I MARRIED MY KILLER (Under Revision)

Chapter 6

Luna's POV.

"Still, it is not right for her to slap Akira!" galit na sigaw ni Thunder.

Nakakatakot sya. Kapatid ba talaga to ni Cloud? Opposite silang dalawa sa ugali.

Pakiramdam ko ay naumid ang dila ko. Hindi ako makapagsalita. Hindi ako matatakutin pero there is something about him na magpapasunod sayo sa kanya.

"Tama na Thunder, nagulat lang siguro si Luna, na mis interpret nya lang ang sitwasyon. Ako ang may kasalanan. Hindi ko alam na may asawa na sya kaya ako nagpunta dito. I stepped in the line. It's my fault and would you stop shouting love. Mas naiinis lang ako sayo" sabi ni Akira sa asawa nya.

Cloud is looking at me intently.
Parang nanuyo ang lalamunan ko at kahit hirap na hirap na ko ay pinipigilan ko ang luha kong magbagsakan.

"Excuse me" sabi ko at dali daling tumakbo palabas.

"Luna!" rinig kong sigaw ni Cloud.

"Look what you've done Thunder!" Akira

"What? It's my fault now?" Thunder.

Naririnig ko pang nagtatalo sila pero sumakay na agad ako sa elevator. Bago sumara ang elevator ay nakita ko si Cloud na lumabas at mukhang susundan ako. Luckily sumara ang pinto.

Mabilis kong tinungo ang parking lot at pinaandar ang kotse ko.

Habang nagmamaneho ay doon ko lang pinabayaan ang sarili kong umiyak.

Nasasaktan ako dahil alam ko kung gano kamahal ni Cloud si Akira pero mas masakit sakin yung katotohanang sumampal sakin

Ang katotohanang she's worth loving. Hindi na ko magsisinungaling.
Akira is the type of woman that every man would die to have.
Isa nga yata syang anghel magmula sa itsura hanggang sa pag uugali.

Sinaktan ko na sya yet she stood up to defend me even against her husband. Hiyang hiya ako sa sarili ko dahil bigla na lang akong sumugod doon at parang isang babaeng pinalaki sa palengke.

I am just so jealous. Alam ko at ramdam ko how much Akira loves Thunder pero hindi ko kayang makitang may ibang babaeng didikit kay Cloud. I am being too possessive.

Target ko lang sya.
Victim.
I'll kill him someday.
His blood will be in my hands.
Hindi ko sya dapat mahalin.
Hindi.
Hindi pwede!

Pero kahit ilang beses kong idukdok sa utak ko na wala lang lahat ng nararamdaman ko ay kabaliktaran nun ang sinisigaw ng puso ko.

I am falling.
And falling is not part of my plan.

Inihinto ko ang kotse ko sa tapat ng hideout ni Maxwell. Pinunasan ko ang mga luha ko at pinakalma ang sarili ko. I need to see someone.

Pagkababa ko ay nagtinginan sakin ang sandamakmak na tao ni Maxwell pero dahil kilala na nila ako ay hinayaan na nila akong magtuloy tuloy.

Nagdiretso ako sa opisina ni Maxwell, mabuti naman at nandito ang walang hiyang lalaking to.

"Oh my Luna, what brought you here? Ibibigay mo na ba sakin ang posisyon ng HFC?" nakangising tanong ni Maxwell.

"I'm still working on it. Just give me time" sagot ko.

"I am not a very patient man, Luna. Baka magulat ka na lang may pugot na ulo sa harapan ng bahay mo" pagkasabi nya nun ay humalakhak syang parang demonyo. Kinilabutan ako dahil doon.

"Don't you dare!" sigaw ko sa kanya. Galit na galit ako sa kanya. Matapos ko lang ang misyon ko sa kanya at kung magkakaroon ako ng tsansa ay ako ang papatay kay Maxwell.