Aldatılmamıştım.Bunu duyduğumda kapılmıştım yine.O gün ikinci kez kasılmıştım ve profesör bu sefer babama durumumu söylemişti.Babam,yakınında olan herkesi,Yusuf konusunda uyarmış,benim yanımda onu konuşmamalarını söylemişti.Aksi taktirde bir daha beni göremeyeceklerdi.
******
Oturduğum koltukta daha da yayılarak bacaklarımı Cole'nin bacaklarının üzerine attım.O benim kardeşim gibi olduğundan asla bunu farklı yerlere çekmezdi.
"Karar verdin mi?"Bana hiç bakmadan televizyona bakarak konuşmuştu.Ona olanlardan bahsetmiştim.Gamzenin düğününe gidip gitmemekte kararsız kaldığım için onu çağırmıştım.Bu konuda ne yapmam gerektiği hakkında konuşuyorduk.
"Bilmiyorum,onu görmeye dayanacağımı sanmıyorum."Derin bir nefes alıp dışarı verdim.
"Aslında bence gitmelisin.Babamın dediğini hatırla.Problemini yüzleşerek çözebilirsin.Bu yüzden oraya git ve yüzleş.Seni taşımaktan fıtık olucam bir gün."Ne kadar ciddi konuşsada cümlesinin sonunu alaya aldığı için güldüm.
"Bir şartla!"dedim kıkırdayarak.Cole de kafasını bana çevirip gözlerime baktı.
"Ne şartı?"dedi benim aksime şaşkınca bakarak.
"Sende beni geleceksin.Hem yanımda olmana ihtiyacım var.Ne olur hemen hayır deme.Bak hem birkaç gün orda halamda kalırız,sana istanbulu gezdiririm."O kadar hızlı konuşmuştum ki nefes nefese kalmıştım.Cole düşündüğünü belli eden birkaç ses çıkartınca başını sallayarak beni onayladı.
"Tamam geliyorum."
******
İstanbul kokusu...
Derin bir nefes alıp boğaz kokusunu burnuma iyice çektim.Çok özlemiştim bu kokuyu.Tek kokusunu değil ona dair herşeyi,herkesi özlemiştim.
Iki saattir burdayım ve hala kalkmak istemiyorum.Kafam karmakarışıktı.Kardeşim dediğim insanın en önemli gününde yanında olmam lazım ama kendimde o cesareti bulamıyordum.Onun orada olacak olması garip bir şekilde heyecanlanmamı sağlıyordu.
Artık Yusufa karşı nefret ve öfke besleyemiyorum.Sadece kırgınlık ve kızgınlık vardı.Kırgındım;çünkü bu konuyu ayrılmak dışında başka yöntemlerle halledebilirdik.Kızgındım;çünkü yıllar boyunca aldatılmanın vermiş olduğu acıyla yaşamıştım.
Yan tarafımda bir hareketlilik hissedince kafamı baskın diğer tarafına çevirdim.Cole pis pis sırıtış bana bakıyordu.Onun bu hallerine alışkın olduğum için sadece gülümsedim.
"Ne düşünüyordun?"Sorduğu soru karşısında 'hiç' dermiş gibi omuz silktim sadece.O da benim sessizliğimden hoşlanmadığı için sırıtmayı kesip ciddi bir hal takındı kendine.
"Düğün ne zaman?"Derin bir nefes alıp sorusuna bir kaç saniye sonra cevap verdim.
"Bu akşam kınası var,yarın akşamda düğün işte."
"Peki,biz niye hâlâ burdayız o zaman?"Cole'nin ne kastettiğini anlamıştım ama hiç kalkmak istemiyordum.
"Burası iyi geldi,kalkmak istemiyorum."
"Anladım,ama bu sefer de o esmer hatun seni döver.Hatırlatmak istedim."söylediklerinde haklıydı ve ben buna sinir oldum.
"Birincisi o 'esmer hatun' dediğin kız evli ve benim arkadaşım.Ikincisi sen niye bu kadar sinir bozucusun."sesimi sonlara doğru yukseltmistim ve koluna yandan yumruk atmıştım.Acıyla yerinden kalkıp inledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensiz Asla
Fiksi Remaja4 sene öncesinde biten bir aşk hikayesi.4 sene sonra tekrardan tesadüfen karşılanan eski aşıklar tekrar bir araya geliyor. Peki,barışıcaklar mı,yada birbirlerini hatırlayacaklar mı?
