Serseri (Tamamlandı)

Serseri = 2.bölüm

''Dayıoğlu hadi kalk!'' diyen Ahmet'in sesi ile uyandım.

''Ne var be! Uyuyordum şurada.'' dedim sinirli bir şekilde..

''Manava gitmemiz gerek!'' dedi bağırarak.

''Neden?'' diye sordum.

''Domates , patates , karpuz alalım.. Evde bir b*k kalmadı.'' dedi gülerek. Yataktan kalktım ve tuvalete girdim. Ellerimi yüzümü yıkadım.. Çişimi de yaptıktan sonra tuvaletten çıktım..

Ahmet üstünü giyinmiş beni bekliyordu. Hemen odama girdim ve üstüme giyindim. Beyaz bir tişört , siyah bir kot giyindim. Saçlarımı sol tarafa yatırdım ve Ahmet'in yanına geçtim.

''Hadi gidip biraz yemek çalalım.'' dedi sırıtarak. Bende ona gülerek karşılık verdim ve manava gittik.

Ahmet içeri ve etrafı gözledi. Hızlı hızlı poşetlere patates ve domatesleri yerleştirdim. Ahmet yanımdan geçerken ona verdim poşeti. Sonra adam dışarı çıktı.

''Ne isterdiniz?'' dedi.

''Ya ben aslında içeriden lahana istiyorum..'' dedim Adam içeri doğru ilerlerken hızla karpuzu kucakladım.. Ve koşmaya başladım. Ahmet'te koşmaya başladı. 

''Ahmet karpuz çok ağır!!'' diye bağırdım koşarken..

''Dikkat et!'' diye bağırdı bana ve durdu. Önüme döndüğümde bir kıza çarptım ve beraber yere düştük.. Kızın kafası tam taşa çarpacaktı ki hemen elimi kafasının altına koydum. Gözlerine bakınca geçen gün ki kıza çarptığımı anladım.. Beni üstünden itti, karpuz da düşme ile patlamıştı zaten..

''Yine mi sen?'' dedi kız.

''Ya sen beni mi takip ediyorsun?'' dedim alayla..

''Ne takip edeceğim seni, işim gücüm var.'' dedi.

Tam gidiyordu kolundan sıkıca tuttum. Kolunu çekmeye çalıştı.

''İsmini söyle kolunu bırakayım..'' dedim. O sıra Ahmet'te bana bakıp gülüyordu.

''Asla!'' dedi. Hızla kendime çektim ve ateş püsküren gözlerinin içine baktım.

''İsmin ne!'' diye bağırdım. Ve daha sıkı kolunu sıktım.

''Canım acıyor.. Serseri kolum acıyor.. Bırak tamam tamam söyleyeceğim..'' dedi , o an kendim de değildim. Hala tutuyordum.

''Boran kızın kolunu bırak!!'' diye bağıran Ahmet ile kendime geldim..

''Özür dilerim.'' dedim kıza.

''Meğer adın Boranmış. Benim adım Miray!'' dedi alayla.

''Memnun oldum Miray ama gitmem gerek.'' dedim ve Ahmet'e gidelim işareti yaptım. Kız arkasını dönüp gitti. Ahmet'te beni tutup eve götürdü. Salona geçtik , oturduk.

''Oğlum bugün kıza neden öyle yaptın.'' dedi Ahmet.

''Ondan çok etkilendim!'' dedim sinirle.

''Orası belli!'' dedi Ahmet.

''O kızı bulup , kendime aşık ettirmem gerekiyor.'' diyince ahmet kahkaha attı.

''O kız sana bakmaz.'' deyince sinirle yerimden kalktım. Ve Ahmet'in boynuna yapıştım.

''Bana bakmaz ha? Bakar!'' dedim bağırarak.

''Abi ne yapıyorsun bırak boğazımı!!'' deyince çekildim..

''Özür dilerim..'' dedim ve odama geçip kapımı kitledim.

Ahmet'in öksürük sesleri geliyordu. Bana ne olmuştu böyle.. Neden etrafımda ki kişilere zarar veriyordum..

Neden bir sözcükte bile sinirleniyordum. Neden! neden! neden! dedim kendi kafamda ve duvara yumruk attım.

''Boran!'' diye bağırdı Ahmet!

''Yok bir şey iyiyim ben!'' dedim ve oturdum yere. Elimden kanlar akıyordu ama acı hissetmiyordum. 

Gözümden hafif bir damla yaş aktı. Elimle sildim. Ve yere uzandım. Bacaklarımı göğüsüme kadar çektim. Ağlamaya başladım neden böyleyim diye.