Chapter 7
Kinabuksan, nagising si Pau na magisa sa kwarto ng makita niya ang biniki na nakasampay sa upuan tapos biglang tinignan ang nakatakip na katawan at wala itong saplot. Tumayo siya at naglagay ng damit sa katawan napansin niya ang dugo sa may kama niya. Nagulat siya dahil sa kalasingan hindi nya maalala ang lahat… pero sumagi sa isip niya na si benedict ang nagpresentang ihatid siya dito.
Naging problema niya kung paano ipapaliwanag kay aling Lucy ang pagkakaroon niyon ng dugo, pero agad din niyang naisip na puwede niyang idalilan ang pagkakaroon niya ng buwanang dalaw.
Lumabas siya ng kuwarto na yakap-yakap ang bed sheet, na para bang may sekreto siyang itinatago roon. Ilang minute palang ang nakakaraan pagsapit ng alas-siyete. Nahiling niyang sana ay tulog pa ang mga kasama niya para walang mag-usisa sa kanya. Pero nadatnan niyang abala sa kusina si aling Lucy.
“magandang umaga Pauline” bati nito bago itanong kung ano ang dala nya. Ng sabihin ni Pauline na yung bed sheet niya ay sinabing ilagay nalng doon. “naku iha bitawan mo n yan jan ako na ang gagawa nyan.” “naku po aling lucy ako nalng po dito, kasi po..ah... may tagos po kasi ehh nakakahiya po sa inyo...”-pau “naku, bakit ka namn mahihiya eh trabaho namin yan dito. Lalo na kapag nakita ni Benedict na ikaw ang naglalaba niyan. Baka mapagalitan pa ako, at sak, marunong k aba ng gawaing-bahay>?”
“wag po kayong mag alala sana;y na sana’y po ako sa gawaing bahay, dahil hindi po uso sa America ang katulong.” Biglang dumating si Benedict at na tigil ang paguusap nila.
“what are you doing” seryosong tanong ni ben “hindi mo ba nakikita? I’m doing the laundry” sagot nya dito.
“bakit hindi mo nalang ipinaubaya kay aling lucy ang paglalaba?” tanong nito na sinundan siya. Nahirapan siyang abutin ang sampayan kaya tinulungan na siya nito.
Hindi siya umiimik dahil ayaw nyang humaba ang kanilang pag-uusap ayaw niyang ungkatin ang nangyari sa kanila kagabi. Wala siyang balak na sumbatan ito o mag-demand na kailangan siyang panagutan nito.. No, hindi niya gagawin iyon dahil alam niya kung ano lang siya sa buhay ni benedict. Oo masakit isipin ang katotohana. Na pagkatapos niyang ipagkaloob ang pinakaiingatan niyang pagkababae ay balewala lang iyon kay Benedict. Pero wala siang magagawa. Hanggang doon nalng iyon.
“why don’t you talk to me?” tanong nito “what do you want me to say?” sagot niyang napilitan lang. “wala ka bang sasabihin sa akin? Bakit hindi ka magalit? Sumbatan mo ako.”
“I have no expectation whatsoever,” mayamaya pa ay sabi niya rito. “oh yeah” hindi niya alam kung ano inisip ni benedict. Natutuwaka kaya ito? Nagtataka. Anuman ang dahilan nito ay wala siyang intension alamin pa.
Naglakad lakad si Pauline sa dalampasigan ng namataan nya sa di kalayuan si Javier…
“goodmorning Pauline ang aga mo atang nagising” tanong ni Javier. Naalala nya na namn ang nagyari sa knila kagabi ni benedict. “oo di kasi ako makatulog siguro dahil na rin sa naininom ko kagabi..”
“want some coffee..” tanong nito “sure,” pumunta sila sa isang resto kung saan breakfast ang mga siniserve nila, nagkwentuhan hanggang sa naubsan na ng ikukwento, nagpasaya na silang umuwi..
“I had a great time, Javier. Salamat sa masarap na almusal.” Papanhik na sila sa balkonahe ng beach house nang magpasalamat si Pauline kay Javier. May sasabihin pa sana siya ng biglang lumabas ng kuwarto si aling lucy.
“Pauline, diyos ko, saan k aba nanggaling bat aka>? Kanina ka pa ipinapahanap ni Benedict sa
“ho? Bakit, may nangyari ba?” tanong nito “ ang ate mo, inaatake! Namimilipit sa sakit at tinatawag ka!” pagkarinig nya sa kwento ng matanda tumakbo siya sa kwarto ng kapatid..
“ate im here. I’m sorry, nag-almusal lang kami ni Javier…” sabi niya na mangiyak-ngiyak sa awa rito..
“Pauline…..i want to die.” “ate wag mo ngang sabihin yan. Hindi ka puwedeng mamatay, hindi mo kami puwedeng iwan.”
“mamaya ay eepekto na ang gamut sa kanya na pampakalma” sabi ng nurse., “tiyak na epekto ito ng pagkapagod niya sa biyahe kahapon.” “will she be all right?” tanong ni Benedict. “titignan natin, kapag hindi bumuti ang kalagayan niya sa mga gamut ay dadalhin na natin siya sa pinakamalapit na hospital.”
“hindi ayoko na, sawa na ako, ang gusto ko lang ay matapos na ang pahihirap ko pati na rin kayo. Kaya bigyan nio na ako ng sleeping pells.” Nang umepekto ang gamut na binigay naka tulog na si Nadine.
Lumabas siya ng kwarto ng kanyang kapatid ng Makita nya si benedict sa labas.
“I hate to see her suffer… Pero hindi ko rin kayang mawala siya sa buhay ko, Ano ang nagging kasalanan nmin ni Nadine> bakit sa kanya pa nangyari ito. Bakit kung sino pa ang mahal ko ay siya pang kukunin sa akin> wala namn akong nagawang kasalanan sa kanya. Bakit niya ako pinarurusahan ng ganito>”
“huwag nong sisihin ang diyos, benedict, everything happens for a reason---.” Muli siyang nanahimik dhail pakiramdam niya ay walang tatanggaping rason si Ben, tama man o mali. Sarado na ang isip nito, tila wala na rin sa sisp nito ang namagitan sa kanila.
“LEAVE ME ALONE PAULINE” “ I want to be alone….” Gusto man damayan ni Pauline ito sa mga ganitong sitwasyon pero hindi nya magawa. Lumapit ito sa may pintuan at sinilip ang kanyang kapatid
You are still lucky, ate… sa kabila ng lahat ay masuwerte ka pa rin dahil mahal ka ng lalaking minamahal ko. Pinunasan ang kanyang luha na dumadaloy dito ikaw lang ang mahal niya ate, at alam ko kahit mawala ka ay hindi pa rin kita mapapalitan sa puso nya.
please support thanks....
super adik ko ngayung araw na ito, hibang na hibang lang ang puso ko kaya tudo update ako..hahaha
wait for last chapter for today..
