Gash. I missed Nico so much!! I'm so happy ginagawan ko na siya ng POV as HIMSELF. Namiss niyo rin ba siya?? Hahaha!! Miss ko na ang kabadingan chorva niya XD pero anyway...I hope you guys like this chapter ^_^ Less humor to dahil more on revelation tong chapter na to. Hehehe.
Vote and Comment guys kung deserve!! ^__^
===
Nico's POV
"I'm sorry pero...I won't hand them over to you."
Anong sabi niya? How dare he say that. "What are you trying to say?" tanong ko kay Rusty pero he maintained his determined eyes. How dare he say that. Kahit na ano pang sabihin niya, saakin parin dapat mapunta ang mag ina ko.
"I was the one na nasa tabi nilang dalawa. Ako ang dahilan kung bakit buhay silang dalawa. Mas may karapatan ako kela Lovette."
"Hey. If it were not because of this amnesia...kahit kelan hindi mo makikilala si Lovette. Ako ang tatay ni Nicolette at ako ang asawa ni Lovette. Buhay ako Rusty. Buhay. Keep your hands off of my family."
"No...gagawin ko lahat para kami ni Lovette ang magkatuluyan. Suportahan mo nalang ang bata. That's my decision."
"How...how could you be so selfish. Hindi ikaw ang kailangan nila. AKO. Sige nga. Paano kung bumalik na ang memorya ni Lovette? Anong gagawin mo?"
"Paano mo nalaman na walang alaala si Lovette?"
"Answer the damn question, you selfish bastard."
"Ako ang pipiliin ni Lovette, Nico. She owe her life and her daughter's life to me. Tandaan mo yan." pagkasabi niya nun, umalis na siya. Damn...kung wala lang ako sa kwarto ng anak ko...nagwala na siguro ako.
Shit. FUCK SHIT. DAMN! ARGH! Akala ko may utak yung taong yun pero wala pala. How could he say those things?? Kahit na ano pang sabihin niya ako parin ang mas may karapatan kela Lovette at hindi siya. Nobody asked him to do those things para sa asawa ko. Then now...he's using those things para magkaroon ng utang na loob sila Lovette sakanya??
Unbelievable.
Pero it looks like he's trying to compete with me. Edi fine. Madali lang naman ako kausap eh. I'll win her back. I'll do everything para maalala niya ulit ako. I have Jaime's help naman eh. And I know na ako parin ang mahal ni Lovette. ako ang nasa puso niya at hindi yung doktor na swapang na yun.
"Anak...daddy loves you very much. I'm sorry kung...ngayon lang ako dumating ha. I promise na mabubuo na ang family natin." kiniss ko yung noo ni Nicolette at umalis na. Since andito lang si Rusty, this is my chance para makausap si Lovette.
Sandali, kailangan kong matawagan si ate Nicole. I'm sure magkasama yung dalawang yun ngayon.
"Hello?"
"Hello ate. Si Nico to. Andyan ba si Lovette?"
"L-Lovette? Did you say Lovette? naalala mo na lahat Nico??"
"Oo ate. And I'm taking back what is supposed to be mine."
"S-sandali..papunta ka na ba dito sa bahay? Dito nalang tayo mag usap."
"sige. I'm on my way na."
"Sige sige. Mag iingat ka ha. Bye."
BINABASA MO ANG
[IASWAFI Book 2] :: A Daughter's Birthday Wish (COMPLETED)
Humor4 long years passed. Nicolette was born and grew up without her dad. Wala paring bumabalik sa mga alaala nila Nico at Lovette. Malapit na ang birthday ni Nicolette pero...will everything get back to normal in just a snap o....mas matindi pa ang magi...