Pagkatapos kong marinig ang huling sinabi ni Tita, agad agad akong nagmadali at puntahan sa Makati Med. At naramdaman ko na namang tumulo ang luha ko. Kailan ba titigil ang sakit? kailan ba matitigil ang pagiyak ko? Gulong gulo na ang mga nasa utak ko sa panahahon ngayon, parang sunod sunod naman ang problema? Ang hirap na kasi ea...
"Please Paul, please wag ngayon" yan lang ang bukang bibig ko habang nasa byahe ako. Masakit mang isipin na konting panahon na lang baka mawala na siya. Hindi ko naman masisisi ang tadhana pero mahirap talagang tanggapin. Sana wag ngayon please...
Andito na rin ako sa Ospital kung san naka confined ngayon si Paul. Halo halo na ang nararamdaman ko, Takot, pangamba, kaba at samahan pa ng patuloy na patulo ng luha ko.
"Miss *sniff* Mr. Paul Park?" paiyak na tanong ko sa nurse
"Maam nasa ICU po siya, maam this side na lang po" sabay turo niya sa daan
Habang paliko na ako, nakita ko sina Tito Michael at Tita Stella na kinakausap ang Doctor nakita ko din si sky na nakaupo at tulala.
"Sky!" sabay yakap ko sa kanya
"Maxenne why are you doing here?" pagtatakang tanong ni sky
At nakita ko naman si Tita na napalingon sa gawi namin "I called her"
"Kamusta po siya tita?" pagaalala kong tanong
"He's not yet fine, but they checking his normal body function so don't be worry" And I began to cry again. I can't stop thinking of him, all the memories we had. Mga memories na hinding hindi mo makakalimutan. Ayokong memories lang, I want to make memories again with him. So please gumising ka na oh?! :"(
"Don't worry, he will wake up soon" sabay hawak sa kamay ko. And I rest my head on his shoulder but still crying
Ilang oras na rin kaming nagiintay sa kung ano na ang status ni paul. Halos pabalik balik na naglalakad si Tito michael na alm mo sa mukha ang pagaalala ng sobra para sa anak niya. Si Tita stella naman nirest lang niya yung ulo niya sa pader habang nakapikit but I'm sure she's not sleeping because I saw drop of tears pouring in her face. All of us here trying to be positive of what the result is.
"Sky you should take maxenne now" si tita stella sabay tingin sa relos niya "It's already 5am, may class pa kayo di ba? lakad, kami na bahala dito" and we just nodded. Sabay kaming tumayo at hinalikan si Tita
"See you mom"
"Cge po Tita, maybe I can return here?" and I saw her smile again. "Of course maxenne"
Habang nasa byahe kami ni sky. Halos walang umiimik sa amin, siya focus sa pagdridrive ako nakatingin lang sa bintana habang binabalikan ang nakaraan. Tapos bigla na namang tumulo ang luha ko. Hindi talga maiiwasang umiyak ka habang inaalala mo ang nakaraan. Alam kong naranasan niyo na yun. Masakit di ba? kaya mahirap pigilan, kusang bumabagsak ang luha.
Ilang minuto din, naramdaman ko ng huminto ang sasakyan, agad ko namang binuksan ang pinto at akma na para lumabas ng bigla siyang nagsalita
"Wait for me, sabay tayo papasok" and he smiled
"Okay" walang buhay kong sagot. Lalabas na sana ako ng bigla niyang hawakan yung kamay ko "Please maxenne, I don't want to see you worried, nahihirapan ako" after niyang sabihin iyan binigyan ko lang siya ng ngiti, hinawakan ko yung mukha niya na parang nagaalala at sinabing
"I'm fine, don't be bothered okay?" and I smiled again at tuluyan ng nakalabas ng sasakyan.
---
Nakarating na kami sa school, kahit puyat at maraming iniisip kailangan ko pa rin magpakatatag. Mahirap na baka bumagsak ulet.
"Stock knowledge ah-ne ko hehe!" sabay gulo ng buhok, na dahilan ng muli kong pagngiti.
BINABASA MO ANG
What If I Give Up? (Completed! :D)
Teen FictionGabriella Maxenne Perez, isang Cute at Simpleng tao lang, basta nasa kanya na lahat ng kabaitan at higit sa lahat masayahin. What if magbabago siya kapag nakilala niya, ang Hunk, at makulit na si Markus Skyler Park? And if one day nagkasawaan sila...
