Hayatımın en güzel gününü yaşıyordum. Bugün ben Mirayla evleniyordum. Hiçbir aksaklık istemiyordum. Bir çocuğum olacaktı. Doğmasına 15 gün kalmıştı. Şuan yavaş yavaş oturduk koltuklara.. Miray bana bakıyor gülümsüyordu. Elini tuttum ve etrafa baktım.Herkes gülüşüyor eğleniyor bize bakıyordu. Nikah memuru geldi ve yerine geçti.
Ayaklarım titriyordu , Miray fark etmişti. Diğer eliyle ayağımı tuttu ve bana baktı.
''Sakin ol!'' dedi sessizce. Olumlu bir şekilde kafamı salladım. Nikah memuru bana baktı ve konuştu.
''İyi günde, kötü günde; hastalıkta ve sağlıkta Caner kızı Miray' ıeşin olarak kabul ediyor musun?''
Derin bir nefes alıp son defa etrafa baktım. Miray'a döndüm ve nefesi verdim. Mikrofona uzandım , bağırdım.
''Sonsuza dek EVET!''
Herkes alkışladı , Miray'a döndüğümde sevinmişti çok. Bu sefer ona sordu aynısını. Miray mikrofona yaklaştı ve bağırdı.
''EVET , EVET!'' diye arka arka bağırmıştı. Herkes alkışlamıştı. İnsanlardan ''BAS!'' sesi geliyordu. Miray bana baktı ve ayağıma bastı. Ses çıkarmasam bile canım acımıştı.
Dans zamanı gelmişti. Beraber piste geçtik , dans etme pozisyonuna aldık. (aşağıda ki gibi dans ediyorlar.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kulağıma fısıldadı Miray.
''Bebeğimiz şuan tepki veriyor.'' dedi. Gözlerimi açtım ve güldüm. Sırtıma hızla vurdu.
''Ne gülüyorsun ya..'' dedi.
''Seni çok seviyorum. Kızımızı da..'' dedim. Gözleri dolmuş gibiydi. Yavaşça yaklaştım ve dudağına bir öpücük kondurdum. O sıra herkes dans etmeye başlamıştı. Barış ile Ahmet yanımıza gelip dans ediyorlardı.
Ne kadar zor tutsam da kendimi onlara güldüm. Çünkü farklı dans ediyorlardı. Dans bitti pasta sırasıydı. Birbirimize pasta yedirdik. Hatta miray küçük bir dilimi yüzüme yapıştırdı. Onu temizledikten sonra yanlarına geri döndüm.
Düğün bitmişti. Herkes evlerine dağıldı ben de Mirayla evime geldim. İçeri girerken onu kucaklayıp yatak odasına götürdüm. O üstünü değiştirdi bende. Salona geçtik ve koltuğa oturduk.
''Boran kızımızın ismi ne olsun?''
''Açelya olsun!'' Miray bana baktı ve kahkaha attı.
''Asla! Çünkü orta okulda açelya diye bir arkadaşım vardı ve çok pislikti. Bende kızım olursa asla onun ismi koymam diye kendime söz verdim.'' dediğinde güldüm.
''Aleyna olsun mu?'' diye tekrar sordum..
''İsim güzel ama çok fazla aleyna var.'' dedi , haklıydı.
''Hilal peki?'' dediğimde , durdu ve düşündü. Ellerini çırpıştırdı ve yanağıma öpücük kondurdu.
''Hilal olur hayatım..'' dedi. Kocaman sardım kendime onu.
5 yıl sonra
Çimelikler de, ben , Miray , Barış ve Ahmet oturuyorduk. Ahmet de Barış amerika ya gidip evlendiler. Ve oradan bir çocuk evlat edindiler. Şuan ikimizde çocukları ip atlıyordu.
Hilal ve Azra şuan gayet eğleniyordu tabii bizde. Miraya kolumu attım. Ahmet'de yanağından öptü Barış'ın. Gülüşüyor eğleniyorduk. Çok güzel zamanlarım olmuştu şu 6 yıl içerisinde. Hem de çok.
Size hikayemi anlattım , serseri iken pamuk olan Boran Kuzum'um ben. Miray'a sevdalanan. Barış ve Ahmet gibi iyi dostlar edinen. Kızım ve yiğeni olan bir Boran Kuzum. Ben mutluyum siz de mutlu olun.. Hadi görüşürüz.
*EVett yine bir final , kısa sürdü . Ders çalışmam gerekiyor. Bazı hikayelerimi sonlandırıyorum ki beklenmesin. Sizleri çok seviyor. Canı gönülden öpüyorum. Diğer hikayelerde görüşmek üzere.*
