Chapter 1: Mongol no. 2

1.2K 19 3
                                    

Ako nga pla si Gabriella Maxenne Perez, 18 years old, simple pero cute joke haha. Masayahin lalo na pag may hawak na gitara, laging walang kaaway? haha basta masaya ako lagi! kuntento na ko dun. :) lagi akong tinatawag ng mga kaibigan ko na Gabs pero mas prefered kong nickname na maxenne.. diba parang cool ko lng... :)))

Andito ako ngayon sa isang entrance exam, malamng sa alamang kinakabahan ako, takte dito nakasalalay ang kinabukasan ko ! feeling ko nga natatae ako ea... hahaha pero pagkabigay nung exam kinuha ko agad ang Pencil ko... pagkabasa ko sa instruction

"USE PENCIL NO. 2" ay nice naman sabi ko.. kasi naman si mommy ea, binigay ba naman saking pencil ea pencil na pang bata, at mickey mouse pa kala naman niya sweswertihin ako, tsk..

May narinig akong ngumingisi sa gilid ko.. -_- ay nakakainis lang pinagtawanan ba naman ako kasi naman ang tanga ko lng. Sana bumili ako kanina, Edi sana hindi ako namomoblemang ganito.

Tinanong ko siya ng mahina lng "Wagas lang makatawa kuya?"

"Tss ang cute kasi ng lapis mo eh! haha" natatawang sabi niya.

Ay grabe lng si kuya feeling ko bading toh, naingget ba naman sa pencil ko? tatanungin ko na sana siya, ng may biglang lumapit samin ung proctor.

"Any problem with the instructions?" mataray na tanong ni sir na gwapo sana tsk!

"Sir, I'm sorry but I- " hindi pako tapos magexplain biglang may sumingit na boses

"Wala pong problema sir!" sabay wigled ng kilay niya sa akin.

Nakakainis naman toh! chance ko na yun para makakuha ng lapis ea... grabe siya GRRRABEE talaga !!

"Okay, then proceed with your exams" narinig kong sabi ni sir pogi. Hayst pano ako magsisimula ngayon??

Tapos may biglang humagis na Mongol no. 2 sa desk ko na parang anghel na bumabagsak, lumaki yung mga mata then...

"WHOOOW ! AAAAMMMAAZZIIINNG!" napasabi ko pero walang boses.

Napalingon naman ako sa boses na naman na ngumingisi si "Ngise Boy" oo yan na tawag ko sa kanya pag dito siya nag aral nako lang talaga pagnakita ko siya! bwiset!

"Tss if you tell to that prof. that you have that, Mapapahiya ka lang miss" seryosong sabi niya. Oo nga naman may point siya. Pag nalaman nila na may lapis akong ganito, hello College na ko, baka pagtawanan lang nila ko :"(((. Mabait din pala tong si ngise boy.

"Thank you!" sabi ko sabay ngiti

Nagaantay ako ng ireresponse niya, pero wala! hindi manlang nag welcome inisnab lng ako.grabe lng -___- So nagsimula na rin akong magsagot netong mala The Buzz na question...

---

Narinig ko na nagtatayuan na ung iba png studyante, parang ako na nga lng ung nagsasagot.... ayoko kaya ng ganito lagi akong naprepressue promise. huhu! Nakita ko rin si kuya na patayo na

"Wait ngis- " sabi ko na naghesitate na sinabi ko,, kasi naman muntikan ko ng sabihin ung palayaw na ginawa ko.. reactiong niya kasi ganito @__@ tapos taas kilay na parang nagtaka..

"Ahh- ehh este yung lapis mo kuya" pautal na sabi ko

"Ahh, just keep it, then give it back when you see me" sabi niya naman

ako naman ay napafacepalm sa sinabi niya. Sino ba naman ang matutuwa sa sinabi niya, paano eh parang nanguutos pa siya para hanapin ko then para lang ibigay sa kanya yung lapis.

"When you see me mo yang mukha mo" mahina kong sabi

"Pardon?" pagtataka niyang tanong

"Ahmm wala, nevermind kuya" sabay peace sign ko sa kanya

Sus bahala siya sa buhay niya! akin na tong Lapis niya! :P Magsasagot na sana ako nung last 2 question ko Bigla ko na naman narinig ung boses niya...

"And also miss, don't call me Kuya, It's annoying"

Nge? anong masama sa Kuya? lhat kya ng taong lalaki na nakakasalubong ko, tinatawag ko ng ganun, ngumingiti pa nga ung iba eh.. pero siya weird!

Sorry Oa sa pagkagalit ko sa lalaking yun, pero nararamdaman kong hindi ko siya makakasundo as in never forever!

"Pshh yes po boss" mataray na sabi ko sa kanya. At sa wakas lumayas na siya sa harapan ko. Buti na lang! baka siya pa sumira ng pangarap ko!

---

After 345268 years natapos din akong magexam. Halos apat na lang kami dito sa examination room. Sorry sineryoso ea. haha. Dali dali kong inayos yung gamit ko, makikipagkita sana ako sa pinsan kong si Franz. Malapit kasi yung school niya dito so nagplan kami, minsan ko din lang kasi ito makita busy sa studies haha chos!

Habang naglalakad na ako papuntang parking lot. Hindi ko inaasahang may bumangga sa akin

"Ouch!" sabay nalaglag yung mga gamit ko

"I'm so sorry miss" sabay yuko para pulutin ang gamit ko

"It's okay" sabay tayo ko at nakita ko ang unexpected kong makikita

"Ikaw uleeet!?" sabay turo sa kanya habang nakita ko siyang tumatawa

"Pfftt haha! long time no see miss!" sabay kaway niya sa akin ng nakakaloko

"Hoy! sinusundan mo ba ako?!"

"Ahhmm of- course not! haha! miss wag kang assuming!" sabay tawa niya ng matinde. ABAY MATINDE!

"Aishh! pasalamat ka pinahiram mo ako ng lapis!!!" naiinis kong sabi

"Look, your like one of them! AHHAHAHA!" sabay turo sa dalawang pusang nag-aaway

"Mukha mo! alam mo sayo na tong la-" akma ko na sanang kukunin sa bag yung lapis niya ng bigla siyang tumakbo at lumingon sandali at sinabing

"See you! miss amazona!" at nakita ko na naman siya nagsmirked

ay grabe papalitan ko na pla ung description ko, hindi na mabait

.

.

.

.

Kasi MAY KAAWAY NA KO!!

---

A/N: Please vote na rin! :) thaynks guyths! <3

What If I Give Up? (Completed! :D) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon