ollowChapter 13
“Sabi ni mama sa bahay nalng daw po tayo kumain”, agad na sabi ni benedict sa mag ina. “she wants to see you” sabi tingin kay Pauline. “ito talgang si mary anne di ka matiis na di Makita, after all para sa kanya ikaw ang nagiisang daughter-in-law niya”
“pwede ba, tama na yang kakamention ninyo ng daughter in law. Paulit ulit nalng..hindi mangyayari yan” hindi na niya napigilan ang kanyang sarili.
“you don’t have to yell Pauline, she’s your mother” angil ni benedict “it’s ok hijo”
“dahil hindi na nakakatuwang marinig yan.” Agad nyang sabi, tsaka lumabas at pumunta sa harap ng sasakyan nila. “im sitting at the back” hindi na tumutol ang kanyang ina. Sya na ang umupo sa harap.
“para kang bata, kung iisipin ko mas bat aka lang sa akin papadapain kita at papaluin.” Natutuwang sabi nito. “hindi nakakatuwa.” Inirapan niya ito.
“tumigil na nga kayong dalawa, kayo ang mga bata..kung kayo kaya ang paluin ko sa puwet.” Sabi ng kanyang ina
“iyang lalaking yan ang pagsabihan ninyo hindi ako. Kung makapag salita…hidni na ako bata… pero ano ba ang ginagawa niya hindi ba sign iyan ng immaturity.’’
“now your talking my dear, gusto ko lang namng marinig na nagsasalita ka Pauline” “ang weirdo mo talaga, magsasalita ako kung matino ka na kausap.”
“stop it you both.”
Nang makarating sila sa mansion ng mga Sandoval agad na binate ni Mary anne ang kanyang daughter in law
“my lovely Daughter-in –law” niyakap ng pagkahigpit higpit ni mary anne si Pauline, pero naisip ni Pauline na hindi dapat niya ipakita na indifference siya sa tita mary anne niya.
Hello tita mary anne.” Bati ni Pauline at niyakap din ito “how are you.?”
“im perfectly ok darling. Ikaw nga itong kakamustahin ko…ang ganda ganda mo pa rin
Of course ok ka aniya sa kanyang sarili masaya ka dahil malapit mo ng mawasak ang pamilya ko. Nagtagumpay ka nang agawin ang papa ko sa matalik mong kaibigan!
“Halina kayo dito sa mesa nakahain na ang pananghalian” hinawakan ni Mary anne ang kanyang braso para paupuin sa upuan, tsaka namn ito tumabi sa kanya.
“alam mo hija namiss talga kita, kaya sana hiling ko lang wag ka na bumalik sa America. You missing a lot, you know? Ngayon wala na si Nadine ay wala na kaming makasama ng mama mo panonood ng mga konsiyerto.
“yan nga din ang sinasabi ko jan kay Pauline ehh, pwede namn siya sa companya mag trabaho siya lang ang hinihintay ng kanyang ama para magpatakbo nito, pero ayaw pa rin niya mas pinipili niya sa America magtrabaho, kaya lang masyadong matigas ang ulo.”
“talgang ganyang ang Daughter-in –law ko. Maganda at matigas ang ulo..” natawang sabi ni Mary anne
“ma be care with the daughter-in-law thing, ayaw ni Pauline ang tungkol sa mga bagay nay an” biro ni benedict
“bakit namn” tila nagulat pang tanong ng kanyang tita
“do I have to stress the obvious? Hindi na niya napigilan ang kanyang sarili na magtaray. Gusto sana niyang idugtong na, hindi na mangyayari ang ilusyon mo lisa.” Pero hindi niya nagawa isatinig iyon.
“will im still hoping you know baka alam mo na” pareho pa namn kayong mga binata at dalaga. Ano ang malay natin?”
“that’s not going to happen,” agad na sagot ni Pauline bago maunahan na namn siya ni benedict.
“sabi ko sayo Ma, You should stop calling her your Daughter-in-law.
Matapos silang kumain ay nakapag isa si Pauline sa may pool side, dumating si benedict at tumabi sa kanya.
“You were rude to my mother Pauline, I don’t understand why..?”
Mula sa pagkakaupo sa edge ng pool nakatingin si Pauline sa tubig hanggang sa tumingin siya sa mukha ni benedict na parang nagtatanong.
“Noong huling umuwi ka rito two years ago napansin ko na ang malaking pagbabago sa pakikitungo mo sa kanya. Why Pauline?? Kung nagagalit ka sa akin wag mong dinadamay si mama rito dahil wala siyang kasalanan sa nangyayari.” Bulalas ni benedict.
“ I don’t know what you’re talking about benedict,” sabi niya bago muling ibinalik ang mga mata sa tubig. “hindi namn nagbago ang pakikitungo k kay tita ehh ikaw lang namn ang nagiisip ng ganyan.”
“I am very observant, Pauline. Wla kang puweding ilihin sa akin.
Iyan ang akala mo…
“alam kong napakalaki ng nagawa kong kasalanan sa iyo noon.. at hindi ako nagkaroon ng pagkakataong humingi ng tawad bago ka bumalik sa amerika...”
“we didn’t talk about it then benedict…I don’t wanna talk about it now..” seyosong sagot niya. Hindi niya gustong pagusapan ang namagitan sa kanila natatakot siya.
“but we have to talk about it Pauline, we have an unfinished business. Ayokong habang-buhay monng isipin na inagrabyado kita.”
“hanggang ngayun pa ba benedict iniisip mo pa rin ang mga bagay na yan, wala na sa akin yun, nakakatawa ka, sa palagay mob a ay iisipin ko pa rin iyong hanggang ngayon? Come on, it was just a one-night stand. Marami na ang nangyari sa buhay ko pagkatapos non.”
“don’t make me think I was right about you all along.. “anito malungkot na tono
“all right, lets not talk about it kuyng ayaw mo. Kaw lang namn ang iniisip ko you know>?”
“kailan mo pa ako inisip benedict?” napigilan ang sarili na magtanong. “kailan ba ako importante sa iyo? Wala ka naming pakialam sa damdamin ko, hindi ba?
“that’s not true..” anitong sagot. “kung wala kaong pakialam, kakausapin ba kita? Hihingi pa ba ako ng tawad sayo?
“ginagawa mo lang iyan para patahimikin ka ng konsiyensiya mo. Pero ang totoo wala kang paki alam sa akin.
Dahil ganyan ka namn parati benedict hindi mo ako pinahalagahan, lagi nalng akong pangalawa sa mga ginagawa mo. Ngayung wala na si ate ganon pa rin..
Tumayo na ito at hindi na nilingon si benedict..nagpaalam na mauuna na siya sa bahay para makapagpahinga…
please follow me on twitter @itsmeenayumi
like
be fan
comment your reaction
VOTE
