Chapter 22: Maky

302 9 3
                                    

Continuation…. ^_^

Ang tao laging nagbabago, hindi lang natin napapansin because every day we walk, we learn. Sabi nga nila madaling sabihin ang sorry pero mahirap itong gawin.  Eto tignan niyo ulit kami ni Paul, Masaya bumalik na dati yung Paul na nakilala ko, na Bestfriend ko. Ay oo nga pala, Si Paul kasi yung taong, araw araw kang bwibwisitin, Every seconds count para sa kanya ang pangaasar, hobby ea! Lagi kami noon nagaaway nagbabarahan pero sino lagging talo? Edi syempre ako. Ewan ko bas a taong toh na napakalakas mangasar. Siguro lagi akong pikon kaya ako lagi yung binabasag niya. Pero wag ka! Kahit mapangasar yan lagi niya akong pinagtatanggol sa kumakaaway sa akin. At hindi mawawala yung pagka straight forward niya yung lagi niyang inoopen sa akin lahat ng problema niya, dun ko siya nagustuhan noon, Noon okay! May langit na ako! Haha chos! 

“Lalim ng iniisip natin ah!” sabay akbay niya sa akin. Sorry close na ulit ea!

 “Kainis toh! Kinekwento ko pa sa mga readers yung profile mo ea!”  opps haha

“Huh? Anong readers?!” pagtataka niya

“Pffttt! AHHAHAH!”

“Tawa mo walang nagbago, tss yan tayo eh! HAHAHA!”

“Aissh! Ewan ko sayo! Tara na nga!” sabay hatak ko sa kanya

Andito kasi kami ngayon sa Mall niyaya ko kasi siya, minsan lang din ulit kami nagbonding.

“Oi teka! san ba tayo pupunta?” kunot noo niyang tanong sa akin.

“Ha! Chilaks! Boy!” sabay smirked ko sa kanya

.

.

After 15 minutes

.

.

.

“WELCOME TO THE TIMEZONE!!” sabay taas ng kamay ko sa entrance ng timezone

“Pfftt Corny mo talga!” sabay hawak niya sa ulo. Favorite kasi naming ang timezone dati kapag walang magawa sa bahay namin . Pati nga yung date namin ditto nauuwe ea, yung date pang jologs, haha dejoke! Pero Masaya kasi sa timezone.

“Ayaw mo ba?” pagtataka kong tanong, kasi yung reaction niya poker face lang. Hindi ko alam kung ayaw niya ba o may nararamdaman siyang kakaiba. Shet wag muna please.

“Paul? Ano ? may masakit *sniff* ba?”

“San mo ba gusto?”

“Gusto mo *sniff*  bang kumai-“ napahinto ako nung narinig ko siyang humalakhak, as in halakhak talaga!

“Ahaha! Just kidding!” sabay hatak niya sa kamay ko “ Tara na nga!” syempre akin yung card, sa kanya yung pera. HAHA! Ganun talga! Tska madami na din tong points para madagdagan madami rin kaming mabibili noh! J

Inuna na namin yung mga arcades, basta lahat ittry naming haha! Ubusan ng pera, kanya naman ea! Kaya okay lang. buti hindi pa siya napapagod. Gusto ko din sanang magvideoke kaso ang daming nakapila. Kaya nag basketball na lang kami. Hindi ko pa siya natatalo since nung naglaro kami nito dati. Aaminin ko idol ko din siya sa paglalaro ng basketball. Magaling siyang magtres as in sure ball lagi yung mga tira niya. Pero may mali ea, physical ang kakailanganin dito, baka anytime magcollapse  siya, No! hindi ko siya palalaruin

“Hindi wag tayo dito” pagaayaya  ko sa kanya

“Haha! Inamin mo agad na talo ka?” pangiinis niya

“Hindi ganun!  I mean- pa-paano kung-“ pinutol niya yung sasabihin ko ng bigla niyang hawakan yung kamay ko

“Look! Maxenne kaya ko pa ok? Tska wag mong ngang isipin yan! Haha! Malakas na kaya ako!” sabay nagpamatcho sign.

What If I Give Up? (Completed! :D) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon