The Nerd Is A Gangster 1 [REVISION STAGE]

Chapter 39 - Elizah

Lester

Sa gitna ng aking pag iisip at pag lagok ng alak. Bigla na lamang ako naka rinig ng mga malalakas na tili at ang slash ng tubig galing sa swimming pool.

Agad akong napatayo at naalerto. Gustong gusto ko na rin tanggalin ang mark ko pero hidni pwede dahil mapapalayas ako ng di oras eh.

Inilibot ko ang paningin. Napansin ko ring huminto sa pag tugtog ng romantic t napahinto rin ang mga malalanding magsyotang nag sasayawan.

"Excuse me!" Kahit na crowded na dahil sa pinag kakaguluhan nila, pinilit ko paring makapasok sa pinaka unahan. Bullshit! Anong kagaguhan ang nangyayare dito?

"Yan! Bagay lang sayo yan!" Sigaw ng isang babaeng naka red na cocktail dress at silver na mask. Hindi basta basta ang mask na ito dahil buong mukha nya ay natatakpan maliban sa bibig na part at Mata.

Nakita ko rin ang babaeng nag hihingalo na at nalulunod na sa pool. Hindi ko Alam kung anong magiging reaction ko sa nangyare sakanya pero nasasaktan ako sa nakikita ko.

Yung taong mahal ko nalulunod na. H-hindi ko maatim ang gantong sinaryo. Mahal no diba? Languyin no na! Mamaya mawala pa tan saiyo!

Napa pikit ako ng mariin at narinig at sinunod ko naman ang isang nagsasalita sa aking isipan.

Hayaan mo sya. Hindi sya ang pinunta no dito kundi ang mga kaibigan mo. Bakit no naman sya tutulungan eh wala na ngang kwenta ang samahan nyo dahil nawalan ka ng kaibigan para sakanya.

Gulong gulo ang aking isipan at damdamin. Pero mas gusto Kong panaigin ang aking konsensya pero nag mistulang nakadikit na ang aking paa sa sahig.

Napa titig na lang ako sakanya ng malungkot at mas gumunaw pa ang mundo ko noong nagtama ang aming paningin.

Elizah

Hindi ako maka hinga. Hindi ako marunong lumangoy. Tulungan nyo ako.. T-tulungan nyo ako..

Unti unti akong nawawalan ng pag asa noong hindi ko na makayanang huminga pa ng maayos. Walang tumulong saakin no isa man lang. Walang kumikibo at nakaka atim ng kalagayan ko kahit pa nalulunod na ako. Hirap na hirap ako sa kalagayan ko sa tubig habang pinag tatawanan lang nila ako.

Mas lalong hindi na ako naka hinga at nawalan na talaga ako ng pag asa.

Nakita ko ang pamilyar na Mata nya. Ang sabi nya ipag llaban nya ako ng lubusan hanggang kamatayan? Pero nasaan?

Sumabay ang sakit ng aking puso at kasabay ng kaubusan ng aking hininga. Hindi na ako nanghingi pa ng tulong at unti unting huminto ang aking katawan kaka galaw.