KAILANGAN KITA

CHAPTER 02

"GOOD MORNING, Mom, Tita,"kasalukuyan nag aalmusal ang dalawa.

" Good morning too, hija,"sabay na turan nila.

"Maupo ka, Rose. Sabayan mo na kami ng Tita mo!"

"Mom, sorry kung hindi ako nakauwi ng maaga kahapon!"

Hindi sumagot ang mommy niya, daramdaman naman ni Rose na may pagdaramdam ang ina sa kanyan.

" Mommy, please huwag ka naman pagtampo sa akin, babawi ako sa inyo ni Tita. Hindi ako aalis ng bahay ngayon kaya smile kana Mom, sige ka tatanda ang itsura mo niyan."

"Talaga hindi ka aalis ng bahay anak, promise?"

" Promise, Mom!"

Dahil sa sinabi niya napangiti na ang ina.

"Yes!"ika ni Rose dahil ngumiti na ang ina.

Ngumiti rin ang Tita niya.

"Ang ganda talaga ng Mommy ko, lalo kung nakangiti."

"Hay naku, binola mo naman ako ng baby ko."

" No Mommy, hindi kita binobola, dahil saiyo ako nagmana kaya maganda ako diba, Tita?"

"Kayong mag-ina nag dramahan na naman."

" Tita, ganito lang kami ni Mommy, lalo kung may tampo siya sa akin, and Mommy, bakit may baby naman ang tawag mo sa akin?" mamaktol na ika niya sinabayan pa ng panunulis ng kanyang nguso.

Napatawa na lang ang Mommy at ang Tita niya dahil sa kanyang itsura.

"Like mother, like daughter!"

" At parehong maganda, Tita."

"Oh, we'll tayo ang magaganda we are family!"

"Yes you are right, Tita,"tumawa silang tatlo.

"Dahil you stay at home anak, ipagluluto kita ng paburito mong ulam."

"Thanks, Mom. Namimis ko nga ang manga luto mo Mommy."

"Oh, siya mag kuwentuhan mo na kayo ng Tita mo Rose. At ako' y mamamalenke na muna."

" Okay Mommy, don't worry ako ang bahala kay Tita."

" Sige na maiwan ko na kayo," paalam na nito.

TUNOG ng kanyang mobile ang nag pangising kay Allan sa mahimbing na pagtulog.

" Ahhhh, it's to early too call me, sino naman kaya ito?"

Dahil papikit-pikit pa siya hindi na niya tinignan kung sino ang tumawag sa kanya.

"Hello!"sagot niya.

"Hello dude,"ang kaibigan na si Larry.

"Larry, ang aga mong tumawag ah, alam mo bang istorbo ka. "

"Dude, how's your night?"

Dahil sa sinabi ng kaibigan ngayon lamang na pagtanto ni Allan kung nasaan siya nilingon niya ang babaeng nakanaig kagabi mahimbing pa rin itong na tutulog.

"Hey! Dude, are you still there?"

"Yes dude!"

" Oh, bakit hindi maka pagsalita diyan?"

"May naisip lamang ako dude. "

"Wow dude, nadiligan ka lang parang nawawala ka na sa sarili mo ah, nakailang hiyaaaa digdigidig ka ba ha?"may sound pang anito.

"Ikaw talaga, Larry,"natawa siya.

"We'll ano pa nga ba ang iisipin ko dude."

"Sige na dude, mag-usap na lang tayo mamayang gabi bago ako babalik sa probinsiya."