Sana

1.5K 16 2
                                    

Sana by ForeverInspirit

Sana sa mundong ginagalawan natin, lahat ng bagay ay masaya.

Sana ang lahat ng hinihiling ay mapapasaatin at mananatili sa atin habang buhay.

Sana palagi na lang masaya. Sana hindi natatapos ang isang pangyayari sa isang malungkot na ending.

Sana hindi na lang ganito ang mundo. Sana... sana lang.

*~*~*~*~*~*~*~

"Oy bruha!" 

Tumingala ako at nilingon ang babaeng sumisigaw sa may pintuan ng Coffee Bean.

Nakasuot sya ng beanie, white shirt na may necklace na owl na kulay faded gold. Skinny jeans and Vans with the colors of gold and black.

She looks like a hipster at first look. She turned to my direction and took big steps towards me.

"What's up? Alam mo bang hindi ako makatulog especially nung sinabi mo ang problema? I can't believe it. You guys broke up?"

Umupo sya sa harapan ko at nilapag ang bag nya sa may tabi ng akin. Pinatong nya ang isang braso sa may table, naglabas ng papel at ballpen like some journalist wanting to have a scoop.

"That's not funny, Raziel"

"Come on! Laugh please? Mukha kang zombie eh"

"I've been crying all night. Ano sa tingin mo ang magiging itsura ko?"

"Fine fine" Nagkumpas sya sa ere. "Now, tell me the story"

I took a sip on my coffee. Tuwing inaalala ko ang nangyari parang nagkaka-malaking bara ang lalamunan ko. I suddenly feel like I'm out of words. Nagiging bato ang feeling ko. No matter how hard I try to conceal the pain, hindi ko pa rin magawa. Masakit eh. 

"It started last January. When Martin and I fought big time"

Tumango tango ang bruha sa harapan ko, "Did something happened back there?"

"I realized something. I realized that the forever I was so damn proud of is about to end"

Kumikirot nanaman ang puso ko. Para bang binuhusan ako ng tubig na may tipak tipak na yelo. I froze instantly as the memories of the past came back rushing to me.

"Oh breathe in breathe out, girl"

Huminga ako ng malalim. I knew this was bound to happen. I knew it. Pero nang dumating na, ang sakit pa rin talaga. Tila pinaghahampas ako ng martilyo.

"I felt that sooner or later I would have to leave him. Kasi pareho na kaming nasasaktan. Lagi ko na syang pinapaiyak. Alam mo yun? Ayoko na ng ganung feeling eh"

One Shots CompilationTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon