Tradley Evanson Feelings

13)Διαμάχες και Harry Styles σε δράση!

T-Brad την Anastasia... είπε και προτού προλάβω να ακούσω τα λόγια του άνοιξα την πόρτα από το αμάξι και άρχισα να τρέχω...
_____

T-Brad!!!Brad μην τρέχεις! άκουσα τον Tristan να φωνάζει...

Brad περίμενε!

Συνέχιζα να τρέχω...κάποια στιγμή όταν ξέμεινα από δυνάμεις,και όταν το ποτό με βάρεσαι στο κεφάλι,σταμάτησα να τρέχω και έκατσα κάτω στο έδαφος...
Μετά από λίγη ώρα έφτασε ο Tristan και χαμήλωσε κάτω να δει πως είμαι...

T-Brad πας καλά;Τι κάνεις;!
Θα μπορούσε να περνούσε κάποιο αμάξι και να σε πατούσε!Θα μπορούσαν να σου συμβούν άλλα δυο...!
Με τρόμαξες!

B-Φύγε!!!Άσε με! φώναζα...
Πήγαινε στην Anastasia!Παράτα με!
Θα φύγω από την ζωή σου μια και καλή!      .....έλεγα και έκλαιγα με πολλά βογκητά...
Θα σε αφήσω στην ησυχία σου...

T-Brad σταμάτα να κάνεις αυτό που κάνεις!Δεν βλέπεις οτι πληγωνόμαστε και οι δυο;Ε;Σταματά εισαι μεθυσμένος!Αυτη η συζήτηση θα γίνει άλλη στιγμή!Σταμάτα να κλαις!Μου ραγίζεις την καρδιά...

B-Εσένα σου ραγίζω την καρδιά;
Κοιτά με!Κοίτα πως έχω γίνει!Είμαι κομμάτια...εξαιτίας σου...

του είπα και άρχιζα να κλαίω με λυγμούς...

Τότε αντί να απαντήσει κάτι ήρθε και με αγκάλιασε σφιχτά...Άρχισε να με χαϊδεύει στην πλάτη και να μου χαϊδεύει τα μαλλιά...Σήκωσε το πρόσωπο μου και κοίταξε τα καστανά μου μάτια τα οποία ήταν κατα κόκκινα από το κλάμα...Τότε αντίκρησα τα σκούρα γαλάζια μάτια του τα οποία φαίνονταν και αυτά λυπημένα...Σιγά σιγά με πλησίασε και άλλο και  ακούμπησε τα χίλια μου δίνοντας μου ένα απαλό φιλί...Από εκείνη την στιγμή δεν είπαμε τίποτα...

Αφού επιστρέψαμε πίσω και η Anastasia κοίταξε τον Tristan με ένα εκνευρισμένο και έκπληκτο βλέμμα,επειδή με είδε ότι ήμουν ράκος,δεν είπε τίποτα...
Εκείνο το βράδυ ο Tristan έμεινε ξάγρυπνος να με προσέχει γιατί δεν ήξερε πόσο είχα πιεί...Ήξερε ότι ήμουν χάλια συναισθηματικά και ότι εαν δεν τον έβρισκα εκεί όταν ξυπνούσα θα έφευγα και δεν ξέρω που θα πήγαινα...Ήταν μαζί μου...ένιωθα ότι ήταν κοντά μου...Ένιωθα προστατευμένος...ένιωθα ευτυχισμένος εκείνη την στιγμή...γιατί την απάντηση μου την είχα πάρει και την είχα πάρει έτσι ακριβώς όπως του την είχα ζητήσει...
Οι πράξεις του...αυτό το βλέμμα...μου τα είπε όλα.Δεν χρειαζόταν να μου έλεγε κάτι,ήδη ξέραμε και οι δύο την αλήθεια...την αλήθεια που δεν τόλμησε ποτέ να παραδεχτεί κανείς...
Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος και η τελευταία εικόνα που είδα ήταν τα μάτια του Tristan να με κοιτάνε...