Chapter 41

7.4K 459 57
                                    

Παιδιάάάά, στο προηγούμενο κεφάλαιο έκανα ένα λάθος που κανείς δεν παρατήρησε!Ο αδερφός του Chris είναι ο Michael και ο όχι ο James.Ο James είναι αδερφός του Angelo.Τέλος πάντων, εγώ αναφερόμουν στον αδερφό του Chris, οπότε είναι ο Michael εκείνος που άνοιξε το εστιατόριο!Θα το διορθώσω! :* <3

Τα εστιατόρια ξεχωρίζουν, πρωτίστως για την τοποθεσία στην οποία βρίσκονται και κατ' επέκταση για την εκπληκτική θέα που προσφέρουν στους πελάτες τους.Το αποτέλεσμα είναι ένα και μοναδικό για τους τυχερούς πελάτες, απολαμβάνουν το φαγητό τους αντικρίζοντας πανέμορφα τοπία αλλά και θέα που κόβει την ανάσα.Και για του λόγου το αληθές, το εστιατόριο του Michael από άποψη θέσης είναι από τα καλύτερα που έχω επισκεφτεί.Μπορεί να μην βλέπεις βουνά και θάλασσες, αλλά τι θα έλεγες για ολόκληρη την Νέα Υόρκη;

Η εμπειρία από τον ανελκυστήρα μέχρι το εστιατόριο ήταν εκπληκτική.Αποτελείται εξ' ολοκλήρου από γυαλί, από το οποίο μπορείς να διακρίνεις κάθε γωνία και αξιοθέατο της πόλης, πάρκα, ουρανοξύστες, τα πάντα.Μέσα σε διάστημα μερικών λεπτών, δευτερολέπτων, δεν είμαι ακριβώς σίγουρη μπορείς να θαυμάσεις μία τόσο εξωφρενική θέα.Όλη η μαγεία της Νέας Υόρκης απλώνεται μπροστά στα μάτια σου.

Το εστιατόριο είναι πραγματικά εξαιρετικό, μαζικά παράθυρα με ημιδιαφανής αποχρώσεις από το δάπεδο έως την οροφή προσφέρουν εντυπωσιακή θέα.Η διακόσμηση είναι έξυπνη και κομψή.Συνδυάζει περίτεχνα σκαλιστά τραπέζια, με ασορτί καρέκλες από καρυδιά, καλυμμένα από λευκά τραπεζομάντηλα, πορσελάνινα σερβίτσια, κρυστάλλινα ποτήρια και δύο μικρά κεριά στη μέση του τραπεζιού.Φανταστικό μπαρ με ξεχωριστό σαλόνι και ζωντανή τζαζ μουσική.Το μπαρ αποτελείται από γυαλί με λειασμένη επιφάνεια από φυσικό καρύδι του ψευδάργυρου.Ο φωτισμός προσφέρει μία μοναδική χρυσή λάμψη, επιπλέον η αίθουσα είναι τυλιγμένη με πάνελ υφάσματα και ασημί του φύλλου τοίχους.Η μπροστινή αίθουσα του εστιατορίου είναι διακοσμημένη με κόκκινους τοίχους και φωτεινές floral φωτογραφίες.Ακόμα πράσινο φιμέ γυαλί και καθρέπτες από ξύλο και χάλυβα βρίσκονται διασκορπισμένα στο χώρο.Το περιβάλλον είναι εντυπωσιακό και η ατμόσφαιρα ζεστή και φιλόξενη.

''Ορίστε το τραπέζι σας.''λέει ο σερβιτόρος.

''Ευχαριστούμε.''λέω και χαμογελάω.

''Να πάρω τα παλτά σας;''ρωτάει.

''Φυσικά.''λέω και βγάζω αμέσως το παλτό μου.Ο Adrian παραμένει χαλαρός, έχει αντικρίσει το θέαμα από νωρίτερα.Δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για τον Angelo και Amy.Ο Adrian παίρνει το παλτό μου και το παραδίδει σε συνδυασμό με το δικό του στα χέρια του σερβιτόρου.Τραβάει την καρέκλα μου για να καθίσω, τον ευχαριστώ και αμέσως κάθεται κι εκείνος στη δική του.

There Is No Me Without YouDonde viven las historias. Descúbrelo ahora