"Evet!"
Bu cevabı beklemediğini belli edercesine başını Ömer'e çevirdi Defne. Karşılığı ise sadece yapmacık bir gülüşle gelmişti.
"Bende sizleri karıkoca ilan ediyorum. Gelini öpebilirsiniz."
Defne Ömer'in alnına kondurduğu buz gibi öpücükle daha d...
"Canım, sesini yükseltme, bu bir. Acil işim çıktı diyorum bu da iki. Umarım şimdi anlamışsındır." Masal karşısında ki genç kadının kendisini anlaması için kelimeleri tane tane söyledi.
Yağmur gözleri ile kapıdan çıkan Ömer'i takip etti. "Umarım işi'nin şu kapıdan çıkanla bir alakası yoktur canım."
Masal, arkadaş'ının bu sözleri karşısında ne kast ettiğini anlamak için, başını arkasında ki kapıya çevirdi. Son anda görebildi Ömer'i. Yağmur'u hep salak sanardı, meğer biraz da olsa aklı varmış diye düşündü.
"Yoktur, yoktur. Hadi byeee!" deyip arkasını döndü ve hızlı adımlarla arbasına bindi. Ömer ona akşam saat sekiz'de hazır olmasını, onu gelip alacağını söylemişti. Sonrasın'da cevap bile beklemeden çıkıp gitmişti.
Emrivakiler'den hiç hoşlanmazdı aslında Masal. O adama'da haddini bildirmesini bilirdi ama yapamamıştı işte o an. Ömer'in etkisine kapılıp gitmişti, her şey aniden gelişmişti zaten. Tepki göstermeye pek fırsat bulamamıştı, ama bu durum'dan rahatsız olduğu'da pek söylenemezdi.
Arabasını en sevdiği mağazaya doğru sürdü Masal. Bu akşam güzel olmalıydı. Hoş, zaten hep güzelim dedi içinden ama bugün daha güzel olması gerektiğini hissediyordu.
* * *
Ömer'in onu almasına sadece 10 dakika vardı. Aynada son kez kendini kontrol etti Masal.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömer'in gelip gelmediğine bakmak için pencere'nin önüne geçti. Aşağıda siyah, üzerine tam oturan bir takımla bekleyen Ömer'i görünce, nefes'inin kesildiğini hissetti Masal. Zaman kaybetmeden komodinin üstünde duran çantasını alıp evden çıktı. Ömer nazikce arabanın kapısını açtı ve Masal'ın binmesini bekledi. Sonra'da kendi yerine geçti ve arabayı gidecekleri yere doğru sürmeye başladı.
Kırmızı ışıkta durduklarında, sabırsızlıkla kendini süzdü Masal. Acaba üzerindekiler uygun muydu gidecekleri yere? Ya uygun değilse! Ne yapardı o zaman? Koskoca Masal Acar pespaye bir şekilde ortada dolanamazdı ya! Heycanla dudağını kemirmeye başladı. Göz ucuyla yanında ki adama baktı Masal ama Ömer gözlerini yoldan ayırmıyordu. Masal tekrar yola baktığın'da aklına Ömer'in evlenmiş boşanmış olduğu geldi. Böylesine muhteşem bir adamı kim niye bırakır ki? dedi içinden. Kendisinin böyle bir kocası olsa onu bırakır mıydı bilemiyordu.
Ömer şık bir restaurantın önünde durdu. Masal'ın kapısı açılıp indiğin'de Ömer'in yanına yürüdü. Ömer elini Masal'ın beline koyup hafifce yön verdi ve önce'den rezerve edilmiş masaya gittiler.
* * *
"Bir an'da karşımda gördüm işte. Niye nasıl bilmiyorum."
Nihan karşısında gözleri dolu dolu yaşadıklarını anlatan arkadaşını dinledi. Ağzını şaşkınlıktan kapatamıyordu. Defne'nin söylediğine göre Ömer gelmişti, hatta şirkete bile geri dönmüştü. İnanamıyordu bu duyduklarına. Nihan daha fazla dayanamayıp sarıldı Defne'ye. Defne'nin başı omzundayken bir hıçkırık sesi duydu sadece. Hemen kendinden uzaklaştırdı ve yüzünü avuçlarının arasına aldı.
