Tradley Evanson Feelings

7)Tradley or not?

Έτσι από εκείνη την ημέρα εγώ με τον James ήμασταν μια χαρά!Αρχίσαμε να μιλάμε ξανά,να γελάμε,να παίζουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια,να κάνουμε ό,τι κάναμε πριν μάθουμε τα μυστικά ο ένας του άλλου....
Ο Connor σιγά σιγά άρχιζε να αποκτά το χαμογελό του,το χιούμορ του που είχε λήψει σε όλους μας αλλα κυρίως τον αυθορμητισμό του!
Ο Tristan άρχιζε σιγά σιγά να νιώθει καλύτερα...Όχι τέλεια αλλά καλύτερα...

Πέρασαν τρεις μήνες...τρεις μήνες που ξεπέρασα τις προσβολές,τα λόγια,τις μάχες που είχα με τον εαυτό μου και ξεπέρασα τον Tristan...Νόμιζα όλο αυτό τον καιρό ότι δεν μου άρεσε ότι απλά τον σκεφτόμουν κάποιες φορές διαφορετικά επειδή δεν τα είχα φτιάξει με κάποιον από τότε που δημιουργήθηκε το συγκρότημα...Μέσα σε αυτούς τους τρεις μήνες κατάλαβα οτι τόσο καιρό καταπίεζα τα αισθήματα μου για τον Tristan και αυτός δεν κατάλαβε τίποτα...δεν το είχε εκτιμήσει...Τον ήθελα...τον ήθελα καιρό τώρα...ίσως τον ήθελα από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα...αλλά τον σεβάστηκα...Με την βοήθεια του Connor τον ξεπέρασα...(ή μαλλον και όχι...)

Κάθε φορά που με κοιτούσε,με κοιτούσε με απολογητικό βλέμμα...ήξερε ότι όλα αυτά που είχε πει δεν πρόκειται να τα ξεπεράσω εύκολα...ούτε να τον συγχωρέσω μετά από όλες αυτές τις προσβολές...

Μια μέρα ήρθε να μου μιλήσει...ήμασταν οι δυο μας...ο James με τον Connor πήγαν γυμναστήριο μετα από πολύ καιρό...

T-Brad μπορώ να σου μιλήσω;

B-Εμ...ναι...Απλά αν θέλεις να με προσβάλεις πάλι να ξέρεις δεν με νοιάζει που δεν με αποδέχεσαι όπως είμαι...
πριν προλάβω να ολοκληρώσω με διακόπτει....

T-Brad αυτό είναι το θέμα...Δεν καταλαβαίνεις...

B-Τι δεν καταλαβαίνω;Μπορείς να μου εξηγήσεις;!

...και ξαφνικά ο Tristan βάζει μια φωνή και λέει...

T-Brad τοσο καιρό δεν προσπαθώ να αποδεχτώ εσένα αλλά εμένα!

B-Τι εννοείς;

T-Εννοώ ότι...δεν μπορώ...δεν μπορώ να το πω...δεν πρέπει...Ας είμαι εγώ ο κακός της υπόθεσης δεν πειράζει...

B-Tristan πες το!Προσπαθείς να αποδεχτείς τον εαυτό σου για ποιό πράγμα;! του είπα λες και δεν υποψιάστηκα τι θα μπορούσε να μου έλεγε...
T-Προσπαθώ να αποδεχτώ το γεγονός ότι μου αρέσεις...Μου αρέσεις...Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αυτό για εμένα;Ε...δεν ξερεις....
λέει ο Tristan και αρχίζει να τα κλαίει...
Δεν τον είχα δει ποτέ έτσι...ήταν χάλια...ήταν χίλια κομμάτια...τόσο καιρό ήταν επιθετικός μαζί μου γιατί του άρεσα και ήθελε να με κάνει να του φερθώ άσχημα για να έχει κίνητρο να με ξεπεράσει...Δεν είχα καταλάβει τίποτα...νόμιζα πως ήταν ομοφοβικός και για αυτό με απομάκρυνε από εκείνον...Νόμιζα πως δεν ήθελε να κάνει τίποτα μαζί μου γιατί φοβόταν την σεξουαλικότητα μου...Νόμιζα άλλα χίλια δυό...