Serseri (Tamamlandı)

Serseri = 6.bölüm

Cama dal vuruşu ile uyandım. Dışarıda resmen fırtına kopuyordu. Ahmet'e baktığımda hala uyuyordu. Hemen tuvalete girdim ve ellerimi yüzümü yıkadım. Tuvaletten çıkıp , balkona girdim.

İnsanlar etrafta kaçışıyordu. Yağmur şiddetli bir şekilde yağıyordu. Her sel içindeydi. Telefonum çaldı , açtım hemen.

''Alo Boran , çabuk kardeşimi kurtar.'' diyen Barış'a kapadım telefonu. Üstüme bir şeyler giyindim. Ahmet'i uyandırdım. Oda giyindi , sonra kapıyı çarpıp evden çıktık. Koşuyorduk beraber. Barış kardeşinin olduğu yerin konumunu attı. Önüme çıka bir çocuk üstüme yapıştı. Durduk Ahmet ile.

''Ağabey kurtar beni..'' deyip ağlıyordu.

''Sakin ol ama başka birini kurtarmamız gerek.'' dedim.

''Lütfen üşüyorum ve korkuyorum.'' dedi. Ahmet'e baktığımda üzülmüş gördüm. Çocuğu kucaklayarak bir evin çatısına çıkardım , orada olan bir yerin kenarına koydum.

''Burada kal ve korun'' dedim , üstümde olan ceketi çıkarıp üstüne örttüm ve Ahmet'in yanına geri gittim. 

Koşmaya devam ettik. Sonunda varabildik. Caddenin diğer tarafında duruyordu. Arabası ile bir direğe çarpmış gibiydi. Ahmet koşarak yanına gitmeyi denedi ama yola düşen ağaç yüzüden geçmedi. Beraber ağacı kaldırmaya çalıştık ama olmadı. 

''Kahramanım kurtar beni!'' diye bağırınca Miray. Gücümü topladım ve geri geri yürüdüm. Sonra derin bir nefes alıp koşmaya başladım. Ağacın üstünden atlayıp Miray'ın kucağına düştüm.

O mavi gözleri ile gözlerim buluşunca nefesim kesilmiş gibiydi. Beraber ayağı kalktık.

''İyi misin?'' diye sordu Ahmet.

''Evet!'' diye bağırdım. Miray kocaman sarıldı bana. Alnından öptüm ve kucakladım onu. Ağacın üstünden Ahmet'e fırlattım. Ahmet sıkıca tuttu Miray'ı. Daha sonra bende zıplayarak yanlarına vardım. Beraber yürümeye başladık. Miray elimi tuttu. Ona gülümsedim ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

Ahmet kıkırdıyordu , daha sonra Miray'ı abisine teslim ettim. Giderken el salladı ve sarıldı. Bende ahmet ile her zaman ki gibi evimize gittim. Yine yatağıma uzanıp onu düşündüm.