KAILANGAN KITA

CHAPTER: 12

KINAUMAGAHAN habang nakaupo si Rose sa sala nila napitan siya nang ina.

Maaga pa kaya naupo muna siya bago pumasok sa trabaho.

"Rose, anak. Can we talk?"saad nito.

hindi umimik sa ina si Rose nag patuloy ang Ginang sa pagsasalita.

"Anak, patawarin mo ako kong nailagay kita sa ganitong sitwasyon alam kung nag hihirap ang iyon kalooban, kong ayaw mong gawin ito puwede ka pang umatras ano man ang kahinatnan ng ginawa ko sana mapatawad ako ng ama mo,"naluluhang turan nito.

Hindi pa rin kumikibo si Rose. Walang siyang galit sa ina nagtatampo Oo dahil sa ginawa nila ng kapatid.

"Rose, anak. Humihingi ako ng despensa sa ginawa namin dahil ikaw ang sumalo sa amin."

Ayaw sa nang sagutin ni Rose ang kanyang ina
pero ng makita niyang lumuluha na ito
kinibuan na rin niya.

"Mommy, hindi na ako makaka atras may isang salita ako at ayaw ko rin mawala ang lahat ng ito sa atin dahil pinag hirapan ito ni Dad, dugo at pawis ang pinuhunan niya para marating kung ano ang meron tayo ngayon. Sana Mommy, hindi na ito mauulit pa ang pagkakamali mong ito, dahil wala ng sasalo pa saiyo!"

"Promise, anak. Hindi na thank you so much, Rose anak, for saving me, kahit na ang kapalit ay ang kaligayahan mo," humagulgol ito at iniharangl ang kanyang palad para hindi marinig ng kabiyak ang pag iyak niya.

"Mommy, tama na huwag kanang umiyak, you're my mother, ikaw ang nag bigay buhay sa akin sa mundong ito, hindi ako galit saiyo or kay Tita, maybe God have a reasons why he give me this problem. Kung matatawag bang problema ito."

"Anak, I'm sorry talaga, nagkamali ako."

"Mommy, lahat naman tayo nag kakamali, eh. Walang perpekto sa mundo sana ang pag kakamali mong ito maging lessons na, stop crying, Mommy!"

"Anak, napakabuti mo."

"Saan ba ako mag mamana kundi sa inyo ni Daddy diba? You and dad it is a great parents thank you for that Mom," niyakap niya ang ina.

"Salamat, anak,"mas mahigpit ang ganti nitong yakap kay Rose.

"Wala na iyon Mommy, andiyan na wala na akong magagawa pa, dahil ako iyon taong may isang salita."

"Anong drama ito bat kayo nag iiyakan na mag-ina?"

Napatingin ang ina ni Rose sa kanya na may kaba she knows it.

"Kasi Dad, I'm engaged,"deretso niyang sabi.

"What? Bakit hindi namin alam ito, Rose?"

"Ako rin naman Dad, hindi ko rin alam."

"What do you mean? Hindi mo rin alam, anak?"

Nakakatitig naman ang ina niya sa kanya baka masabi niya ang dahilan.

"I mean Dad, is di ko alam na mag propose na pala ang boyfriend ko sa akin."

"Rose, anak. Don't be a lie I know you, wala kang boyfriend, tell me what happens?"

Dahil sa sinabi ng ama may takot siyang nakita sa mata ng kaniyang ina.

Kailangan ni Rose na mag sinungaling talaga sa ama.

"Dad, remember iyon hinalikan ko he's my boyfriend now."

"I don't believe you, anak ang bilis naman ilang linggo palang ang nakalipas noong hinalikan mo ang lalakeng iyon tapos now you are saying that you are engaged to that man, unpredictable and unbelievable, Rose anak!"