There Is No Me Without You

Chapter 39

Κρατάς στα χέρια σου κάποια φωτογραφία από κάποιον που ήσουν τόσο κοντά και στο μυαλό σου εισβάλουν όλες εκείνες οι αναμνήσεις.Ότι κάνατε μαζί, και όλα εκείνα τα πράγματα που είπες ότι θα μπορούσατε να κάνετε μαζί, όλες εκείνες τις μεταμεσονύκτιες συζητήσεις ή τα τηλεφωνήματα, θυμάσαι όλα τα καλά και τα κακά που περάσατε μαζί, αλλά τότε θυμάσαι ότι τώρα είναι απλώς μία ανάμνηση και ότι δεν βρίσκεται στη ζωή σου πλέον.

Αυτό συμβαίνει σε εμένα αυτή την στιγμή.Κρατάω στα χέρια μου την φωτογραφία του, την φωτογραφία του από το περιοδικό GQ Νοεμβρίου.Κάθεται σε ένα φλογερό κόκκινο καναπέ με τους αγκώνες να στηρίζονται στη πλάτη και το υπόλοιπο χέρι να κρέμεται ανέμελο.Τα πόδια του είναι ελαφρώς ανοιχτά, σχηματίζοντας γωνίες με τα γόνατα του.Τα μαλλιά του είναι χτενισμένα προς τα πίσω, τα χείλη του, αυτά τα σαρκώδη χείλη είναι μισάνοιχτα και τα μπλε του μάτια χαμένα.Οι γωνίες του προσώπου του είναι τόσο έντονες, νομίζω έχει αδυνατίσει.Αλλά ακόμα παραμένει τόσο ελκυστικός.Τα μάτια μου τρέχουν στη συνέντευξη.Διαβάζω προσεκτικά κάθε λέξη, κάθε φράση.

''Τι είναι αυτό;''ρωτάει η Natasha.Αρπάζει το περιοδικό από τα χέρια μου και τα μάτια της τρέχουν στις σελίδες.

''Μμμ, ωραία συνέντευξη.Το GQ είναι από τα καλύτερα αντρικά περιοδικά, κακά τα ψέματα.''σχολιάζει και το αφήνει επάνω στο γραφείο μου.

''Τελείωσες με το άρθρο;Η Monica το χρειάζεται.''με ρωτάει και νεύω.

''Έτοιμο.''λέω και της το δίνω.

''Αυτή είσαι.Τα λέμε στο μεσημεριανό.''λέει και με χαιρετάει με ένα νεύμα.

Κάθομαι στη καρέκλα του γραφείου μου και τραβάω το περιοδικό.Παρατηρώ το εξώφυλλο.Παίρνω μία βαθιά ανάσα και το χώνω στον κάδο κάτω από το γραφείο μου.

...

Το εστιατόριο είναι ήσυχο.Η Natasha κάθεται σε ένα τραπέζι στο βάθος και επεξεργάζεται το μενού.Τα βαθυκόκκινα μαλλιά της πέφτουν στο πρόσωπο της και τα κάνει στην άκρη συνεχώς.Χαμογελάω και πλησιάζω το τραπέζι μας.

''Γεια.''λέω.Κάθομαι στη καρέκλα και μου ρίχνει ένα βλέμμα.

''Σε περιμένω δέκα λεπτά.''σχολιάζει.

''Ήμουν στο μπάνιο.''λέω και σηκώνει το φρύδι της.

''Απλά ας φάμε.Πεινάω.''λέω και γελάει.

''Φυσικά και πεινάς.''σχολιάζει και γελάω.

''Έχω παχύνει;''ρωτάω και επεξεργάζομαι το σώμα μου.