayağa kalkıp yanıma yaklaştı. Kolumu tuttu sıkmaya başladı. Canımı yakıyordu.
'canımı yakıyosun bırak.' dedim. İşin garibi babam bana ilk defa böyle davranıyordu. Sinirliydi bişeymi yaptım diye düşündüm. Daha sonra dün gece aklıma geldi. Onu öpüp uyuymaya odama çıkmıştım. Oysaki bişey yaptığımıda hatırlamıyordum. Babam o sıra kolumu bıraktı.
'serhat abin seni okula bırakacak.' dedi. Arkama bakmadan kapıdan çıktım. O öykü antilobunun güldüğünü duydum. Daha fazla gürültü çıkmasın diye susup arabaya bindim. Aynı zamanda sabır sabır derken serhat abi bana seslendi.
'esila hanım iyimisiniz ?' bende hemen cevap verdim.
'serhat abi bana hanım deme lütfen.' dedim
'oda tamam esilacım.' dedi. Okula geldim. Yere bakıyordum. Kafamı kaldırdım. Yeni şehir bodrum. Evet babam rüyayla evlendiği için buraya taşındık. Annem ben iki buçuk yaşındayken ölmüş. Bi kere bile mezarına gitmedim. Babam mezarının izmirde olduğunu söyledi. Defalarca izmire gitmek istesemde babam izin vermedi. Bu zamana kadar hep prensesim diye sevdi beni. İlk defa bu kadar sert davrandı bana. Ben bunları düşünürken zil çaldı. Üçüncü sınıfa geçmiştim. Lise üç...
Tam sınıfa girerken yanıma biri yaklaştı.'merhaba ben asu. Sen yeni gelen kızsın herhalde.' dedi. Bende ona beni nerden tanıyorsun gibi bir bakış attım sonra sordum.
'merhaba bende esila. Evet yeni geldim de.' diyip imasız bi şekilde baktım. Anlamış olacakki.
'okula girerken gördüm yabancı gibiydin. Anladım yeni olduğunu, sen bizim sınıftasın galiba.' dedi. Tam cevap verecekken hoca sınıfa girdi. Ve bana:
'merhaba esilacım gel.' dedi. İçeri beraber girdik. Sınıfa beni göstererek 'yeni arkadaşımız Esila çağdaş.' dedi. Bende:
'merhaba' dedim
Asunun yanı boştu onun yanına oturdum. Birbirimize bakarak güldük. Ders başladı hoca bişiler anlatırken kafamı sol tarafa çevirdim. Bana bakan bir çocuk vardı. Utandım yüzümü çevirdim. Hala bana bakıyordu bi iki kere göz göze geldikten sonra zil çaldı. Asuyla aşağı indik kantine. Asu bana baktı güldü ve soru sordu.
'kayrayla göz göze geldiniz fark ettiim." diyip gülmeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Yaşam (devam ediyor)
Novela JuvenilYıllar önce annesinin öldüğüne inandırılan esilanın bodruma taşınmasıyla tüm hayatı yeniden başlıyordu ve esila büyüdükçe düşmanlarıyla boğuşmaya devam edicekti. Peki esila bundan sonra sadece kime güvenebilirdi."kayra."