Imperfectly Lovers

Chapter 4 - The reason

*Flashback*

Crush na crush ko kasi si Haden noong grade 7 palang kami, ang cute cute niya kasi, matangos ang ilong napaka gwapo.

"Hi Haden" sabi ko sabay bigay ng chocolate kasi kakarating ni mama galing states.

"Hello Zaph, thanks for this" sabi niya. Eh bata pa ako, ayun sobrang kinilig. Crush crush lang naman yun eh hanggang sa naging magkaibigan na kami. Palagi kaming magkasama sa kulitan, pagkain,gala,laro at iba pa.

And the time came that I am already in love with him. I can't take it anymore, I am willing to say the truth because we were friends, so that no secrets will be hidden anymore. 3rd year high school, I decided to confess in front of him. I planned everything, we met at the park, I encourage him to walk with me in the middle of the night, he agreed.

"So, zaph what will you wanted to say?" he broke the silence between us. I glared.

"Uh- uhmm-mm, Haden?" I was so shy, I really want to eat words. But I couldn't, I just spilled it. "I like you and I think I am already in love with you". I feel happy that time because I did it.

"Zaph? What are you talking about? Are you kidding me? All this time, you liked me? In love? Please, stop everything what you have felt for me. I am not the one for you."

I don't know why, he just walked away. Watching his back getting far from my sight is like hell. My tears started to fall so the rain too. It was like I'm burning and someone poured a plenty of water to me. My best friend seles came and offered her umbrella towards me. She witnessed all what just happened that night.

"Why did you do this to me?" I whispered.

End of flashback.

Oh, ayan. Yan ang nangyari samin, saya ng happy ending ko diba? Bwisit. Kinamuhian ko talaga si Haden simula non, di na niya ako kinakausap. Wala na, nawala na siya. Hanggang sa naka move on nako pero di ko naman kinalimutan lahat kasi naging parte siya ng buhay ko. Kahit nightmare siya, naging ispecial naman sya para sakin. Napaka duwag niya at pinakawalan niya pa talaga ang isang katulad ko. 1 year ago naman yun. 4th year na kami. Pinagsishan din ba niya? Eh! Ewan ko sa kanya, wala naman akong paki alam na. Siya naman tong lapit ng lapit sa akin, kala mo walang may nangyaring masama. Parang nagka amnesia na siya. Pero ang sungit niya sakin, edi ganon din ako sa kanya. Asa siya!

-------

Kinabukasan, sa school. Pupunta sana ako ng detention office para ireport ang nangyari kahapon sa kanya at sa babae niya! Tse. Kaso naunahan na ako ng jerk nato! Ang aga niya ha, hindi pa ako nakapag report nandyan na siya. Excited much lang ang peg?

"Hoy babae!" sigaw niya. Ako ba tinutukoy niya? Parang ako naman, wala namang ibang tao pa dito. Pero napakabastos naman ata na 'hoy babae' ang isigaw sayo, may pangalan naman ako dba? Tanga ba siya?! Bwisit!

"Hoy ka rin! Ang aga aga, binabadtrip ako ng mukha mo! Maka hoy ka parang sayo yung teritoryong to!" wika kong sigaw. Kainis lang kasi.

"Ikaw ba kinakausap ko miss? Sorry ha, hindi ka mukhang babae kaya." aniya sabay iling.

Anak ng tokwa! Talaga lang ha?! Ako pa talaga tinirada niya sa pagkamayabang niya?! Hindi mukhang babae, eh hayop pala siya eh!

"Ako?! Hindi mukhang babae?! Eh gago ka pala eh?! Ano ka, bulag?!! Maks asta ka para kang sino, eh ang yabang mo pa!" Nag uusok na siguro ilong ko sa mokong to. Sinira niya ang araw ko, poteks naman. Stress kaagad ang beauty ng inang ganda nyo.

"Sino ako? Si Haden Charles lang naman, gwapo lang naman, mayaman at matalino. Hindi katulad m--" naputol ang kanyang mga kahanginang SALITA nang sinutok ko yung pisngi niya. Sobrang yabang, kulang nalang angkinin lahat. Napakataas ng sariling puri niya. Nakakasuka!