Uçurum Kenarında

Bölüm 7

Egemen'den

Bu sefer başaracağımı düşünerek gözlerimi kapattım ve arkamdaki gruba uyum sağlayarak şarkıyı söylemeye başladım. Mekandaki sesler büyük oranda yok olmuştu. Kimsenin böyle bir performans beklemediği açıktı. Gözlerimi hafifçe araladım ve önümdeki kalabalıkta gezdirdim. Herkes ya şaşkınca ya da beğeniyle bakıyordu bana. Gururlu gözlerini bana dike Tolga'nın biraz gerisinde duran Hançer ise herkesin aksine bana değil sahnenin giriş kapısına doğru bakıyordu. Kafamı aşağı eğdim ve hafifçe kafamı yan çevirerek barın arka kısmına çıkan kapıya baktım. Az önce Hançer'le beraber gördüğüm kız hızla bana doğru geliyordu. Ama büyük farklar vardı. Siyah olduğunu fark ettiğim gözleri odağını kaybetmiş gibiydi. Üzerindeki sporcu atleti ve siyah deri taytının birbiri ile uyumsuzluğu beni rahatsız etmezken ayaklarını yere vura vura önüme kadar geldi.

Onu umursamayarak gözlerimi tekrar yumdum ve şarkıya biraz daha konsantre olmaya çalıştım. Yalnızca birkaç saniye sonra tekrar açtığım gözlerim, başaramadığım anlamına geliyordu. O kız dans ediyordu. Sanırım dans eğitimi alıyordu. Gözlerinin hala odaksızca bakıp bakmadığını merak ederken bulduğumda kendimi, gözlerine bakmak istedim ama benim bir iki adım önümdeydi ve sürekli hareket ediyordu. Bana dönük olsa bile gözlerine odaklanabileceğime emin değildim.

Gözlerimi kalabalığa çevirdiğimde birçok kişinin odak noktasının benden dans eden kıza döndüğünü gördüm. O an aklıma gelen ihtimalle bütün vücudum sinirle kasıldı ve gözlerimi tekrar kıza çevirdim. Belki de babamın benim işe alınmamı engellemek için tuttuğu biriydi.

Şarkının bitmesine saniyeler kalmışken sanki bir silah tarafından vurulmuş gibi gövdesini geriye attı ama vücudu yerle buluşmadan tekrar dikleşti. Birkaç saniye sonra aynı hareketi tekrar yaptı ama bu sefer yerdeydi. Sanki dizleri üzerine oturmuş da sonradan arkasına düşmüş gibi görünüyordu. Şarkının sonuna çok yaklaştığım bir anda ellerini arkasından kelepçelemişler gibi hiç kullanmadan ayağa kalktı. Kesinlikle dans eğitimi var, diye düşündürdü bu hareketi beni çünkü bu şekilde herkes saniyelerde bile kalkamazken o saliseler içinde ayaktaydı.

Şarkının sonunda benim söylediğim her 'bu kız' da sanki bir mermi yiyormuş gibi hareket etti. İlk söylediğim 'bu kız' da kendini geriye attı ve yeri elledikten sonra ikinci 'bu kız' da kendini hızla öne attı. Bütün saçları önüne düşmüştü. Üçüncü kez 'bu kız' dediğimde gözlerim onun değil kalabalığın üzerinde olduğu için tam olarak ne yaptığını görememiştim ama kalabalığın benden çok dans eden kıza olan alkışlarına teşekkür ettikten sonra gözlerimi tekrar kıza çevirdim. Yerde yüzüstü yatıyordu.

Babamın ona verdiği görevi çok iyi başarmıştı. Artık burada da ise alınmayacağım gerçeği kendini gösterirken yerde hareketsiz yatan kıza odaklandım. Bayılmış olabileceğini düşünmekten kendimi alamıyordum çünkü bu hareketli dansın üzerine nefeslerini daha derin alması gerekiyordu ama ben sahnedeki bu ışıkta bile onun nefes hareketlerini göremiyordum. Yavaş adımlarla ona doğru yürümeye başladım. Tam diz çöküp yüzüne bakacağım sırada aniden yerden kalktı ve koşarak kalabalığın arasına girdi. Arkasından "Hey!" diye bağırdım ama beni duyduğunu zannetmiyordum.

Kalabalıktan birkaç kişi hariç herkesin odak noktası yine bendim. Sanırım yanılmıştım. Bu kız elinden geleni yapmış olsa da başaramamıştı. Gözlerim Tolga'ya döndüğünde bana olumlu bir hareket çekti. Hançer ise giden kızın arkasından bakıyordu. Birkaç saniye sonra bakışları bana döndü ve gözlerini sıkıca yumup açtı. Sanırım işe alınmıştım. Bu kızın yaptığı onca şeyden sonra bile...