Defne günlük rutini haline gelen Ömer'in evi'nin önüne gelmişti. Her gün eve gitmeden önce buraya mutlaka uğrardı. Nihan yaptığı şeyin yanlış olduğunu Ömer'in artık gelmeyeceğini söylemiş, Defneyi ikna etmeye çalışmıştı. Fakat Defne ikna olmamıştı, Nihan da sonunda pes etmiş, onun gitmesine göz yummuştu.
Evde Şükrü'nün eşi haftada bir gelip temizlik yapardı. Bunu Ömer değil Şükrü istemişti, o da Defne gibi, eğer gelirse evi temiz bulsun istemişti.
Eve yaklaşırken, bağırış çağırış sesleri duymuştu Defne.
"Ben Ömer'i tanıyorum diyorum, niye eve girmeme müsaade etmiyorsunuz anlamış değilim!"
Defne kapıda durmuş onları izliyordu. Şükrü ve bir kadın tartışıyorlardı.
"Ayrıca siz kimsiniz?!"
"Bakın efendim Ömer beyi tanıdığınız dan şüphem yok ama sizi eve alamam."
"Niyeymiş o!?"
"Çünkü Ömer bey evde değil, yani 5 ay önce gitti ve nerede olduğunu da bilmiyorum. Onun haberi olmadan sizi eve almam mümkün değil. Üzgünüm."
"imir biy ivdi diğil, inin hibiri ilmidin sizi ivi ilmim mimkin diğil, izginim. Bla bla bla! Ara! Ara ara! Ömer beyini ara! Sor bi bakalım beni tanıyormuymuş, ve eve girebilirmiymişim!"
"Maalesef bu imkansız çünkü Ömer bey giderken telefon numarasını değiştirip gitti."
"Peh. Değiştirip gitmişmiş. Bak!" Deyip telefonunu Şükrü'nün yüzüne doğru tutmuştu kadın. Defne de sanki görebilecekmiş gibi kafasını o yöne çevirmişti. "Bak, bak. İyi bak. Kimin numarası bu? Ö-me-rin! Yeter ya! Daraldım ben!"
Defne dayanamayarak kadın ile Şükrü'nün yanına gitmişti.
"Aa Defne! Gel, bak burda bir hanımefendi var, Ömer bey'in evine girmek istiyor. Ama ben buna müsaade edemem."
"Biliyorum Şükrü abi merak etme sen ben hallederim. Meliha abla içerde mi?"
"Evet. Birazdan bitirir diye düşünüyorum."
"İstersen sen onun yanına git. Ben hanımefendi ile ilgilenirim."
Şükrü başını onaylarcasına sallayıp karısı'nın yanına gitmişti. Defne ile Şükrü konuşurken, tartışmanın asıl kaynağı hiç arkasını dönmemişti.
Defne iç çekerek başladı konuşmaya,
"Pardon?"
"Evet?" diyerek dönmüştü arkasını kadın.
Defne bu yüzü beklememiştir. Bu kadın 2 gün önce abisinin dükkanına gelen kadındır çünkü. Kadın Defne ile tuhaf tuhaf konuşmuş, Defne ise sadece kafa sallayıp onaylamıştır. Deli herhalde diye konuşmuşlardır hatta abisi ile.
Ama.. Bu kadının Ömer ile ne ilgisi olabilirdi ki?
Yoksa orda sevgili mi yapmıştı Ömer!? Eğer böyle birşey varsa Ömer'i derhal bulur ve onu oracıkta boğuverirdi Defne!
"Hey! Sen o gün gördüğüm garson kızsın. Ama senin burda ne işin var?"
O kız da şaşırmıştı belli ki.
"Beni bırak şimdi. Asıl sen kimsin? Ömer'i nerden tanıyorsun? Ayrıca, garson ne ya?"
Ukala tavırları ile elini Defneye doğru uzatmıştı,
"Ben Aslı.. Aslı Yalıkavak."
Kızın kendinden emin tavrı, Defne'nin ürpermesine sebep olmuştu.
"Defne.." diyebilmişti sadece dili ve dişinin arasında.
Ellerini giydiği siyah, yırtık detayları ile öne çıkan kot pantolonunun arka ceplerine yerleştirerek bir iki adım atmıştı Aslı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeniden Sev
Fanfiction"Evet!" Bu cevabı beklemediğini belli edercesine başını Ömer'e çevirdi Defne. Karşılığı ise sadece yapmacık bir gülüşle gelmişti. "Bende sizleri karıkoca ilan ediyorum. Gelini öpebilirsiniz." Defne Ömer'in alnına kondurduğu buz gibi öpücükle daha d...
